De vleesjes

-6-

iedereen kijkt om zich heen. na een tijdje kijkt iedereen mij vragend aan als teken dat ik het woord moet nemen. ik zucht en richt mij op de politieman die mij vragend aan kijkt. "dus meneer bosbies ik ben alana pijnacker" ik schud de man zij hand. "hallo alana, ik en mijn collega's zijn gebeld door iemand die niet kon slapen door luide geluiden die hier vandaan kwamen waar zijn jullie mee bezig?"" wij waren een spelletje aan het doen en ik moest als opdracht heel hard helikopter zingen.." de man kijkt mij vreemd aan en zijn blik valt daarna op de flessen drank die achter in liggen. "hebben jullie je ID bij?" vraagt hij nuchter. iedereen knikt en we geven onze ID. hij zegt wat in de walky talky die aan zijn shirt hangt en na een paar minuten zijn er twee collega's bij gekomen.  "alana pijnacker, esmee haaks, jennifer north, beau verburg, wij moeten jullie arresteren wegens alcohol gebruik op te jonge leeftijd" zegt piet bosbies. ik kijk geschrokt naar evi die weer geschokt naar de politie man kijkt. "en wij dan?" vraagt evi. thies geeft haar een stomp op haar schouder. "jullie komen er vanaf met een waarschuwing wegens overlast in de woonwijk omdat jullie 16 zijn" zegt piet. mijn mond valt open van verbazing terwijl jennifer,esmee,beau en ik in de politie auto worden gezet.

"het is hier zo koud" zegt jennifer. ik knik en kom wat dichter bij haar zitten. esmee staart emotieloos voor zich uit. we mogen van geluk spreken dat we bij elkaar in de cel mochten zitten. onze ouders worden op dit moment gebeld maar er varen geen boten van het vaste land naar texel in de nacht. dus we moeten hier sowieso tot morgen zitten. een kreun van frustratie verlaat mijn mond. "waarom overkomt ons dit nou weer" vraag ik. "weet ik veel die man heeft sowieso gebeld" zegt jennifer. ik knik. ik zie dat esmee nog steeds emotieloos voor zich uit staart. "gaat het?" "jaja tuurlijk hoezo zou het niet gaan?" zegt esmee gefrustreerd en sarcastisch. "sorry essie het komt vast wel goed" zeg ik. haar blik is gericht op haar schoenen en ze leunt tegen de muur aan, haar ogen gaan langzaam dicht. jennifer ligt met haar hoofd op mijn schoot en probeert ook te slapen. ik leun naar achteren tegen de muur aan en doe ook mijn ogen dicht wachtend op de volgende dag.

ik word wakker van een geluid..een deur om precies te zijn een politieman staat in de deuropening. "esmee haaks u moet meekomen uw ouders zijn hier." esmee kijkt bang voor zich uit en volgt de politie man terwijl hij het slot er weer op doet. na een half uurtje wordt de cel weer open gemaakt. "alana pijnacker uw ouders zijn gearriveerd." ik geef jennifer nog snel een knuffel en fluister in haar oor. "het komt goed ik zie je snel" jennifer knikt en kijkt naar beneden terwijl ik word meegenomen door de politie man. bij de ingang zie ik mijn ouders staan mijn moeder kijkt woedend en mijn vader teleurgesteld. "mam pap sorry" zeg ik een beetje stotterend. zonder een woord te zeggen loopt mijn moeder naar de auto. me vader loopt naast me en weet niet wat hij moet zeggen.

de hele rit naar de boot is in stilte verlopen. "wacht mijn spullen liggen nog in het huisje" zeg ik tegen mijn vader. "die hebben wij al opgehaald jou kamer was wel netjes dat ben ik niet van je gewend." probeert mijn vader. ik kijk hem aan en zie de teleurstelling in zijn ogen. "waarom?" vraagt hij. ik kijk naar beneden. mijn vader zucht en loopt naar een bankje. ik ga naast hem zitten. "toen ik jou leeftijd was dronk ik ook alcohol maar dat kwam omdat het toen nog normaal was. ik snap dat je het allemaal wilde ontdekken maar doe het de volgende keer voorzichtig alsjeblieft. en vertel het ons.. in iedergeval mij ik ben er altijd voor je." ik glimlach naar het werd al snel verstoord door mijn moeder. "wat bezielde je?!" schreeuwt ze. "jolijn asjeblieft doe rustig" zegt mijn vader. "rustig rustig?? hoe moet ik rustig zijn als mijn kind omgaat met een zuiplap?" zegt mijn moeder boos. bij deze woorden weet ik precies waar mijn moeder op doelt, evi. "hoe durft dat meisje alcohol voor jou te kopen en jou te dwingen het op te drinken!?" "MAM, ze heeft het niet eens gekocht dat was thies! en ik heb er zelf voor gekozen om het te drinken dan word je met zijn allen een keer gezellig integendeel tot jou!" "tot mij?! ik ben hier degene die haar eigen kind op moet halen van het politie bureau!" het vuur staat in haar ogen. "ik heb gewoon een leuke avond gehad tot dat die politie man kwam" zeg ik om er nog een schepje boven op te doen. "oh die drank went dan snel zeker evi heeft het goed met je voor" zegt mijn moeder boos. "doe even normaal mam jij denkt alleen maar aan jezelf en hoe je evi kan beledigen dat meisje heeft niks gedaan behalve mijn leven een stukje of ja zeg maar een heel groot stuk leuker te maken omdat jij daar nooit tijd voor hebt!" nu wordt mijn moeder woedend. "alana pijnacker! jij mag niet meer met evi omgaan" zegt ze."ja hoor is dat het enigste wat je kan zeggen?" ik rol mijn ogen. "sterker nog ik verbied het je! alle mogelijke contacten zijn verboden thuis, sociale media, buiten.." "en op school dan?" zeg ik "op school kan ik er niks aan doen maar ik zorg dat de leraren jullie in de gaten houden!" "ach mam doe alsjeblieft normaal!" zeg ik zwaar geïrriteerd. "nee alana pijnacker jij mag evi brandburg niet meer zien!"

hoiii oehh alana mag evi nu niet meer zien wat zou evi doen als ze hier achter komt?