Kendimi Bilmiyorum

Ne Oluyor?

  Öncelikle merhaba. Bu kitaba herkesin başladığı gibi başlamak istemezdim ama sizin beni daha iyi anlamanız için kendimi tanıtmak zorundayım. Baştan başlayalım ne dersiniz?
   Selam ben Maral ve 13 yaşındayım. Kumral saçlı, ela gözlü ve orta boylarda bir kızım. Dış görünüş olarak böyleyim ama içimi ben bile tanımıyorum. Neden mi? Onun yüzünden!
O kim mi?  Ben de bilmiyorum. Bir sabah günü hazırlandım, okula gidecektim. Kapıdan çıktım, annem beni gönderdi.
      Evin köşesini döndüğümde  bulanık  görü- nen yaşlı bir adam vardı. Ayağı takıldı ve yere düştü. Yardım etmek için yanına koştum. Kolunu tutup yardım etmek isterken etraf değişti ve adam yok oldu. Ne olduğunu ben de sizin gibi anlamadım. Kendi tahminlerimce boyut değiştirdim ve şu an kendi boyutuma gelmiştim. Çantamı aldım ve geç kaldığım için okula doğru koştum. Şansıma öğretmen daha gelmemişti. Sıraya oturdum, başıma gelenleri düşündüm. Cidden bunlar gerçek miydi?Dersi dinlemek zorunda olduğum için derse odaklandım. Nihayet zil çaldı. Sakince merdivenlerden iniyordum hem de okulun ana merdiveninden.  Değişik  sesler  duyuyordum " Zamanın kısıtlı, dikkat et, geliyor!" derken ben merdivenlerden uçarak Allah'ıma kavuşuyordum. Beni iten kişinin benle dalga geçen kişiler olacağını düşündüm ve arkamı dönüp "Neden itiyorsun?" diye bağırdım. Evet evet ne olduğunu tahmin ediyorsunuzdur. Arkamda kimse yoktu. Okuldaki herkes bana ucube gibi bakıyordu. Ben ise nefes nefese, kızlar tuvaletine koştum.Kendimi aptal gibi hissediyordum çünkü hala neler olduğunu anlayamamıştım. Okul bitene kadar teneffüslerimi tuvalette geçirdim. Artık eve gitme vakti geldi. Ben okuldan eve doğru giderken bile okuldaki kişiler bana ters ters bakıyordu. Ben tuhaf bir şey yapmamıştım ki. Aman tanrım olamaz ben çok tuhaf bir şey yapmıştım. Şaşırmam ise bunu garipsemememdi çünkü bu duruma alışıkmışım gibi davrandım. Bu ultra derece korkunç. Bugün başıma gelenlere inanamıyorum.
Sabah bir adama yardım ederken başka bir boyuta gitmiştim ve dahasında ise görünmez birisi beni merdivenlerden itti. Offf hiç normal değil. Bir dakika şu an bir detay yakaladım. Ben demin "Başka bir boyuta gitmiştim" dedim ama oranın başka bir boyut olduğunu nereden biliyordum. Sanki birileri bana bunları zorla söyletiyordu. Artık yatma vaktim gelmişti. Annem ile babam şüphelenmeden yattım.
Maalesef sabah olmuştu. Korkuyordum. Hazırlandım ve çıktım ama adımlarım aşırı yavaştı. Belki de geçenki yaşlı adamın tekrar orada olacağından korkuyordum. Oradan geçiyordum ve hiçbir şey olmadı. Okula gitmek için acele etmeseydim tekrar oradan geçecektim. Okulun kapısından girdim. Okul 09.10' da başlıyordu. Nasıl yani kimse yoktu. Saate baktım 08.10 geçiyordu. Ne oluyor hala anlamadım. Bir saat bekleyecek miyim yani! Okul kapısının orada bir çocuk gördüm. Beni görünce kaçtı. Tuhaf bir şeyler olduğunu anladım. Çocuğun arkasından koştum. Çocuk arkasını döndü ve bana baktı." Sende biliyorsun herşeyi" dedi. Sonra bir özgüvenle çocuk benim yanımdan geçti ve okulun kapısından girdi. Tekrar arkasından koştum ama o da bir an da kayboldu.