SORRY! Sorry dat ik zolang niet meer heb geupload. Ik heb het heel druk gehad met school en met vakantie en ik was zo druk en- Ok, who cares, everybody knows it; Ik was het vergeten. Totdat ik opeens een mailtje kreeg van iemand dat ik goed schreef en het herinnerde me eraan dat ik nog moest updaten. Nouja, eigenlijk herinnerde het me eraan dat ik nog ergens een serie had openstaan op Wattpad.Nja. You guys don't care. Let's read the story. =D
Mijn haren vielen langs mijn gezicht naar beneden, als een gordijn dat mijn emotieloze gezicht verborg. Mijn tranen vielen naar beneden, van mijn ogen naar het puntje van mijn neus, waar ze op de wc-bril vielen. Ik keek naar de wc onder me en ik snapte het niet. Het leek zo makkelijk; Een vinger in je keel steken en klaar, alles kwam er zo uit. Maar nee, er gebeurde helemaal niks. Op een kleine kokhalsbeweging na. Na de 14e keer een mislukkende poging, gaf ik het op en spoelde de wc door, mijn vader laten denken dat ik echt naar de wc was geweest; Wat natuurlijk helemaal niet waar was. Er was niks gebeurd op het toilet, buiten een lelijk, dik meisje dat boven een wc hing, met een vinger in haar keel. Ik zuchtte, terwijl ik het toilet uitliep.
"Brynn!" riep mijn vader naar me toen ik de woonkamer inliep. Ik keek zijn richting op. "Ik heb ijs voor je op je kamer gezet. Ga het opeten voordat het smelt. Het is je lievelingsijs. Heeft je ouwe vader speciaal voor je gehaald in Duitsland gisteravond," zei hij me en ik werd al misselijk bij het idee. Ijs. Dat was wel het laatste waar ik op stond te wachten. Maar kon ik echt mijn vader teleurstellen? Het ijs komt helemaal uit Duitsland, Brynn, het is je favoriet. Ik keek naar mijn voeten, twijfelend of ik het ijs zou moeten opeten of niet. "Bedankt, pap. Je bent de beste," zei ik en drukte een zoen op zijn wang. Ik liep naar mijn kamer en pakte de lepel vast. Calorieën, calorieën. Dik varken dat je bent, eet het op en je kunt zo naar het slachthuis. Knor, knor, knor. Ik liet de lepel weer vallen. Misschien was het beter als ik het gewoon zou laten staan en wachten totdat het smeltte, en daarna gewoon door de wc spoelen. Easy, toch? Brynn schoof het kommetje naar de zijkant van haar bureau en besloot om nog een paar Franse woordjes te leren, maar verder dan nummer 3 kwam ze niet of het ijs was op. Met grote ogen keek ze naar het lege bakje. "Sh*t." Ze walgde van zichzelf en probeerde het nog een keer. Het móest haar gewoon lukken om over te geven. Dat kon toch niet anders? Het lukt iedereen, het lukte al die anorexia-patienten, maar haar niet? Ze ging weer boven het toilet hangen en stak haar vinger in haar keel. En in één golf kwam al het ijs en avondeten terug omhoog. Snelle notitie: Overgeven gaat beter als je net iets hebt gegeten. Glimlachend keek ze in de spiegel, nadat ze haar tanden poetste. Dit was precies wat ze wilde. De snelste manier om af te vallen, was overgeven. En het was easy.
________
Jaja, short. Iknow.
JE LEEST
Beautiful
Подростковая литература[Part of the Lovers and Friends serie] Brynn is erg onzeker over zichzelf en vindt zichzelf te dik en lelijk. Als ze in de stad nog een keer "dik" wordt genoemd, draait ze helemaal door. Ze steekt haar vinger in haar keel, eet niks, slikt afslankpi...