Saatlerdir yatağımda uzanıyorum. Saat gece 3:30 ve yapacağım hiçbir şey yok. Şuanki durumumun en kötü tarafı ise ne biliyor musunuz? Ailemle aynı odadayım. Bana bakmaya devam ediyorlar. Ve onlara geri bakmaktan kendimi alıkoyamıyorum. Ağlamamak ya da çığlık atmamak için kendimi zor tutuyorum. İkisininde gözleri bana odaklı ve ağızları sonuna kadar açık. Güçlü bir kan kokusu var ve korku içimi kaplamış durumda. Şöyle bir durum var, şuan uyanık olduğumu gösteren herhangi bir hareket yaptığım anda kelimenin gerçek anlamıyla boku yemiş olacağımı biliyordum...
