DREI'S POV
"Anak ng pinya pare!! anong nagawa ko? Wala akong matandaan. Hindi ko na alam ang agagawin ko." Sinasabi ko habang pinaglalaruan ko ang empty can na hawak ko.
Nandito kasi kami ni jiro sa canteen ngayon. Wala ako sa wisyo pumasok sa klase. Aayusin ko muna tong problema ko kay candice. Pero paano hindi ko alam kung ano ang ksalanan ko. Fvck!!
"Wala kaba talagang ginwang kasalanan dun pare? Hindi magagalit un ng ganun kung wala kang gnwa pare. Isipin mo."- payo ni jiro
"Wala talaga. Wala akong maalala. Tangnang isip to."
"Hoy drei. Kawawa n yang empty can oh flat na. Huminahon ka lang pare. Teka," sagot ni jiro na parang nagiisip.
"Ano?!!!!!!!"
"Relax ka lang, nambabae kaba drei? Yung totoo?"-sryosong sagot ni jiro
"Gago kba pare? Ako? Mambababae? Sryoso ka jan?"
Sasagot na sana si jiro pero bigla siyang tumayo at nanlaki ang mga mata niya. Sinundan ko ng tingin ang tiningnan niya, si ally parating.
Aa.
Shtttt!!
Si ally! Alam ko na!!!!!
hinila ko agad si ally atpinaupo sa vacant seat sa tabi namin ni jiro.
"Ally, help me with this!"
"Huh?" -nagtatakang sagot ni ally
"Naaalala mo bang yung itsura nung babaeng nakakita sa park nun?"
"Oo namn, she's pretty with her short hair."- agarang sagot ni ally
"That's it! Si candice yun, ang babaeng mahal ko, ang nililigawan ko. At dahil nakita niya tayo nagduda siya sa pagmamahal ko."
"Oh I see. Nice type."- sabi ni aly
"So tutulungan mo akong magsorry sakanya!"
"Whaaaat??"-napatayo si aly
"Please ally."Wala akong pakealam sa pride pride na yan.
"Fine. She's lucky huh. So how can I help you?"
"Bukas may game ako. pilitin mong manood si candice. Ganito kasi yung plano ko ..."
At napagusapan n namin ang gagawin bukas. Iniwan na kasi kami kanina ni jiro kaya nawala siya sa usapan. Hahaha
At umuwi na ko para makapaghanda.
Bukas mgging okay naang lahat.
Sana...
>|<
Kinabukasan....
Candice's pov
Parang tinatamad ako pumasok.... Anong oras ba? <(O_O)> 7 o'clock na! O-M-G! 7:30 ang class ko!
Agad akong pumasok sa banyo. Walang sabi-sabi na ginawa ko ang lahat ng dapat kong gawin sa loob ng 15 minutes.
"Mom, Dad, alis na ko."
"Bakit ka nagmamadali? 7:15 palang ha?"
"Ewan ko din eh, kanina nga po tinatamad pa kong pumasok eh. Alis na ko baka magbago pa isip ko. Hehe."
"Osige baby, sa school magbreakfast ka ha?"
"Yes Mom, Dad. Love you."
---School Gate
Wahhhh. Late na ko!
Teka....
Parang kilala ko yung babaeng nakatayo sa gilid ng gate?
Hmmmm...
Siya yung....
Siya yung....
SIYA YUNG KAYAKAP NI DREI SA PARK!!
Dubdub. Dubdub.
Bakit ako kinakabahan? Bakit siya nandito? Dont tell me sinamahan pa niya pumasok si Drei? Or...the worst....baka schoolmate kopa siya?!
Binilisan ko ang pagpasok sa gate para di madama yung aura niya.
Pero...
"Candice!" Pangalan ko yun ah. Napatigil ako.
"Candice, right?" sabi nung babaeng.....yun.
"Kilala mo ko?!" iritang sabi ko.
"Bago ka magreact, makinig ka muna sa LAHAT ng sasabihin ko."
"Bakit ako makikinig sayo? Sorry but i dont talk to strangers." ako akmang tatalikod.
"Fine, Im a stranger, pero si Drei? Stranger din ba siya para sayo?"
"What do you want?!!" Shocks! Late na ko! Bwisit naman to! Talagang dinamay pa si Drei!
"Yung nakita mo kami sa park, kung ano man yang iniisip mo, nagkakamali ka."
"At ano ang gusto mong isipin ko? Na trip niyo lang magyakap ni Drei? Nice! Ang lupit naman ng trip niyo! Sabagay, wala naman dapat akong pakialam sa inyo. Sige na late na ko." at bigla akong tumakbo palayo sa kanya.
"Teka Candice!"
I dont care babae ka.
--classroom
"JC may naghaharap sayo sa labas." sabi sakin ni Clark.
"Sino naman kaya?" iritang sagot ko. Dont tell me sinundan ako nung babaeng yun?
"Hoy gaga! Ano bang problema mo at tumakbo ka kanina? Di mo man lang kami pinansin!" Si Hayley, nako di ko nga sila napansin kanina. -___-
"Sorry girls. May panira lang ng araw kanina." sagot ko
"Oh Oh...Mukhang may ikekwento si Candice sating girls." Kelly
"Tara sa canteen, wala pa naman klase oh." -Tina
BINABASA MO ANG
I CAN'T HEAR YOU ANYMORE (on hold)
Teen FictionA story of two people, enjoying life together .... but a kinda extraordinary challenge came along ... and thennn.... (Woah! Ang hirap magisip ng description y'know! Hahaha I'll just leave a quote: "When I hear you voice, I am soothed.". ) somewhat...