karanlık

78 5 3
                                    

soğuk ve karanlık bir yer burası baya soğuk belki de yalnız olduğum için bana öyle geliyor. babam geçen sene vefat etti. evde üvey babam ben ve üvey kardeşlerim annem yaşıyorduk. açıkçası üvey babamız sevmem bana kendini sevdirmeye çalışsa da sevmem pek onu çok zengin biri.. annem onla severek evlenmiş. Ben üniversitedeyken evlenmişler. daha dun yatağıma kahvaltı getirdi odamdan çık dedim çıkmadı bende o manyakça sevimli olma çabalarında sana inanan anneme yap dedim. yemeyi seven bi insanım mutfakta kek yaparken şarkı söylüyordum yanıma gelip bravo sesin çok güzel bir eğitim almaya ne dersin dedi . ya senin başka işin yokmu ? dedim. iki kızı vardı alya ve kayla ikiside birbirinden havalıydı.. niye onlarla ilgilenmiyorsun dediğimde belki seni daha çok seviyorum dedi. birşey demeden mutfaktan çıktım. 10 yaş küçüktü o adam . annem suan 47 yaşında babam öldüğünde 46 yaşında iken buldu bu adamı. ben 20 yaşındayım 10 yaş küçük olduğu için bu adamdan şüpheleniyordum yoksa tahmin ettiğim şey olamaz olmamali.. bu evden uzaklaşmaliydim annemle bunun hakkında konuşursam karşı çıkacağını biliyordum ama bu evden kaçmam gerekiyordu odamı tavan arasında istemiştim iyiki de istemiştim. odamdan arka bahçeye açılan bir kapı vardı. gece burdan kaçabilirdim. bu adamı araştırmak vrdi ilk su evden kurtulmalıydım gece olmasını bekledim saat 12 .1 saat daha bekleyim ki garanti olsun bir saat daha bekledim saat 1 eşyalarımı toplayıp bavulları yatağın arasına sıkıştırdım şimdi o kapıdan geçmeliydim bahçeye çıktım kulaklığım telefonum hepsi tamamdi. şimdi başka bir şehre gidecektim istanbul'a gidebilirim aslında hem stress atardım hem de beyoğlu bebek gezerdim.. . ama once sabahı beklemeliydim. Limanın kenarındaki pansiyona gittim. orda uyudum sabah oldu ama ilk şu üvey babayı araştırmayı araştırmalıydım. telefon numarasından bazı şeyleri buldum. mesela adı barışmiş mustafa demişti ve iki kızı değilmiş kız kardeşleriymis. annemi aradım annemin telefonunu açmadı eve gittim. lambalar sönüktü lambayi açtım duvarda iyiki doğdun yazıyordu ama kırmızı bir şeydi pis kokuyordu. korktum . doğum günüm 1 nisanda annemler beni arayıp şaka yaptığını söyledi ama bu beni bu çok sinir etti. istanbul vapuruna bindim . saat 19 30 da ordayım acele kitaplarını yere düşürdüm karşında meriç tuna ve ediz çağıran karışımı vardı. çok yakışıklıydi. gülümsedi ve bana yardım ederken olan oldu bana baktı yeni misin buralarda dedi bende evet anlamında kafamı salladım hadi gel bir kahve içelim dedi. olur dedim dünden hazırmış gibi hazırdım aslında yeni bir sehir ardından yeni bir aşk olabilir de her neyse kahve içerken sevgilin varmı dedi ben agzimdan kahveyi püskürtmemek için zor tuttum kendimi yok dedim. peki senin diye sordum. yok anlamında kafasını salladı. gülümsedim bana bakarak neden olmasın şuan dedi güldüm lavaboya gidip saçlarımı düzelttim konuşmaya kaldığımız yerden devam etti olabilir aslında yeni bir aşk dedim birbirimizden bahsettik ve yarın yine aynı kafede buluşacaktık tam giderken nerede kalacaksın neden bilmem bulurum bir yer dedim olmaz dedi gel benimle dedi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 02, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KARANLIKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin