MY POSSESSIVE HUSBAND:ZION ARVES LACERNA (Series2)(BxB) [COMPLETE]

CHAPTER 18

Yaolo Pov:

Nakaupo lang ako dito sa kama habang nanonood sa tv wala naman akong magawa nag papagaling pa ako at bantay sarado ng mga doctor si arves naman laging nandito.. minsan ayaw pa umuwi baka daw mapano kami ng baby namin kung di lang tlga masakit katawan ko sisipain ko talaga siya.. napaka tigas ng ulo pinapabayaan niya ang sarili niya si farlo naman ay nawala nanaman kailangan niya daw umalis at lumayo saglit pero babalik naman daw siya yung balik niya mga ilang buwan pa..ewan ko pero parang iniiwasan niya si nion like pag andito sila gusto siyang kausapin ni nion but iniiwasan ni farlo then aalis..pero bahala di na muna ako mangingialam...
"Iho are you okay there? -Tito pat"
"Ah yes tito medyo maayos na po at pagaling na ang mga sugat! -sabe ko"
"Thats good.. i really can't believe that you can have a baby like me.. yaolo its okay to be scared but keep fight for your baby okay? -Tito pat"
"Yes tito! -sabe ko"
"Iho dont call me tito..call me mom because you and my son is already married and having a baby!! im so excited!! -masayang sabe ni tito este mom"

Sina mom and dad ang nag aasikaso saken ngayon sabe nila may ginawa lang daw si arves ewan ko kung ano pero parang delikado nanaman yon..
"Uhmm.. mom pwede poba ako maglakad lakad bored na po kase ako! -sabe ko"
"Sure pero wheelchair ka muna okay di kapa mashadong malakas! -Mom pat"
"Okay po! -sabe ko"
Nilipat naman nila ako sa wheelchair si dad devis ay tahimik lang talaga siya parang may iniisip ganon..
Lumabas na kame at sawakas nakakita na rin ng ibang mga tao...wala naman akong nakikitang iba sa kwarto kundi si arves mom,dad mga kaibigan kong bumibisita minsan kahit mga kaibigan ni arves ayun lang tsaka mga nurse at doctors na nag oobserve saken...

Papalabas kame ng hospital at papuntang garden.. ang ganda don at maaliwalas tignan..
"Mon siguro dito na muna po ako-sabe ko"
"Sigurado kaba yaolo san mo gustong pumwesto? -mom pat"
"Dun to may tabi ng puno malilim!-sabe ko"
Tinulak naman ang wheelchair ko papunta ron..
"Mom pwede po bang dito muna ako iwan niyo muna po ako safe naman dito! -sabe ko"
"Osighe bibili lang kame ni dad mo ng makakain mamaya dito kalang yaolo naiintindihan moba? -Mom pat"
"Yes po thank you po! -sabe ko at ngumiti"

Umalis na sila at naiwan ako dito marami namang tao dito kaya safe naman..tumingin lang ako sa paligid ko.. natatandaan ko nung unang pagkikita namin ni arves ay di ko naman masasabeng maganda or masama kase yun yung naging tulay para makilala ko siya pinakasalan with banta saken tsaka kay farlo di ko naman pinagsisihan na pumirma don sadyang marami lang talagang nag bago simula nong naging asawa kona siya like.. lagi nalng may banta sa buhay ko lagi nalang may humahabol lagi nalang akong nakakarinig ng putok ng baril at pagsabog ang malala nakikidnap ako pero  ayos lang nandyan naman siya para iligtas ako at protektahan...
"Having fun? -sabe ng isang boses napalingon ako don at nakangiti itong nakakaloko saken nakasuot siya ng nurse uniform...
"Di pa tapos ang lahat nag uumpisa palang! -sabe nito at biglang tinakpan ang ilong ko gamit ang isang panyo at"
~Everything went blank~

Author Pov:

Tinulak ng babae ang wheelchair at sinuotan ng facemask si yaolo at nilagyan ng blangket...
Nakarating na sila sa parking lot at sinakay nila ron si yaolo na walang malay...
May tinurok ang babae kay yaolo..
"Na turok monba ang serum? -tanong lalaki sa kabilang linya"
"Yes boss at nakuha na namin siya dadalhin naba namin siya dyan? -tanong ng babae"
"No dumiretso kayo sa airport and wait me there bilisan niyo! -sabe nito at pinatay ang tawag"
"Sorry litte boy our boss want you.. and sorry for ur baby too! lets go! -sabe nito at pinaandar na ang van"

A/N:Opsi dopsi nag uumpisa palang Talaga wala pa sa kalahati guys HAHAHHAA......

❗⚠️SORRY FOR THE WRONG GRAMMARS AND TYPOS ⚠️❗