Ömür ilyas ve pınarın el ele görünce çok kırılmıştı. Bir kere daha gururu kırılmıştı. Onları öylece izleyip dalmışken selçuğun sesiyle kendine geldi.
-Abla gidelim artık istersen.
Ömür sinirlenip
-sen hangi cehenneme gidiyorsan git. Diyip çantasında ki silahı cebine koyup arabadan indi. Selçukta peşinden tabii. Zafer ömürü gördü durdurmak istedi durduramadı. Ömür içeri girdi ilyas ve pınar ömürü görünce çok şaşırdı. İlyas:
-Ömür senin ne işin var burada git hemen dedi. Ömür de:
-Ne işim mi var? Ulan boşanırsın ondan sonra ne yaparsan yaparsın. Benim bir gururum var. Kimse benim gururumu ayakları altına alıp ezemez ezdirmem. Anladınız mı? Dedi. İlyasta sinirlendi.
- git dedim sana ömür. Dedi ömür de cebinde ki silahı çıkarıp pınara doğrulttu.
-Benim gururumla kimse oynayamaz. Dedi tam o sırada yukarıda ki adam ayağa kalktı. İlyas farkedip hemen ömürü ters çevirip orada ki adamı öldürdü. Sonra silah sesleri duyuldu. Pınar ömürü de alıp bir yere saklandılar. Silah sesleri kesildi. Ömür ve pınar çıktı saklandıkları yerden. Ömür:
-İlyas
-Kes sesini Ömür çık git hayatımdan!!
Ömür ilyasın bunu demesine çok üzüldü. Ama çokta sinirlendi. Sinirli bir şekilde ilyasın kulağına şöyle dedi
- Merak etme bu sözünden sonra öyle bir çıkacağım ki hayatından. Sen bile şaşacaksın. Dedi ve hemen oradan çıktı. İlyas da pişman oldu dediğinden. Ömürün dediklerine çok üzülmüştü. İçinden niye öyle bir şey dedin ilyas? Gerçekten çıkar mıydı hayatımdan? Düşünüp durdu. Oysa ki ilyas ömürün çıkıp gitmesini istemiyordu. Ama işte ona bir şey olacak diye korktuğu için bi anda söylemişti. Zaferin sesiyle kendine geldi.
-reisim ne yapalım?
-Pınarı evine bırakın. Pınar her şey için teşekkürler. Pınar da ne demek dedi ve gitti. İlyasta arabaya bindi Ömürün kulağına dediklerini düşündü. Ne demekti öyle bir çıkacağım ki hayatından sen bile şaşacaksın. Ne demek istemişti ömür. İlyasın hayatından nasıl çıkacaktı? İlyas bunları düşünüp dursun. Peki ya Ömür ne haldeydi acaba? Ömür de araba da gözyaşlarını akıtıyordu. Selçukta ömürün haline üzülüyordu. Ömürü çok seviyordu çünkü. Hep bir abla olarak görmüştü onu tanıdığından beri. Bi anda arabanın önü kesildi. Ve arabayı taramaya başladılar. