Min he bin anlatımından...
Okul çıkışı eve gittiğimizde hepimiz toplanmış bir şekilde ne yapabileceğimizi düşünüyorduk ama hiç birimizin aklına birşey gelmiyordu ne yaparsak ben eski halime dönebilir dim.
O zaman yaptığım aptalık aklıma gelince sıkıntılı bir nefes verdim ve oturduğum yerden öne eğilerek kafamı elerimin arasına aldım
Yaklaşık on dakikadır kimseden ses gelmiyordu bir an da taehuyngun ayağa fırlamasıyla hepimiz irkilmiştik
Th : buldum!
Sg : ne buldun bizede şöyle
Th : min heyi nasıl eski haline getirebileceğinizi
Jm : orasını anladık artık ne bulduğunu söylemisin
Th : tamam söylüyorum şimdi min he o mağradaki taş yünden böyle oldu demi
Hepimiz taehuyung u başımızla onaylamıştık ve o da konuşmaya devam etmiş ti
Th : ozaman eski halinde o mağradaki taş sayesinde dönebilir
Sg : hayır buna asla izin veremem min he birdaha oraya gitmeyecek!
Yoongini söyledikleriyle şaşırmıştım niye böyle bir tepki verdi ki
Mh : neden?
Ona bakarak bir kelime ile soru sormuştum ama bu soru çok anlam içeriyordu ? Neden oraya gidemem ? Neden bana hâlâ eskisi gibi bakıyorsun ? Neden benim için endişeleniyorsun ? Onu redetmeme rağmen o hâlâ hatırladığım kadarıyla bana eskisi gibi bakıyordu sevgiyle... Benim bu sorduğumda herkes bir anlam çıkardığını bilsemde oda ne demek istediğimi anlıyordu... Konumuzdan tamamı ile alakası olmayan soruları aklımın bir başka yerine iterkende oruya gerçekten gidip gidemeyeceğimi düşünüyordumya yine herkesi unutursam yine beni bırakırsa korkup kaçarsa herkes susmuş bir şekilde yoongiye baktığını düşünürken aslında herkes bana bakıyordu elimde hisetiğim soğuk ellerle irkilerek bana bakan gözlerine odaklanmıştım " birdaha seni bırakmayacağım " zihnimde yankılanan sesle şaşkınlıkla ona bakmıştım çünkü ses onun sesiydi hem zihnimi okumuş hemde zihnime girmeyi başarmıştı birbirimize odaklanmış bir şekilde bakarken namjoonin sesiye kendime gelebilmiştim
Rm : yani bence denesek en fazla ne olur
Yoongi tekrarda kesin kararlı sesiyle dişlerinin arasından sınırlı bir şekilde tıslarcasına konuşmuştu
Sg : hayır onu oraya göndermeyeceğiz
Mj : yoongi saçmalama şansımızı denemeliyiz eğer arama kişi oysa insan vücuduyla onunla savaşamaz
Herkes ablamı onaylarken ben girmiştim araya
Mh : bencede denemeliyiz ne olup olmayacağını ozaman öğreniriz
Sg : min he
Yoongi kısık bir şekilde ismimi söylediğinde aslında ne demek istediğini anlamıştım oraya gitmemi istemiyordu başımı olumsuz bir şekilde sağlamış ve zihninden gideceğim demiştim nasıl olsa beni her türlü duyuyordu
Kısa bir süredir tuttuğu ellerim onun elleriyle ısınmıştı ama o biranda elimi bırakınca elimin üzerinden bir rüzgar geçtiğini hisetim
Jn : evet ne zaman gidiyoruz
Jinin söyledikleriyle kaşlarımı çatmıştım
Mh : hayır siz değil ben gidiyorum
Dediğimde bu seferde yoongi kaşlarını çatmıştı ve bıraktığı elini sıkıca tutarak konuşmuştu
Sg : eğer kararlıysan oraya gideceksen ilk gitiğimiz gibi sadece ikimiz mağaraya gireceğiz ama diğerlerinde her hangi olabilecek olaylara karşı dışarda bizi bekleyecekler
Jh : aynen bencede böyle yapalım
Mj : tamam ozaman hadi gidelim fazla vaktimiz yok zaman azalıyor
Herkesin bir anda karar kılmasıyla ben sesiz kalmış ve bir anda kendimi ayakta bulmuştum yoonginin sıkıca tutuğu elerime bakıyordum sadece ne kadar sevgilide olmasak ben onu hâlâ seviyordum ve bunu ona söylememe geri yoktu zaten zihnimi okuyordu bir anda bana dönerek o eşsiz gülümsemesini bana sunduğunda bende ona gülümsemiştim evet beni duymuştu ve şu an eski hatıralarımız aklıma gelmişti...
Evet aylar sonra tekrar burdayım özür dilerim en kısa zaman da yb atacağımı söyleyip atmadığım için
Ve olayları kafamda toparlayıp yazmaya çalışıyorum aynı zamandada birden fazla kitap yazıyorum ama bazılarını daha yayınlamadım onları bitirpte yayınlamak istiyorum son olarak tekrardan özür dilerim ve şimdiden mutlu yılar dilerim hepinize şimdi söylüyorum çünkü yeni yıldan baya binsonra yb atabilirim haberiniz olsun görüşürüz canlarım... :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vampir MYG İlk Aşkı
VampireBeni nasıl bukadar çabuk değiştirdiğini anlayamıyorum . Bana sorslar min yoongi sen aşk olacaksın deseler ben bile inanmazdım