သူကကျွန်တော်ကိုသူ့ကားနဲ့အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးခဲ့တယ်လေ။နှစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့အချိန်တစ်ခြားတစ်ယောက်အပေါ်ရင်ခုန်နေမိတာဒါဒုတိယအကြိမ်ဘဲ အဲရင်ကကိစ္စတွေလိုပြန်ဖြစ်မိမှကြောက်နေမိတယ် ပြောရမယ်ဆိုကိုယ်ကတစ်ကယ်ချစ်နေမိမှတစ်ခြားတစ်ယောက်ကထားသွားတာမျိုး ကြောက်နေမိတယ် အရင်ကအချိန်တွေလိုပြန်ဖြနေမိမှကြောက်တယ် မချစ်တာမဟုတ်ဘူး မချစ်ချင်လို့လဲမဟုတ်ဘူး အရမ်းတွေချစ်မိသွားပြီဆိုထားသွားတာမျိုးကိုကြောက်လို..........
သူနဲ့ကျွန်တော်နှစ်ယောက်တည်းအချိန်တွေကိုသဘောကျမိနေတယ် သူကိုအဲနေကစပြီမေ့လိုမရတော့ပင်မဲ့သူနဲ့ကစုံချင်မှစုံတော့မှလေ သူနာမည်က............
ကျွန်တော်အဲဒီညကလုံးဝအိပ်လို့မရပါ ခြေထောက်ကနာနေလိုအိပ်လိုမရတာဆိုပင်မဲ့သူကြောင့်အိပ်လိုမရတာဆိုပိုမှန်လိမ့်မယ် သူရဲ့ အကြည့်,အပြုံး, နွေးထွေးတဲ့စကားလေးတွေကိုပြန်ပြန်မြင်နေရတယ်။
The Next Morning....
မနက်ရောက်တော့ဂျွန်ကိုဖုန်းဆက်ပြီခွင့်တိုင်လိုက်တယ်။ညကသူအကြောင်းလေးတွေတွေးပြီကိုယ်ဟာကိုတောင်ဖျားနေမှန်းကိုမနက်ရောက်မှသိတယ်။ ကိုယ်ဂျွန်ကိုဖုန်းဆက်ပြီပြောလိုက်တော့ဂျွန်က
"ဆော့အဆင်ပြေရဲ့လား"
"အွန်းပြေပါတယ် ဒီနေ့ခွင့်တစ်ရက်တိုင်ချင်လို့"
"အွန်းပါ ဆော့အဆင်မပြေရင်ဖုန်းဆက်လိုက်နော် ကိုယ်ညနေကြရင်လာခဲ့မယ်"
"အွန်းရပါတယ်"
"အွန်းအွန်း အဲဆိုဖုန်းချလိုက်တော့မယ်နော် ဆေးရောသေချာသောက်နော်" စိတ်ပူနေတာကြည့်အုန်း......
"ဟုတ်ကဲ့ပါCEO" ကျွန်တော်လဲဂျွန်တော်တော်နဲ့ဖုန်းမချတာကြောင့်စပြီနှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။ နောက်ပြီနှင်းလေးတွေကျလာပြီး သူအကြောင်းရုတ်တစ်ရက်အတွေးထဲဝင်လာခဲ့တယ် သူ့ရဲအပြုံးလေးတွေနှင့်အတူ.......
⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️⛓️
ညနေရောက်တော့နေလဲနည်းနည်းကောင်းလာပြီဂျွန်လဲလာမယ်ဆိုတာနဲ့supermarketမှစားစရာနည်းနည်းသွားဝယ်လိုက်တယ် ကျွန်တော်ဝယ်နေတုန်းမနေ့ကကျွန်တော်ကိုအမျိုးမျိုးသတ်နေတဲ့သူကိုတွေ့တယ် ကျွန်တော်သူ့ကိုသွားနှုတ်ဆက်ဖို့လုပ်တော့ သူနောက်ကနေမိန်းကလေးတစ်ယောက်ထွက်လာတယ် ကျွန်တော်သူဆီသွားမဲ့ခြေလှမ်းတွေရပ်သွားပြီရင်ထဲဆက်ခနဲ့နာကျင်လာခဲ့တယ်ကျွန်တော်လဲမကြည့်ချင်တာနဲ့တစ်ခြားဘက်ကိုထွက်လာခဲ့ပင်မဲ့သူကကျွန်တော်ကိုတွေ့သွားတယ်လေ
"ဟေ မင်းက မင်းကမနေ့ကငါကြောင့်ခြေထောက်ခေါက်သွားတဲ့သူမလား"တဲ့
"ဟမ် ဟုတ်လား ထင်တောင်မထင်ထားဘူးမှပြန်တွေ့မယ်လို" လို့ကျွန်တော်ပြန်ပြောလိုက်တော့သူဘေးကမိန်းကလေးက"ရိုးရိုးတိုက်ဆိုက်တာတော့မဟုတ်ဘူးနော်"ဆိုပြီလာပြောတယ် ကျွန်တော်လဲရှက်သွားပြီတစ်ခေါင်းလုံးနီရဲသွားတာကိုသူကမြင်သွားတော့သူကသူမကိုလက်နဲ့တို့ပြီ"တိုတိုနေ"တဲ့ နောက်တော့သူကကျွန်တော်ကြည့်ပြီး"sorry ပါ ဒါကျွန်တော် ညမလေး Kim Yuji ပါ"
ကျွန်တော့်ရင်ထဲဓါးအစားပန်းလေးဝင်စိုက်သွားသလိုဘဲ ဒါမဲ့ကျွန်တော်ကြောင်သွားတယ် မနေ့တစ်နေ့ကမှတွေ့ဘူးတဲ့လူကိုတစ်ချို့မိန်းကလေးနဲ့သဝင်တိုနေမိနေတာကို...နောက်တော်ကျွန်တော်လဲသူတို့နှုတ်ဆက်ပြီအိမ်ပြန်လာခဲ့တယ် အိမ်တံခါးတာပွင့်နေတာနဲ့အထဲဝင်ကြည့်လိုက်တော့ ဟိုဘက်ဒီဘက်ဘယ်ပြန်ညာပြန်လျှောက်ပြီသူတစ်ယောက်ကိုစိတ်ပူနေတဲ့ပုံစံနဲ့တွေ့လိုက်သည် သူလဲကျွန်တော်ကိုတွေ့တော့....
"ဆော့ မင်းဘယ်တွေသွားနေတာလဲ ကိုယ်မှစိတ်ပူလိုက်ရတာ နေရောကောင်းသွားပြီလား"
"အွန်း ကောင်းသွားပါပြီ ဒါနဲ့ဘယ်ချိန်ထဲကရောက်နေတာလဲ"ဆိုပြီပစ္စည်းတွေထားရင်ပြန်ပြောလိုက်တယ် နောက်ဂျွန်ကနေပြီ
"ဆော့မင်းခြေထောက်ဘာဖြစ်တာလဲ ထော့နဲ့ထောနဲ့" တဲ့ကျွန်တော်ရီချင်မိတယ်သလား ကျွန်တော်ကိုသူလောက်ဂရုစိုက်တာသူဘဲရှိတယ် ကုမ္ပဏီမှတောင်သူကကိုယ်ရဲ့CEOဆိုတော့ထိန်းထားရသေး ဒါပင်မဲ့သူအပေါ်နဲနဲသေးတောင်ရင်မခုန်ခဲ့ဖူးဘူး သိချင်မိတယ်ဘာလိုသူအပေါ်ဘဲ ရင်ခုန်မိခဲ့တာလဲဆိုပြီး.........
တိုတိုလေးဘဲရေးပေးလိုက်တယ်နော်><
