When She Closed Her Eyes

Chapter 1 - Krizanta's Life

"Lasing ka nanaman Stevenson!!" Rinig na rinig ko ang sigaw ni nanay hanggang sa kwarto ko

"What do you care? Sumama ka lang doon sa Klein na yon" sigaw rin ito ni itay

Tumalukbong na lang ako ng kumot, im used to this walang araw na hindi sila nagaaway. It irritates me.

"Hindi mo ba naririnig ang sarili mo Stevenson? May anak na tayo pero hanggang ngayon ganyan ka parin you always think of yourself" sabi ni nanay

yeah right, itay is jealous and possessive hindi maiwasan ni itay na hindi maging mahigpit at magselos kapag may kaibigan na lalaki ang kasama ni nanay pero hindi lang ito ang dahilan nya

Lumabas ako ng kwarto at tiningnan silang dalawa i looked at them emotionless tiningnan rin nila ako.

"I'm leaving this house" sabi ni itay na dumiretso sa kwarto nya at agad kinuha ang mga gamit nya

"Really Stevenson? Hindi mo ba nakikita na pinagtitingnan na tayo ng anak natin?" Sabi ni nanay at sumunod ito papuntang kwarto ni itay

"Im sick of this nanay, tatay. Andito pa po ako!" Galit na galit na sabi ko

"But you'll never be like your sister" sabi ni tatay na nagpakirot saaking puso

"Steven! May anak pa tayong isa. Wag mo naman ipamukha sakaniya na hindi siya parte ng pamilyang to"

"Hindi ko siya anak Angelina! Anak siya nung taong ng raped Sayo! I never like krizanta as my daughter" Sabi ni itay sabay sampal ki nanay

"I don't like you either Stevenson! Yes. I will never ever call you itay ever again!! Stop hitting my nanay you idiot!" Sabay kagat ko dito sa hita

"You piece of sh*t" habang hinihila ang aking palnit sa buhok ko at pinagsusuntok ako para bitawan ko siya

I never learned to give up..

Tumawag ang nanay ko ng police para ipakulong si Stevenson. Yes, hindi isang beses lang sinaktan ni Stevenson si Nanay sinaktan nya din ito ng nakaraan na araw pati ako sinasaktan nya rin he blamed me that i kill my sister, pero hindi ko magagawa ang ganon, yes im full of hatred pero ni isa hindi ako pumapatay ng tao.

------

"Well this case is closed" sabi ng judge and Stevenson was guilty. Kinasuhan rin namin siya ng child abused dahil sa pinagagawa nya saakin, nanalo kami ni nanay.

"Hindi pa tayo tapos Angelina lalo na yang anak mo na hampas lupa" habang hawak hawak siya ng police

48 minutes later

Marami ng nangyare sa buhay ko masyadong na marami pero you know what i never learned to give up but im full of hatred why can i have a god damn peaceful life? Yun lang naman hinihingi ko e, hindi ako humihingi ng kung ano ang gusto ko lang kumpleto na pamilya, faraway from toxic people

About what happend earlier? About my sister?

---Flashback---

July 16, 2019

"Ready na ba lahat? Wala ng naiwan ha? Here we go hold on tight my princess" habang nakatingin ito kay Sharon my sister, she is 5 years old while im 14

May pupuntahan daw kami nila nanay kasama si lola na nauna na doon sa picnic-an namin. Halos malapit rin yung picnic-an namin sa bahay ni lola.

"Are we there yet?" Tanong ni Sharon

"Not yet" sagot naman ni Stevenson

"Are we there yet?" Tanong ulit ni Sharon

"Sharon are you singing the cocomelon song again?" Tawang sabi ni nanay

"Siguradong kumakanta nanaman si Sharon, little sister ko talaga" tawang sabi ko at tumawa rin sila nanay,itay and sharon

"Now ask me now sharon that question you was asking me awhile ago" sabi ni itay

"Are we there yet?" Sharon giggles

"Yes we are" sabi naman ni itay habang kinukuha ang mga gamit sa likod ng kotse

Ng matapos ang pagkukuha ng gamit sa kotse ay nagayos naman kami ng table na nasa damohan nakalagay maliit lang ito na table

Parang korean table kapag kakain na ng gabihan, syempre nilagyan rin namin ng pangsapin para di kami matutusok ng damo

We laughed,eat and enjoy pero di ko inaasahan sa isang iglap ay nagbago ang lahat

Nung time na yun ay kumakain kaming lahat ng matapos si sharon kumain ay nagtakbo takbo ito sa damohan at may hinahabol na butterfly

"Bantayan ko na muna si Sharon ha? Come here my little princess" sabay habol ni itay ki sharon na nakikipaglaro

Tumakbo ng tumakbo si sharon hanggang nakaabot ito ng kalsada, i run as fast as i could para mahabol si Sharon si itay kasi napaupo na lang sa damohan kasi napagod na daw pero di nalaman ni Stevenson na nakaabot na to ng kalsada

"why are you running Krizanta?, walk!" Sabi ni itay habang nakaupo sa damohan habang tinitingnan ako

"ITAY! SI SHARON NASA KALSADA!" Sigaw ko habang tumatakbo palapit ki sharon

May parating na ng truck habang si Sharon ay nasa gitna ng kalsada kasi hinahabol nya parin ang butterfly ng madapa si Sharon at hindi na nakatayo, medjo malayo ang picnic-an namin sa kalsada kaya medjo malayo rin ang tinakbo ko

Tumakbo ako ng tumakbo nasa likodan ko na din si dad pero nadapa ako and i was too late.

"God damn! Ang aking anak!" Umiiyak na sabi ni itay

Lumapit narin sila nanay saamin habang si lola nasa picnic-an parin dahil mahina na ang buto niya hindi narin siya nakakatakbo

*AT HOSPITAL*

"SHARON! ANAK!" sigaw rin ni nanay

"Why did this happened? Malapit na ako WHY?!" sabi ko sa sarili ko nagalit nagalit, simula noon ay doon nabuo ang aking galit i was fooled by hatred.

"You piece of-, kasalanan mo to Krizanta sana ikaw na lang ang namatay!" Sigaw saakin ni itay

"Sana nga itay SANA NGA! im mad of myself because I can't even save my own sister" sabi ko na habang galit, hindi ako galit kila nanay im mad at myself

"Shes not your sister! Anak ka lang nung lalaking nag raped sa nanay mo! Parehas kayo ng tatay mo" sabi ni itay na hawak ang kwelyo ko

Sinampal ni nanay si itay nagawa lang nito ni nanay dahil sa pinagsabihan ako ng kung anong masasakit na salita and he also blamed me.

"Can't you see?! Namatay ang anak ko, tapos kayo nagaaway pa ng ganito? Stevenson alam naman nating lahat that it wasn't Krizanta's fault so stop blaming her" sabi ni nanay habang umiiyak

" damn so ako?! Damn it i need some fresh air" sabay alis ni itay.

---END OF FLASHBACK--

My life is so chaotic isn't it? Its just bullsh*t. You'll never know that your lovers can be one of your enemies

"Tara na anak uwi na tayo" Sabi nanay at dumiretso kami kung saan na kaparada ang sasakyan namin.

-
Mysterious_waysss <3
- Your questions is about to be answered