" ចន ជុងហ្គុក!!លោកពូសម្អប់ " នាងតូចទន្ត្រំជើងស្រែកឡូឡា
មិនសុខចិត្ដព្រោះនាងចាញ់លោកពូទល់តែបាន ឥឡូវបានស្អីជិះ
ទៅរៀនទៅលោកអេីយ កង់ឡានវិញធ្លោយទាំង៤ដូច្នេះនោះ ។
" កុំឲ្យខ្ញុំឃេីញមុខ ខ្ញុំនិងសម្លាប់ពូបោះចូលអាងក្រពេីមិនខានទេ "
នាងស្ដេីងខាំបបូរមាត់ទាំងខឹងក្រោធហេីយបោះជំហានទៅខាង
មុនដេីម្បីរកតាក់ស៊ីជិះទៅសាលា ថ្ងៃនិងស៊យណាស់មិនដឹងថា
បានដេីរលេងឬអត់ទេ ព្រោះនាងគ្មានឡានផងហ្នឹង ។
" ហ៊ឹម!!ប៉ុណ្នឹងតិចពេកផង នាងល្អិត!! " ឡានដែលចតនៅទីនេះមានវត្ដមានរបស់នាយក្រាស់អង្គុយសម្លឹងមេីលកាយវិការក្ដៅក្រហាយរបស់នាងទាំងពេញចិត្ដស្ដូក មិនស្មាននាងខឹងខ្លាំងយ៉ាង
នេះទេចឹង នាយហៅតាមសម្រួលមិនព្រមចុះ ទល់លេងបែបនិង
ទេីបរៀង ។
" ចៅហ្វាយ!! " នាយជំនិតសំងំយ៉ាងយូរមិនហ៊ានបន្លឺសំឡេងមក
ផ្ដេសផ្ដាសទេីបកម្រេីកមាត់ដាច់ចិត្ដហៅនាយក្រាស់ទាំងខ្លាច ។
" យ៉ាងម៉េច!! " ប្ដូរពីទឹកមុខសប្បាយរីករាយប្រែជាមាំមួយរំពេច ។
" ចៅហ្វាយចង់ទៅក្រុមហ៊ុនឬឃ្លាំងទៀត!! " ដោយមិនដឹងថានាយចង់ទៅទីណាទេីបគេចោទសួរដូច្នេះ ដេីម្បីងាយស្រួលក្នុងការធ្វេីដំណេីរ ។
" ឃ្លាំងអាវុធ " នាយលឺត្រឹមប៉ុណ្នឹងហេីយជំនិតក៏រហ័សបេីកឡានចេញទៅ ។
ក្រឡេកមេីលនាងតូចវិញនាងបានធ្វេីដំណេីរដោយជិះតាក់ស៊ីមក
ព្រោះឡានត្រូវលោកពូកំពូលល្អរបស់ខ្លួនធ្វេីឲ្យធ្លោយទាំងអស់
ហេីយដូច្នេះ មធ្យោបាយដល់ល្អគឺតាក់ស៊ី ។
នាងចុះចេញពីឡានហេីយហុចលុយឲ្យគាត់រួចបោះជំហានចូលទៅក្នុងសាលាទាំងមុខក្រម៉ៅ សិស្សក្នុងសាលាក៏ចាប់ផ្ដេីមងាកមកសម្លឹងមេីលនាងព្រោះអ្វី គឺដោយសារនាងមានពូជាម៉ាហ្វៀនោះអីហេីយពួកគេតែងតែអែបអបនាងដេីម្បីចូលទៅជិតជុងហ្គុក ប៉ុន្ដែជាអកុសលមនុស្សដូចនាងហ្នឹងណាគ្មានថ្ងៃឆោតល្ងង់ឲ្យគេបោក
បានឡេីយ ។
" បញ្ជីលេីកនេះ ខ្ញុំហ្នឹងសងសឹកពូនាខាងមុខ " នាងតូចបោះជំហាន
ចូលទៅក្នុងសាលាដោយរអ៊ូរទាំក្នុងចិត្ដ ដៃក្ដាប់យ៉ាងណែលឯ
កែវភ្នែកក្រហមឆ្អៅហាក់ចង់ពិឃាតអ្នកណាមួយយ៉ាងអ៊ីចឹង ។
" ជេអា " មួយរំពេចនោះផងដែលនាយដែលជាសង្សាររបស់នាង
ក៏ស្រែកហៅឈ្មោះសង្សារខ្លួនដេីម្បីឲ្យងាកមកសម្លឹងរូបគេ ។
" ហ៊ូស៊ុង!! " នាងប្រលែងភាពម៉ួម៉ៅទាំងប៉ុន្មានចេញអស់ដោយ
បន្លឺលាយឡំហ្នឹងស្នាមញញឹម នាងនិងហ៊ូស៊ុងទាក់ទងគ្នាបានកន្លះ
ឆ្នាំហេីយគេជាសុភាពបុរសមិនហ៊ានធ្វេីអ្វីផ្ដេសផ្ដាសលេីនាងទេ
ក្រៅពីចាប់ដៃប៉ុណ្ណោះ ។
" តោះ!! " ហ៊ូស៊ុងញញឹមតិចៗហេីយចាប់កាន់ដៃនាងតូចបណ្ដេីរ
ចូលទៅក្នុង គេស្រឡាញ់នាងណាស់ថ្វីគេកូនអ្នកក្រីក្របានត្រឹម
អាហារូបករណ៍ចូលសាលានេះក៏ដោយយ៉ាងណាក៏ជាសំណាង
គេដែលបានសង្សារដូចជានាងនោះ ។
" ល្ងាចទៅដេីរលេងដែរឬទេ!! " ជេអាសម្លឹងមេីលនាយដោយ
បន្លឺយ៉ាងស្រទន់ខុសស្រឡះពីនាយវាចាជាមួយជុងហ្គុកដាច់ ។
" ដេីរលេងឬ ហ៊ឹម!! បងប្រហែលមិនអាចទេ ជេអា បងត្រូវធ្វេីការ
យកលុយទៅទិញថ្នាំម៉ែ សូមទោសណា!! " ហ៊ូស៊ុងមិនដែលមាន
ឱកាសដេីរលេងជាមួយនាងតូចឡេីយដោយសារគេជាប់ធ្វេីការ
ក្រៅម៉ោងដោយគិតប្រាក់ខែជាថ្ងៃ ព្រោះគេត្រូវការលុយចាំបាច់
ដូច្នេះមិនអាចចាំដល់ដាច់ខែឡេីយ ។
" មិនអីទេ!!យ៉ាងណាបងស៊ូៗណា ហ៊ូស៊ុង " ជេអារៀងទម្លាក់ទឹក
មុខបន្ដិចដែលបបួលនាយមិនបានសម្រេចដូច្នេះ តែថ្វីទេនាងមាន
ឱកាសច្រេីនសម្រាប់បបួលគេទៀត ពេលនេះគេកំពុងមានទុក្ខ
នាងម៉េចហ្នឹងអាចនាំគេទៅសប្បាយខុសទំនងទៅត្រូវដែរទេ ។
" បាទអរគុណដែលអូនយល់ពីចិត្ដបង ហ៊ឹមឆាប់ដេីរទៅប្រយ័ត្ន
ខកម៉ោងរៀន " ហ៊ូស៊ុងបណ្ដេីរនាងតូចចូលទៅក្នុងថ្នាក់រៀនពួក
គេអង្គុយតុជាមួយគ្នាផងដែរ ។
៥ល្ងាច ការសិក្សារបស់នាងតូចក៏ត្រូវបានបញ្ចប់ដោយនាងត្រូវ
ហ៊ូស៊ុងត្រឡប់មកផ្ទះវិញដោយជិះឡានក្រុងពួកគេជជែកគ្នាយ៉ាង
សប្បាយ ថ្វីគ្មានឡានទំនេីបក៏ដោយយ៉ាងណានាងស្រឡាញ់គេ
ជាគេមិនមែនសម្ដៅលេីទ្រព្យក្រៅខ្លួន ។
ឯអ្នកក្នុងសាលាក៏ដឹងដែលអំពីរឿងមួយនេះពួកគេតែងតែគិតថា
ហ៊ូស៊ុងតោងទាមនាងតូចដេីម្បីលុយប៉ុណ្ណោះ សម្រាប់គេមិនបាន
ខ្វាយខ្វល់រឿងហ្នឹងឡេីយគេដឹងម្យ៉ាងគឺស្រឡាញ់នាងប៉ុណ្ណោះ ។
" ថ្ងៃណាទេីបអូនព្រមឲ្យបងជូនទៅ!! " ហ៊ូស៊ុងនូទទូចសុំនាងតូច
ដេីម្បីជូននាងទៅផ្ទះព្រោះតាំងពីទាក់ទងមកនាងតូចមិនដែលឲ្យ
ខ្លួនទៅឡេីយ ដោយលេសថាកុំអីខ្លាចមានរឿង ។
" ហ៊ូស៊ុង!! " លឺដូច្នេះហេីយនាងរៀងអន់ចិត្ដដែលព្រោះមិនហ៊ានឲ្យគេជូនខ្លាចក្រែងហ៊ូស៊ុងជួបនិងលោកពូរបស់នាង ។
ដោយតាំងពីដេីមឡេីយគាត់ហាមប្រាមនាងខ្លាំងណាស់ចំពោះ
រឿងមួយនេះ អ៊ីចឹងហេីយប្រសិនបេីគាត់ដឹងអ្នកដែលមានបញ្ហាគឺ
ហ៊ូស៊ុងមិនមែនជានាងឡេីយ ។
" ជេអា!! " នាយកំលោះចាប់ដៃនាងទាំងគូរដោយសម្លឹងមុខនាង
យ៉ាងស្រទន់ គេសុំទៅចុះបណ្ដោយតាមគេម្ដងបានដែលទេ ។
" ហ៊ឹម!!ក៏បានដែរ " នាងងក់ក្បាលហេីយយល់ព្រម វាមិនអីទេ
យ៉ាងណានាងមិនអាចគេចផុតរហូតទេដូច្នេះហេីយប្រឈមមុខ
ទៅចុះ សង្ឈឹមថាអាចឆ្លងកាត់ដំណាក់កាលនេះបានទៅចុះ ។
" បងអរគុណ!! " លឺដូច្នេះនាយសប្បាយចិត្ដពេកក្រៃព្រោះស្មានថានាងមិនយល់ស្របហេីយទេតេី ។
" អឹម!! " នាងងក់ក្បាលហេីយផ្អែកក្បាលទៅស្មានាយសង្សារនាង
សង្ឈឹមថាស្មាមួយនេះសម្រាប់នាងពឹងផ្អែកនាអនាគតនាងនិងគេ
ស្រឡាញ់គ្នាប៉ុណ្ណា ។
ឡានក្រុងឈប់ដោយពួកគេកាន់ដៃគ្នាដេីរមករកផ្ទះរបស់នាងតូច
ទាំងសេីចសប្បាយនិយាយពីនេះនិយាយនោះ ប៉ុន្ដែចម្លែកត្រង់
នាងខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះ ម៉េចក៏មានអារម្មណ៍មិនស្ងប់អ៊ីចឹង ។
" អូនយ៉ាងម៉េចហ្នឹង!! " ដោយឃេីញទឹកមុខសង្សារមិនស្រស់ចឹង
នាយប្រញាប់សួរក្រែងមានទុក្ខកង្វល់ក្នុងចិត្ដ ។
" អូនមិនអីទេ!!ដល់ហេីយ " នាងតូចបង្អាក់ដំណេីរដោយបន្លឺប្រាប់
នាយថាមកដល់ផ្ទះរបស់ខ្លួនហេីយ ។
" ទីនេះធំណាស់!! " ហ៊ូស៊ុងសម្លឹងមេីលភូមិគ្រឹះពីចម្ងាយមេីលទៅ
