ჩვენი გმირების ისტორია ისანში იწყება. 11 წლის ბიჭები ფეხბურთს თამაშობდნენ თამაში 3 საათნახევარი გრძელდებოდა. დრო გადიოდა მოთამაშეებს შორის დაძაბულობა კი თანდათანობით იზრდებოდა .დაძაბულობა განსაკუთრებით ორ პატარა მეზობელ ბიჭს შორის იგრძნობოდა. სანდრო და ნიკა. ისინი გამუდმებით ერთმანეთს შესცქეროდნენ.თამაში დასრულდა ბიჭებს შორის დაძაბულობა ზოგიერთის იმედგაცრუებად,სევდად და უფერულ დღედ იქცა. ბიჭებს შორის მხოლოდ ორმა თუ ისიამოვნა დღევანდელი თამაშით.
-ნიკ!!!! (გაჰკივის სანდრო ძმაკაცს)
-რა გინდა
-მინდოდა მეთქვა რომ ძალიან მომეწონა დღევანდელი თამაში. როგორც სულ ყველაზე კარგად ითამაშე და ვამაყობ შენით)
...
"თანდათანობით უახლოვდება სანდრო ნიკას"
-ნამდვილად
-კაი რა! ხომ შეიძლება რომ ერთხელ მაინც შემაქო?!
——ნიკაზე ნაწყენი სანდრო სახლისაკენ გარბის და ოთახში იკეტება.——
