I hate how much I love you (Fan Fiction)

Chapter Four - Ordinary Girl

Walang araw na hindi ko siya nakakasama, nakaka bonding, lagi niya akong pinapangiti. Sana true love na 'to :) Sabay kaming nag college at pareho ang kinuha naming course. Nag aaral parin siya kahit busy na siya sa career niya kahit maraming mall show silang pinupuntahan, ni minsan ngang na issue kami na nagalit raw ako kay Ranz dahil wala na raw oras siyang oras sakin, pero alam ko naman na di yun totoo. Pag katapos nilang mag mall show, nag ma-McDo kami. Dun kaming nagsasama na kami lang talgang dalawa.

Isang araw, tinanong ko siya kung kaya niya ba akong ipaglaban at kung gusto nya rin bang magkaroon ng privacy. Kasi nga eh, SIKAT siya!

"Kaya kitang ipaglaban, hanggang sa makakaya ko. Di ako mag g-give up." Sabi niya sa akin.

Mga ilang months na mejo wala na kaming communication masyado, busy nga kasi siya. Inintindi ko naman. Pero parang may something, may gumagabag-gabag sa isipan niya. May isang araw na, nakipag cool off siya sa akin. Gusto niya raw mapag-isa muna, kasi na i-istress na siya.

"Kung gusto mong mapag-isa, papayagan naman kita. Pero dapat ba talagang sa ganitong paraan? We can work things together. Mag tulungan tayo. Sabi mo di mo ka mag g-give up. Panindigan mo yun Ranz. Kasi aasa ako ng panghabang buhay na pagmamahal galing sa'yo"

"Pwede ba, gusto ko ngang mapag-isa. Mga bata pa tayo, di naman tayo magpapakasal ah! at di na kitang kayang mahalin sa ganitong sitwayon."

"Bakit? Dahil hindi ako sikat? Hindi ako artista?"

"You're just an ordinary girl"

Ang sakit nung narinig ko galing sa kanya yung mga salita na yun. Tagos sa heart.

Wala akong magawa.

"May iba ka na ba? Sige, i'll set you free nalang." sabi ko sa kanya.

"Thanks."

Hindi sa pagiging oa pero mejo nawalan ako ng gana, sino pa ba ang magpapasaya sa akin ngayon? Eh sina Angel at Jane nasa states na rin. Talaga bang tadhana na sa akin na iniiwan ng mga mahal sa buhay? Hindi ba pwde ako maging masaya? Tinakbuhan ko si mama ko, buti nalang nag comfort siya sa akin.

"Anak, bata pa kayo. Aral nalang muna atupagin mo. Maghintay ka nalang na dumating yung para sa'yo."

" *Iyak* Alam ko ma, pero mejo matagal tagal na rin yung pinag samahan namin. Ang sakit sakit ma! :'("

"Tama na anak. tara kain nalang tayo, smile ka na."

Kung wala si mama siguro di ako maka smile. Hays susundin ko nalang ang sinabi ni mama, Mom's know best diba?

College life, buti nalang busy. So parang naka move on narin ako. May na meet akong tatlong friends, mag ka barkada sila. Sila sina Erica, Monica, ang Jamaica. Buti nalang may new friends na ako. Buti na yun para di na ako forever alone. Naging close na rin kami sa isa't isa. Pero ngayon ko lang nalaman na, sila pala ay taken na. So ako lang ang single, nakakatawa kasi baka di ako maka relate sa kanila.

Monica: Oh ashley, you make kwento naman about your lovelife.

Ashley: H-huh? Lovelife ko? Wag na natin pag usapan yun.

Erica: I heard, ex mo raw si Ranz Kyle. Yung member ng chicser?

Ashley: .... *Smile*

Jamaica: Seryoso? Like omg, kilala mo si Oliver?

Erica: So kilala mo rin si Cav?

Monica: How about Owy?

Ashley: Yes yes and yes. Kilala ko lahat ng chicser.

Monica: Sadyang tadhana ba ito? Yung tipo na, boyfriend yan namin.

Ashley: Wehh!?!?!?

Erica: Oo kaya. Take a look at this photo oh.