KARANLIK NOKTA -GAY

TANITIM

Arkadaşlar bu kitap benim yazdığım ilk kitap o yüzden birçok hata olabilir. Çok aldanmazsanız sevinirim. Eğer sevdiyseniz ve destek olmak isterseniz oy verebilirsiniz.. 
Bu arada bu kitap Işıl Işık'ın Tünelden Önceki Beyaz Ev adlı kitabındaki olay örgütü ve karakterleri aldım ama kurgu biraz değişecek bunu belirtmek istedim o zaman iyi okumalarr ✨💖

Bilinmeyen bir numara beni arıyordu, şaşırmıştım, elim titreyek telefona uzandım ve yavaşça yeşil butona bastım. "Alo, buyrun kimsiniz?" dedim. Gülerek bir ses bana "Alo, Eren nasılsın?" demişti. Adımı bilmesi garibime gitmişti, beni tanıyan biriydi öyleyse niye beni bilinmeyen bir numaradan arıyordu. Sesim titreyerek cevap vermiştim "T-tanışıyor muyuz?" dedim. "Evet" dedi. "Adınız neydi?" dedim. "Emris" demişti. O an aklımdan bir film şeridi gibi o anlar geçti. Buz kesilmiştim. Sesim titriyerek "N-nasılsın?"  diyebilmiştim. "İyiyim sen nasılsın?" dedi. Ve ondan sonra tekrardan konuşarak "Saat 7.30 gibi eski kadro toplanalım diyoruz. Ne dersin?" Biraz sessizlikten sonra sessizliği bozan ben olmuştum. "Elbette, buluşmak isterim. Nerede buluşucaz tam olarak?" dedim. Gülerek soruma yanıt verdi "Ben sana kendi numaramdan konumu mesaj olarak ileticeğim" dedi. "Tamamdır, görüşürüz o zaman" diyip yüzüne telefonu kapattım. O an o anıların tekrar gözümün önünden geçmesi beni berbat bir hale getiriyordu. O vahşetler beni mahvediyordu. 


Yarım saat sonra saate göz gezdirdim. 19.00 gördüğüm saat ile gözlerim fal taşı gibi olmuştu. Hızlıca dolaba koşup kendime üst bakmaya başladım. Elime kırmızı bir boyunlu kazak, dar paça mavi kot bir pantolon geçmişti. Direk üstümü giyindim ve evi bir kere kontrol edip montumu aldıktan sonra hızla kapıyı kapattım ve kitledim. Durakta otobüs beklerken gelmesine 5 dakika vardı o sırada telefonumu elime alıp müzik açtım. Nothing Breaks Like a Heart çalıyordu. Müziğe ağzımı oynatarak eşlik ettim o sırada otobüs geldi ve otobüse girip kent kartımı okutup boş bir yere geçip camdan dışarıyı izlemeye başlamıştım. Heyecanlı ve biraz da korkuyordum. Camdan dışarıyı izlerken şarkı değişti. Heather çalmaya başlamıştı. Büyük bir zevkle ağzımı oynatarak eşlik ettim. Yanımdaki kişi bana şaşırarak bakmıştı, utanarak geri kendimi cama yaslayıp camdan dışarıyı izlemeye geri dönmüştüm. 5 dakika geç kalarak varmıştım, ayaklarım titreyerek restorant'a girdim ve gördüğüm kişiler ile masaya yüremem 1 saniyemi falan almıştı. Yavaşça sandalyeyi geri çekerek oturdum ve ileriye geri oturdum. "Selamlarr" diyerek samimi bir gülüş ile onlara baktım. Onlarda gülümseyerek "Selam" dediler. Bir anda garson masaya geldi ve istediğimizi sordu. Menüyü elime alarak göz gezdirdim, "İskender" ikisi birden aynı şeyi söyleyince kıkırdadım. Garson bana dönüp "Siz ne alırsınız beyefendi?" dedi. Kebap deyip elimdeki menüyü garsona uzattım, siparişlerimizi beklemeye başladık. "Ne zamandan beri görüşmüyoruz, görmeyeli nasılsın?" dedi Emris. "İyi olmaya çalışıyorum olaylardan sonra" dedim. İkiside gözlerini yüzüme çevirdi ve yüzümdeki karışıklılık ifadesini görüp "Gerçekten iyi misin?" dedi ikiside.  "İyiyim merak etmeyin." diye geçiştirdim.  Emris tam ağzını aralayacakken siparişler geldi ve garson tabakları önümüze koydu. Yavaşça yemeye başladım, ben tabağıma bakarak yerken Emris ve Sedat'ın bana baktığını hissediyordum. Yavaşça bakışlarımı Emris ve Sedat'a çevirdiğimde gözlerini kaçırdılar. Geri tabağıma döndüm ve yemeye devam ettim. Yemek bittiğinde iç geçirerek kendimi sandalyede geriye doğru bıraktım. Tuvalete gidiceğimi söyleyip ayaklandım ve tuvalete gidip musluğu açtım ve yüzüme su çaldım. Yavaşça kafamı aynaya çevirdim ve bembeyaz yüz ve karışık düşünceler ile kendimi aynanın karşısında buldum. Gerçekten ölü gibiydim gözlerimin feri gitmişti, gözümün altındaki morluklar beni iyice mahvolmuş bir şekilde gösteriyordu. Tuvaletten ayrıldığımda kasada kavga eden ikiliyi gördüğümde sırıttım.

Restorant'tan çıktığımızda Emris ön koltukta yan koltukta Sedat arkadaki koltukta ben şeklinde arabayla konvoyu bekliyorduk. Arabanın radyosunda Şebnem Ferah çalıyordu, Sedat şarkıya eşlik ederken arkasından bende eşliğe katıldım. Emris bizi sırıtarak izliyordu, şarkı bittiğinde Sedat'ın evine varmıştık. Sedat arabadan ayrıldıktan sonra benim evin yolunu tuttuk, bir anda beklemediğim bir ses ile irkilmiştim. "Sen gerçekten çok değişmişsin Eren" dediği şeyi anlamıyorken "Bembeyaz olmuşsun hayaletten farkın yok" diye cümleyi açtığında anlamıştım. "Gerçekten sağlığın için iyi şeyler yapmadığını düşünüyorum" Haklıydı aç kalmaktan iştahım kapanmıştı ve gerçekten çok kilo vermiştim. "Bunu kendine neden yapıyorsun" diye mırıldandı. Sonra teyipe uzanıp müziği değiştirdi. Çalan şarkı ile mırıldanarak eşlik etmeye başladım, Emris'te eşlik ediyordu, sesim yükselerek eşlik ettiğimde şaşırarak bana baktı. Sesimin güzel olduğunu düşünüyordu muhtemelen. Tanıdık evleri görünce eve vardığımızı anlamıştım, yavaşça toparlandım ve "Görüşürüz, iyi akşamlar" diyerek arabadan indim. Ben eve girene kadar araba gitmemişti eve girdiğimde pencereye baktım ve gidiyordu. Yorgunluk ile üstümü değiştirip kendimi yatağa attım.