- Chaeyeong wstawaj! Znowu się spóźnisz! - obudziły mnie z rana wrzaski. Przetarłam oczy. Nade mną stała moja mama z telefonem w ręku. - Wiesz która już godzina?! - zapytała zdenerwowana. -Już wstaje - odpowiedziałam i miałam zamiar zebrać się na równe nogi ale moje ciało odmawiało mi posłuszeństwa. Codziennie to samo. - Za 10 minut w kuchni! Śniadanie czeka! - usłyszałam głos madki.
Szkoła. Kiedy byłam w podstawówce uwielbiam tam przychodzić. Ale teraz wszystko się zmieniło. A to wszystko przez Mine, ale nie chcę o niej myśleć, najlepiej jakby przestała istnieć, albo zniknęła.
Chwilę później siedziałam na krześle i przeżuwałam kromkę chleba z serem i pomidorem. Ten dzień był do bani, padał deszcz, w drodze do szkoły wdepłam w ogromną kałuże i przemokły mi buty. Na szczęście był piątek, ta informacja trochę polepszyła mi humor.
- Hej! - obruciłam się napięcie i zobaczyłam moją przyjaciółkę- Minnie. - Cześć! - odpowiedziałam i podbiegłam do niej aby się przytulić. - I jak jesteś już spakowana? - zapytała.
Spojrzałam na nią dziwnym wzrokiem. Spakowana? Na co? Po chwili jednak sobie przypomniałam. W poniedziałek wyjeżdżamy z klasą na kilku dniową wycieczkę.
- Nie do końca-mruknęłam. - Ja już dawno się spakowałam, mogę po szkole do ciebie wpaść i pomoc ci w pakowaniu się, może Winter też będzie mogła- odrzekła z energią.
Za to ją kocham, zawsze jest pełna energii i ma mnóstwo pomysłów.
Około 5 minut później wchodziłyśmy do szkoły, zrobiło mi się gorąco, jako i że jest październik jest duża różnica pomiędzy temperaturą na zewnącz a wewnącz budynku. Razem z Minnie skierowałyśmy się na 2 piętro, gdzie znajdują się szafki. Niestety po drodze musiałyśmy spotkać bandę "królewn", czyli Minę i jej bandę, wszystkie naj zwykle siedziały na ławce obok sklepiku i piły energetyki śmiejąc się. Ma mój widok zaczęły się mi przyglądać i szeptać coś między sobą, śmiejąc się jeszcze głośniej. - Chodźmy- Minnie widząc, że nagle pobladlam pociągnęła moja rękę do przodu.- Nie przejmuj się nimi, ile razy mam ci mówić? - Łatwo ci mówić - przewróciłam oczami. - Ciebie każdy lubi. - Nie prawda- zamruczała ale sama wiedziała że to prawda. Minnie jest najmilsza dziewczyną w klasie a może i w całej szkole, udziela się w wolontariacie i w ogóle. Jest kochana. - Hejka! - ktoś zakrył mi oczy i poczułam woń perfum o zapachu słodkich pianek. Od razu wiedziałam kto to. - Winter! Hej! - zawołałam na widok przyjaciółki. - No hej! Przebrałyśmy szybko buty i schowałyśmy kurtki do szafek. Zerknęłam na zegarek- 7.58. W tym samym czasie zadzwonił dzwonek, a ja razem z dziewczynami podreptałyśmy do sali 54.
★
Siedziałam w przedostatniej ławce i wpatrywałam się w okno. Lekcja koreańskiego, można umrzeć z nudów. Większość osób spało albo siedziało na telefonach. Ja przeglądałam zdjęcia na instagramie. Nagle dostałam czymś okrągłym w głowę, podniosłam przedmiot z ziemi, był to obierek od jabłka. Obróciłam się, Mina, która siedziała w ławce z Irene dusiły się że śmiechu.
- MINA TY IDIOTKO! - nie kontrolowałam tego co mówię. Wszystkie pary oczu, uwzględniając oczy naszego nauczyciela zostały skierowane na mnie. - Proszę Pana bo... - próbowałam się wytłumaczyć. - Dość, Chaeyoung do dyrektora! - Ale to Mina..! - znowu nie dał mi dokończyć. - Przestań! Do dyrektora mówię!
Powoli wstałam, i ruszyłam w stronę drzwi. Czułam na sobie spojrzenia całej klasy, w oddali dało się usłyszeć śmiechy. -To napewno Mina, Irene i Yiren się tak chichrają- pomyślałam.
Mialam ochotę zniszczyć Minę, miałam już jej po dziórki w nosie, nie dość że myśli że jest najlepsza i najważniejsza, uważa się za pempek świata to jeszcze ma prawo niszczyć mi życie na każdym kroku. Szlam korytarzem, zeszłam po schodach aż znalazłam się pod pokojem z numerem 2. Pokój dyrektora.
-Mhh- wzychnelam głośno. Nauczyciel koreańskiego, który cały czas szedł przede mną wszedł do pomieszczenia.
-Poczekaj tu chwilę - rzekł.
Chwilę gadał z Panem Kim, przysłuchiwałam się ich rozmowie ale nie zbyt cokolwiek usłyszałam. Po pewnym czasie wyszedł. - Pan Kim oczekuje na ciebie w jego pokoju - odrzekł wychowawca koreańskiego. Serce mi biło, to nie pierwszy raz kiedy przez Mine mam problemy. Po woli ruszałam moje ciało w kierunku drzwi, weszłam do środka. - Dzień dobry - mrukłam. - Dzień dobry-sztywno powtórzył. Przez pewien czas panowała cisza. Wskazał palcem na stojący fotel. Posłusznie na nim usiadłam. - Chaeyeong, co miało znaczyć Twoje dzisiejsze zachowanie? - To nie tak, Mina rzuciła we mnie jabłkiem z całej siły! - powiedziałam a do oczu zaczęły mi napływać łzy. - To nie powód żeby ją obrażać! - odpowiedział. - Niestety nie skończy się tylko na pouczeniu, trzeba wyciągnąć konsekfecje. Wpadł mi pomysł, wiem że w poniedziałek jedziecie na tygodniowa wycieczkę... - Nie pojadę na nią, prawda? - przerwałam mu, zrobiło mi się przykro, bo tak czekałam na ten wyjazd. - Właściwie to pojedziesz- zmarczyl brwi.-Ale będziesz w pokoju z Miną. -CO?! - wykrzyknęłam, spełnił się mój najgorszy koszmar.- To ja nie jadę. -Musisz, zapłaciłaś, nie po to rezerwowaliśmy miejsce dla ciebie, skoro miałabyś nie pojechać. Przekaż Minie o tej informacji. -Yh...dobrze-zerwałam się na równe nogi i wyszłam. --------------------------------------------------------- Hejka 💖, Proszę o wyrozumiałość to mój pierwszy ff<33. Miłego dnia!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
