දන්නෙම නැතුව දවල් වෙනකන්ම මට නින්ද ගිහින්..මං මූණ හෝදගෙන පහලට ගියේ හොබී ඔප්පා තනියම කිචන් එකේ වැඩ කරන නිසා උදව් කරන්න හිතාගෙන..
" කොහෙද යන්නේ..."
"අහ්..මං..මේ..කිචන් එකට යන්න හැදුවෙ... "
" බඩගිනීද..."
"නැහ්..මං මේ වතුර බොන්න ආවෙ..."
" තේ එකක් හදලා දෙන්නද.."
" ම්ම්..මට පුළුවන්..."
" දැං ඇගට කොහොමද ? "
"වෙනසක් නැහැ ඔප්පා... සැරින්සැරේට කරකැවිල්ලක් වගේ දැනෙනවා..."
" වෙනදට ඔයා මොනාහරි අසනීපෙකට බෙහෙත් ගන්නවද හනා..."
" නැහැ..."
ඔප්පා කල්පනා කර කරම මට තේ එකක් හදලා දුන්නා..
ටිකකින් උදේට කාලා අපි හවස් වරුවෙ සාලෙට වෙලා කතා කර කර හිටියා..
" නම්ජූන් ඔප්පා හොදින් ඉන්නවද ඔප්පා"
" මං දන්නෙ නෑ..."
" ඇයි..එයාට කරදරයක්ද..කෝල් කරලා බලන්නකො ඔප්පා... "
" මට බෑ හනා..."
" ඇයි...ඒ ඔප්පාගෙ හොදම යාලුවනෙ... "
" ඒ ඉස්සර...අපි ඒ ගැන කතා නොකර ඉමු හනා "
" හ්ම්.. ඒත් ජූනි ඔප්පා පව්.. එයා ගැන බලන්න.. ප්ලීස් මං වෙනුවෙන්වත්... "
" හොබා !! මේ දොර ඇරපන්... ! "
" හනා..ඉක්මනට උඩට යන්න..රූම් එකට ගිහින් දොර ලොක් කරගන්න... "
මං ඉක්මනට උඩ තට්ටුවට ගිහින් දොර වහගත්තා.. ඒත් ඒ කටහඩ කාගෙද කියන්න අදුරගන්න මට වැඩි වෙලාවක් ගියෙ නැහැ..
ඒ නිසාම මං දොර ටිකක් ඇරලා වෙන්නෙ මොනවද කි‍යලා අහගෙන හිටියා..
" කෝ..කොහෙද කියපන් මගෙ කෙල්ල... "
දොර ඇරපු ගමන් වේගෙන් ගෙට ඇතුලු වුණ ජූනි ඔප්පා කෑගහන්න ගත්තා.. දාඩියෙ පිරුණු මූණ , බොත්තම් කීපයක් ගැලවුණු ශර්ට් එක , අවුල් වුණ කොන්ඩෙ.. එයා ඉන්නෙ හොදටම වෙරි වෙලා.....
" උඹෙ ගෑනු කොහෙද මිනිහො මගෙ ගෙදර... ගිහින් උඹෙ ගෙදර බලාගනින්..."
