Cihanın ağzından ;
Herşeyden herkezden nefret ediyorum.
Anemin beni doğurmasından babamın çekip gitmesinden konuşamamaktan nefret ediyorum
Düşünsenize o kadar çok derdiniz varki
.ama o dertleri kimseyle paylaşamıyorsunuź ne bir arkadaş nede bir akraba herhangi birsi bile yok
hani dertler paylaştıkça azalırdı?
neden bende dertlerimi paylaşıp azaltamıyorum?
Kendime acıyorum şu bulunduğum acizliğime belkide şu elimdeki kitaplar olmasa şuan aynı doğumum gibi sesizce yapayalnız ölmüştüm
peki ben mutlu olmayı hiç haketmiyecekmiyim .?
Gene öğlen parktaki banka oturup kitabımı okumaya başladım.
tam en heycanlı yerinde birden bire birisinin beni izlerdiğini hissedip kafamı kaldırdım karşımda oturan
Kumral saçlı masmavi gözlü çok güzel bir kız vardı.çok derin birşekilde bana bakıyordu. Ben hemen kitabımı tekrar okumaya çalıstım fakat kendimi tutamayıp tekrar baktım.
İlk defa böyle birdurumla karşılaşiyordum yani beni gören kızlar konuşmaya çalışirdı fakat cevap alamayınca çekip giderledi.
Hem bu kız dier kızlarda çok daha güzel ve sade görünüyordu.
kız dalgın dalgın bana bakıyordu ben böyle boş heveslere kapılmışken kız bir anda ayağa kalkıp yavaşça yanıma gelmeye başladı.
Benim ise kalbim hiç olmadığı kadar hızlı atmaya başladı kız bana bir süre baktıktan sonra işaret dile ile
_güzel kitap . dedi
ben ise hem şaşkınlık hemde heycan ile cevap veremedim hemen kafamı tekrar kitabıma çevirdim.
Kız ise ani bir şekilde kalkıp yürümeye başladı
Ben ise arkasından öylece baktım.başka ne yapabilirdimki.?
