Game Of Destiny

Chapter 1:

Azriah P.O.V

"Zia!" Nagising nalang ako sa ingay ng kalamapag sa labas ng kwarto ko.

"Bakit ate?," tanong ko kay ate nang marinig ko ang boses nya.

"Dalhin mo nga itong mga pinamili namin ni mama sa mall," Sabi niya kaya pumunta nako sa pinutuan para hindi na sya magalit pa.

"Huh? Bakit hindi nyoko sinama?" Tanong ko kahit alam ko naman yung sagot nya.

"What?! I'll never want to go outside with you!," Sabi ni ate.

Alam ko naman talaga na ganyan ang isasagot nya sakin pero umaasa parin ako na sana isang araw ay gustuhin nya na makasama ako. Alam ko din na kinahihiya nya ako sa mga kaibigan nya minsan nga naririnig ko kapag nasa bahay namin natutulog ang mga kaibigin nya at napa daan ako kung saan sila naka pwesto sinasabe nya sa mga kaibigan nya na kasambahay lang ako. Masakit oo pero wala akong magagawa kahit sobrang sakit ng sa loob ng puso ko.

"O-opo, ihahatid ko nalang sa kwarto nyo ni mama," Sabi ko at binuhat ang isang karton ng pinamili nila.

"Yeah, Faster ha will you? Youre so makupad pa naman madami pa sa labas kaya bilisan mo," Pataray ni ate bago ako talikuran kaya binuhat ko na yung isang karton.

Mataray si ate kia kaya kapag inaaway nya ko ay wala akong magawa gusto ko man magalit ngunit hindi pwede dahil si mama ay laging kinakampihan si ate kia kahit masama ang ginagawa ni ate kia.

Nasa harapan nako ng kwarto nila ate at mama magkatabi ngayon si mama at ate kia dahil si papa ay nasa ibang bansa inaasikaso ang business namin. Naiingit ako dahil si ate kia at mama ay mag katabi lagi samatalang ako ay nangangarap na sana isang araw ay yayain nalang nila ako na tumabi sakanila.

Nakapasok nako sa kwarto nila at inggit agad ang bumalot sa katawan ko dahil ang dami nilang picture na silang dalawa meron pa na si ate kia, mama, at papa ay may nakasabit na malaking picture at parang ang saya-saya nila habang ako ay ni isa ay wala manlang picture kasama sila.

Binaba ko na ang isang karton na pinamili at nag libot sa kwarto nila. Nasa baba sila kaya malaya akong makakapag ikot sa kwarto nila wala sila dito dahil ayaw nila akong makita ni maka-usap nga ay ayaw nila.

Kinuha ko na ang pangalawang kahon sa labas at minadali ang kilos ko dahil pawis na pawis nako. Minsan nga ay gusto ko ng mag reklamo kaso ang sasabihin nila ay wala akong karapatan mag reklamo dahil nakikitira lang daw ako sakanila. How painful.

Lumabas ulit ako dahil huling karton nalang iyon .

Hindi ko nga alam kung bakit naging ganun ang turing saakin ni ate kia dati kase ay sobrang close namin kaso bigla nalang nag iba ang turing nya saakin. Nalaman ko nalang rin na si ate at ang boyfriend nyang si kuya clark ay break na. Si kuya Clark ay mabait, gwapo, at gentleman. Close din kami ni kuya clark kaya nanghinayang ako nung nalaman ko na nag break sila ni ate kia.

Natapos ko na ang lahat ng karton na pinapapasok sa akin ni ate kia kaya bumaba na ako.

Sakto namang nakita ko sila mama at ate kia sa sala habang nag kwe-kwentuhan sila tawa sila ng tawa. Sana isang araw isali nila ako sa pinag uusapan nila sa kulitan nila at sa pag kain nila.

While watching them laughing i feel so hurt in my heart. They noticed me so they stop laughing. They stood up and walk towards me with they usual expression.

"Why are you watching us?," Sabi ni ate kia.

"Nothing, Gusto kolang sana sabihin na naipasok ko na ang lahat ng karton sa may kwarto nyo ni mama," Sabi ko kay ate kia para hindi nya ako pag hinalaan na tinatigan ko talaga sila.