"මේක තමයි මගේ ගෙදර" පුංචි ගෙයක් ඉස්සරහ එයා නැවතෙද්දී ඒ ගෙදර දෙතුන් දෙනෙකුට ඉන්න පුළුවන් ද කියන එක මට ලොකු ප්‍රශ්නයක් උනා...
"මගේ අම්මා නැති උනා ! තාත්තා මාව දාලා ගිය නිසා මම හිටියේ අත්තම්මා එක්ක. ඒත් මම දැන් තනියම ඉන්නේ? "
මම පුදුම උනේ එයාගේ කතාවට. පව්..මට එයා ගැන දුක හිතුනා. අම්මා තාත්තා , මල්ලියි නංගියි එක්ක විනෝදයෙන් ඉන්න මට එයාගේ දුක තේරෙන්නේ නෑ.. හැබැයි...
මට දුක හිතුනා...
"එතකොට ඔයා තමයි මගේ පළවෙනි යාළුවා... කොන්ඩේ කොටට කපපු දවසේ ඉදන් මේ ගෙදරට එක්කගෙන ආව පළවෙනි යාළුවා"
එයා මගේ අතින් අල්ලගෙන හිනා උනා...
ඒත් මම යාළුවෙක්ද?
ඊට එහා හැගීමක් එයාට දැනෙන්නෙවත් නැද්ද?
මේ මං ගැන!?!?
YOU ARE READING
ᴛᴏᴍ ʙᴏʏ | GL ✓
Teen Fictionවැරැද්ද අපේ නෙවෙයි... මේ සමාජයේ! Sinhala GL My imagination <3 ©redit goes to @Aaith_m21 Start & End - 21/12
