EP:2
វាយោបក់ផាយផាត់ ផ្ទីមេឃប្រែងងឹត ពិភពលោកហាក់បីដូចជាឯកោ។ក្មេងប្រុសម្នាក់អង្គុយត្រមង់ត្រមោចនៅមាត់បង្អួច ក្រោយទទួលទានរួច នឹកឪពុកដែលឃ្លាតឆ្ងាយ។
Tae:ហុឹម.....នឹកលោកប៉ាណាស់
Jk:មិនទាន់គេងទេហ្អេ? ។ដើរចូលមកជិតគេ
Tae:អូបងប្រុស! គឺនៅទេ
Jk:នឹកប៉ារបស់ឯងឬ?
Tae:គឺនឹកតិចតួច។ឆ្លើយទាំងមុខស្រពោន
Jk:គាត់ច្បាស់ជាមិនអីទេ កុំបារម្ភពេកអី!
Tae:បងប្រុសមិនទាន់គេងទេហ្ហេស?
Jk:ក៏គិតថាមកមើលឯងបន្តិច គ្រែងល៎កើតអី
ល្ងាចមិញឯងរបួសទើបមក
Tae:ខ្ញុំមិនអីទេ!
ក្រោយបញ្ចប់សន្ទនាភ្លាមJkមិនដឹងនិយាយអ្វី ក៏ឈរមើលផ្កាយនឹកគិតដល់រឿងមួយ គេក៏មានឪពុកម្ដាយដែរតែពួកគាត់នៅជប៉ុនឯណោះ។Taeឃើញបែបនេះក៏ឈប់និយាយ។មួយសន្ទុះក្រោយមក ដោយបរិយាកាសហាក់ស្ងប់ស្ងាត់ពេករាងតូចក៏សួរទៅរាងក្រាស...
Tae:បងនិយាយជាមួយខ្ញុំច្រើនណាស់ថ្ងៃនេះ។
រាងក្រាសឮហើយក៏ងាកមើលមុខគេដោយចម្ងល់ហើយតប
Jk:រាល់ដងមិនច្រើនទេឬ?
Tae:ក៏ត្រូវហើយ រាល់ដងបងមិនដែលនិយាយច្រើនដូចថ្ងៃនេះទេ
Jk:ចាំយើងនិយាយច្រើនជាមួយឯងចុះ
Tae:ហាសហា...សប្បាយចិត្តណាស់អ៊ីចឹង
(ពួកគេបន្តនិយាយគ្នារហូតដល់យប់ជ្រៅទើបត្រឡប់ទៅបន្ទប់រាងខ្លួន)។#ពេលព្រឹកក៏ចូលមកដល់
រាល់ដងគេមិនដែលក្រោកលឿនបែបនេះទេ តែក្រោយទទួលបានពន្លឺថ្ងៃចំកណ្តាលមុខបែបនេះក៏ក្រោកលឿនជាងរាល់ដង ណាមួយមកនៅផ្ទះគេបែបនេះមិនត្រូវក្រោកយឺតនោះទេ។រាងកាយតូចស្រឡូន ក៏ចូលបន្ទប់ទឹកបាត់ទៅ#តុអាហារ
Jk: taeមិនទាន់ចុះមកទេហ្ហេស?
ម៉ែដោះ:គឺនៅទេអ្នកប្រុសធំ
Tae:ខ្ញុំមកហើយ!សុំទោសផងដែរអោយចាំ។
ក្រោកលឿនយ៉ាងនេះហើយនៅតែមិនទាន់ប្រុសទៀត សមតែថ្ងៃធាក់អោយបែកគូទទេ(រាងតូចគិតក្នុងចិត្ត)
JK:មិនអីទៅឆាប់ញ៉ាំបាយទៅ នឹងអាលបានទៅសាលារៀន
Tae:បាទ
ក្រោយទទួលទានរួចរាងក្រាស់ក៏ជូនរាងតូចទៅសាលារៀន ហើយគេក៏ទៅក្រុមហ៊ុនបន្ត។#Jeon Company
គ្រាន់តែដើរចូលភ្លាមបុគ្គលិកទាំងអស់ក៏ងាកអោនគោរពគេគ្រប់គ្នា។អ្នកណាមិនខ្លាចរាងក្រោសនោះ?ឃោឃៅក៏ឃោរឃៅ ជាពិសេសផ្ដាច់ការតែម្ដង។គេធ្វើការបានបន្តិចក៏មានមនុស្សមករក.....
YOU ARE READING
𝐓𝐚𝐤𝐞𝐧 𝐛𝐲 𝐡𝐢𝐦
Actionចន ជុងហ្គុក /គីម ថេយ៉ុង ឯងអាចសុំអ្វីពីយើងបានទាំងអស់ តែឯងត្រូវតែស្រលាញ់យើងម្នាក់គត់ គិតពីយើងម្នាក់គត់ បារម្ភពីយើងម្នាក់គាត់ ហើយត្រូវរស់នៅជាមួយយើងម្នាក់គត់!តែបើឯងក្បត់យើងនោះពាក្យតែមួយគត់ដែលចាំទទួលឯងគឺ"ស្លាប់"