Την επόμενη μέρα
Pov sohyunΜπήκα στην αίθουσα των καλλιτεχνικών
Jy: καλώς την.
Την αγνόησα και έκατσα στη θέση μου
Jy: χα...
Ήρθε στο μέρος μου
Jy: σε παρακαλώ μπορείς να πλύνεις αυτόν τον κουβά; Τελείωσε το χρώμα
So: κάντο εσύ
Jy: λυπάμαι που θα στο χαλάσω αλλά πάμε με σειρά καταλόγου όσο αφορά την καθαριότητα εδώ
Τέντωσε το χέρι της με τον κουβά
So: πήγα να το πάρω και το άφησε απότομα. Έπεσε κάτω και όλο το χρώμα τινάχτηκε πάνω μου
So: είπες ότι ήταν άδειο!
Jy: ουπςPov wonyoung
??: Wonyoung ξέρεις που είναι ο eunwoo? Ξέχασε την ζακέτα του στο γυμναστήριο πριν
Won: θα του την πάω εγώ
??: Α ωραία σε ευχαριστώ!
Προχώρησα στην τάξη και σταμάτησα απότομα
??: Γιατί δεν έρχεσαι μαζί μας απόψε; Θα σου γνωρίσω και καμιά
Eun: δεν χρειάζεται μου αρέσει ήδη κάποια
??: Πλάκα κάνεις; Επιτέλους ο σοβαρός πρόεδρος μας βρήκε κοπέλα. Ποια είναι
Eun: η kim sohyun
??: Η καινούργια; Το ξέρει;
Eun: όχι ακόμη
??: Θα της το πεις;
Eun: ναι σκοπεύω. Δεν μπορώ ακόμη θέλω να καταλάβω και τι νιώθει και εκείνη για εμένα. Σήμερα το βράδυ θα βγούμε για ταινία όμως
Πήγα σιγά σιγά προς τα πίσω και έφυγα από κει
Πήγαινα να βγω έξω
So: Wonyoung...υπάρχει περίπτωση να έχεις δεύτερο πουκάμισο...
Την κοίταξα και ηταν γεμάτη χρώματα
Won: τι συνέβη;
So: Τίποτα..καταλαθως τους έπεσε το χρώμα στην αίθουσα των καλλιτεχνικών
Won: έλα μαζί μου έχω δεύτερο πουκάμισο στο ντουλάπι
.
.
So: Σε ευχαριστώ πάρα πολύ πραγματικα με σώζεις...δεν μπορούσα να γυρίσω σπίτι έτσι θα ανησυχούσε ο μπαμπάς μου
Won: δεν ήταν τίποτα
Eun: sohyun! Εισαι εντάξει; Έμαθα τι έγινε
So: Ναι μην γίνεσαι υπερβολικός καταλαθως έγινε;
Eun: είμαι σίγουρος ότι έγινε επίτηδες. Πάμε θα σε πάω σπίτι. Δεν έχεις άλλη ώρα έτσι;
So: Όχι. Τα λέμε wonyoung και πάλι σε ευχαριστώ
Eun: λερωσαν και την ζακέτα σου; Πφφ
Έβγαλε τη δική του και της την φόρεσε
Προχώρησαν μπροστάJae: wony-
Won: να π..πηγαίνω
Προχώρησα με γρήγορα βηματα έξω. Ένιωσα πολύ νερό να πέφτει πάνω μου..βρέχει
YOU ARE READING
Something in your eyes
FanfictionSohyun: αγαπήσαμε τα λάθος άτομα? Γιατί προκαλέσαμε τόσο πόνο ο ένας στον άλλον? Αφού ήταν αγάπη...γιατί έπρεπε να καταλήξουμε έτσι?