GERÇEKLER

39 15 15
                                    

Hepinize yeniden merhaba uzun bi aradan sonra ben geldim oncelikle bu kitap biraz kısa sürebilir şimdiden haberiniz olsun neyse cok gecmeden başlayalım❤

Selenin ağzından

Sabah olmuştu hemen yataktan kalkıp dünden seçtiğim kıyafetlerimi giydim ve kahvaltıya indim herkes çoktan yerini almış beni bekliyordu bende hemen yerimi aldım ve kahvaltı etmeye başladık dedem yine garipti

Dün  Ali abimle konuştuklarım aklıma geldi o yüzden sormadım ve kahvaltımı bitirdim tam masadan kalkacaksın dedem beni durdurdu

" Selen kızım okuldan sonra gideceğin bir yer varsa iptal etmeni istiyorum" dedi şaşırmıştım çünkü dedem benden bu güne kadar hiç böyle birey istememişti ama dedikleri gibi her işte bi hayır vardır derler bakalım bu iş ne kadar hayırlı olacak

Okuldan çıkıp hemen eve gelmiştim bu yüzden arkadaşlarımı etmiştim ama sorun değildi akşam olana kadar evde televizyon  izledim akşam olmuştu herkes evdeydim yemekler yenmişti herkes salonda oturmuştu bellimi birini bekliyorduk ama tüm aile kadrosu buradaydı misafir mi gelecek olan diye düşünmeden edemedim

İki dakika sonra zil çaldı gelen  vefat eden annemin en yakın arkadaşı  Burcu teyzeydi ve tek başına gelmişti Burcu teyzenin geldiğini gören  Ali abim sinirlenmiş ama nedenini anlamamıştım

Dedem beni ve Burcu teyzeyi alıp çalışma odasına götürdü konuşmaya başladı
"Sevgili torunum bak seni kendi canımdan çok severim bilirsin " evet biliyordum dedem beni çok seviyordu ama bu konuşma hiç iyi yerlere gitmiyo gibiydi (dedenin konuşmasından devam) ama ihtiyarlandım ve sana söylemediğim bir hastalığım var ben kanserim ilik  kanseriyim tedavi için çok geç ben bugün veya yarın gidecek bu dünyadan ve gitmeden önce seni gözümün arkada kaldı ağı birine vermek istiyorum Burcu hanım o yüzden burada " dediğinde beynimden vurulmuşa  dönmüştüm ne yani beni evlatlık mi verecekler daha neler

Dedem devam etti " halan sana bakamaz Ali abinde kendi ailesi için uğraşmak zorunda seninle ilgilenemez yavrum o yüzden seni Burcu hanımlara evlatlık vermeye karar verdim dedi.  Ben bu saçmalığı daha fazla dayanamadım hemen odada  çıktım kendi odama koştum Ali abim peşimden gelmişti ama onu istemiyordum
Çünkü o bunu biliyordu ve bana yalan söylemeyi seçmişti
Kimseyle konuşmak istemiyorum bi anda kapı açıldı gelen Burcu teyzemdi  yanıma oturdu  ve konuşmaya  başladı ( ne konuştuklarını siz ilerde öğreneceksiniz) Burcu teyzeyle eşyalarımı toplayıp bavula koydum bu benim için dünyadaki en ağır şeydi ailem dediğim insanlardan ayrılıyorum ve bambaşka bi hayata açılmaya gidiyordum çok saçmaydı derin düşüncelere dalmışım bu düşüncelerden Ali abimin Selen diye sesleniyor irkildim bana bi kolye verdi  bu kolye Ali abimin en sevdiği kolyeydi  asla  boynundan çıkarmadığı kolyeyi şimdi bana hediye ediyordu ne kadar kızgın da olsam boynuna sarılıp teşekkür ettim ve arabaya bindim
Benim için koskocaman bi sayfa açılıyor hem iyi hem kötü olarak..... (devam edecek)

Aslında aklımdaki pek böyle değildi uzun süre geçince unutmuşum  herkesi kusura bakmayın

Sizce bundan sonra Selini nası bi hayat bekliyor
Sizleri seviyorum umarım begenirsiniz
Bu bölümü sevgili @Hayaller777 abim için yazdım seviliyorsun abim

Üvey AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin