Falling angel

Chapter 1

Jin POV

'කුකියා නැගිටින්න යුනි යන්න පරක්කු වෙනවා'

මම 17372937183 වෙනි වතාවටත් කිචන් එකේ ඉඳන් කෑ ගැහුවෙ මගේ මල්ලි කියන පිටසක්වල ජීවියා උදේට යුනි යන්න ඇහැරවන එක අමාරු වැඩක් නෙවෙයි කරන්න බැරි වැඩක් කියලා දැනගෙනමයි. ඒත් අපරාදෙ කියන්න බෑ මොන කරුමෙකටද මන් දන්නෑ වැඩක් නෑ කියලා දැන දැනම උනත් කෑ ගහන්නෙ නැතුව දවස පටන් ගත්තොත් ඒක උදේට කෑවෙ නෑ වගේ. ඒ නිසා කටේ හිරි ඇරගන්නත් එක්කම කෑ ගහනවා.

අද මමත් හා හා පුරා කියලා පළවෙනියටම job එකකට කියලා කුකීගෙ යුනි එකේම maths lecture විදියට වැඩ භාරගන්න නිසා උදේ වැඩි දෙයක් කරන්න වෙලාව තිබුණෙ නෑ. සැන්විචස් ටිකක් හදලා කුකීගෙ මිල්ක්ශේක් එකකුත් එක්ක ඩිනින් ටේබල් එකෙන් තියලා සෝස් පෑන් එකත් අරන් කුක්ගෙ රූම් එකට ගියේ විසිඑක්වෙනි සියවසේ කරන්න තියන අමාරුම වැඩේ කරන්න.

'කුක් නැගිටින්න'

.......

'Five minutes only'

'ම්හ්'

'සෝස් පෑන් එක මගේ අතේ'

මම දොර ළඟ ඉඳන් කියද්දි කුකී ඇස් අරින්නෙම නැතුව ඇඳේ අනිත් පැත්තට හැරිලා අත දිග ඇරලා ටේබල් එක උඩ තිබුණු එයාගෙ පෑනක් අරන් මන් දිහාවට විදුලි වේගෙන් එව්වා. ඔලුව නවලා පෑනෙන් බේරුණත් ඊළඟට මගේ ඇස් දෙක ගියේ කුකීගෙ ටේබල් එකට.

හැම තැනම පොත් ෆයිල් විසිරිලා බිම දිගේ පෑන් පෙරලෙනවා හිස් ස්නැක් පැකට් බිම ඇඳ යට ඇඳලා හෝදපු නැති ශර්ට් ෆෑන් එකේ හත් අවුරුද්දකින් විතර අල්ලලාවත් නැති මකුළු දැල් බැඳුණු ලේන්සුවක් ජනේලෙ හෝදපු නැති යට ඇඳුම් ඇඳ උඩ  හෝදලද නැද්ද හිතාගන්න බැරි ඇඳුම් මහ ගොඩක්..

මට හිතාගන්න බෑ මේ මගේ ගෙදරද කියලා. මට මතකයි මම මේක ඊයෙ රෑ මෙහෙම තිබුණෙ නෑ කියලා. ඒත් එක්කම මම ඊයෙ රෑ නෙවෙයි දවස් දෙක තුනකින් මේ රූම් එකට ආවෙ නෑ කියලත් මතක් උනා. මම පහුගිය දවස් ටිකේම ජොබ් එකක් ලැබුනු නිසා බිසි වෙලා හිටියෙ.. මම හිතුවෙ නෑ ඒ දවස් පහට මෙහෙම දෙයක් වෙයි කියලා. අනිත් එකා අර මකුලුවා.. ඌට දවස් පහක් ඉවසන්න බැරි උනා මකුළු දැල් බඳින්නැතුව..