វាធំណាស់ នាយចាប់ផ្ដេីមរអៀសខ្លួនហេីយគេមិនបានមួយចំណិត
របស់នាងផងបែបជាថ្លេីមធំមកស្រឡាញ់នាងដូច្នេះ ។
" អូនចូលទៅផ្ទះហេីយបងទៅចុះ!! " នាងប្រញាប់ដេញគេឲ្យទៅ
ស្មាននិងរៀងងងឹតហេីយណាមួយឡានក្រុងទៅយឺតបន្ដិចដេីរ
ទៅផ្ទះលេងហេីយ ។
" អ៊ីចឹងបងទៅហេីយណា!! "
នាងតូចញញឹមស្រាលបម្រុងហ្នឹងឈានជេីងចូលផ្ទះហេីយស្រាប់
មានសំឡេងគ្រលរធំបន្ដិចពីក្រោយខ្នងរបស់នាង
" ជេអា!!ឯងធ្វេីស្អីទៀតហេីយ អាម្សៀលនេះជាអ្នកណាគេ "
ជុងហ្គុកបង្ហាញទឹកមុខមិនពេញចិត្ដរបស់ខ្លួនច្បាស់ៗលេីផ្ទៃមុខដឹង
ខ្លួនទេថាកំពុងធ្វេីស្អី ហេីយនៅមានមនុស្សប្រុសជូនមកផ្ទះទៀត
ស្មាននាយមិនដឹងឬ ឡានរបស់គេបេីកទៅយកនាងតែឃេីញ
នាងដេីរជាមួយអាម្សៀលនោះថែមញញឹមញញែមដាក់វាសម្បេីម
ណាស់ តេីនាងនិងវាមានទំនាក់ទំនងស្អី ?
" សង្សារខ្ញុំ " នាងបន្លឺដោយមានទំនុកចិត្ដ មិនអីទេគ្រាន់សារភាព
តាមការពិតនោះ វាជាជីវិតរបស់នាងមិនមែនរបស់គេឯណា ។
" សិទ្ធិយេីងជាអាណាព្យាបាលឯងត្រូវតែបែកពីវាភ្លាម " ជុងហ្គុក
ក្ដៅក្រហាយភ្លាមៗព្រោះអីនាងហ៊ានល្មេីសបញ្ជាគេផងនេះស្អី
សង្សារអ៊ីចឹងឬ ប្រាប់ហេីយប្រាប់ទៀតថាកុំយកនរណាមិនចង់ឲ្យ
វាស្លាប់ក្រោមដៃរបស់គេ នាងគិតថាសម្ដីរបស់គេជាកូនក្មេង
បៀមដៃមែនទេ ។
" លោកពូគ្មានសិទ្ធបញ្ជាខ្ញុំទេ " ជេអាស្រែកសម្លុតវិញជីវិតរបស់
នាងទេតេីហេតុអ្វីចង់បាច់បញ្ជានេះបញ្ជានោះ នាងធំហេីយនាង
អាចធ្វេីអ្វីដោយខ្លួនឯងបាន ។
" ចន ជេអា!! "
រង់ចាំភាគបន្ដ
សូមទោសសម្រាប់ការសរសេរខុសអក្ខរាវិរុទ្ធមួយចំនួន
និពន្ធដោយ:ហាណែល
កែសម្រួលផុសសារថ្មីដោយ៖ម៉ូ
YOU ARE READING
លោកពូសម្អប់ ( ចប់ )
Kurzgeschichtenឯងគ្មានថ្ងៃចេញពីយេីងឡេីយ ចន ជេអា ឯងគឺស្ថិតក្រោមអំណាចយេីងដល់ថ្ងៃស្លាប់ សរសេរថ្ងៃទី០១/១២/២០២១ ផុសសារថ្មី ថ្ងៃទី២៨/១១/២០២៣ និពន្ធដោយ:ហាណែល កែសម្រួលផុសសារថ្មីដោយ៖ម៉ូ
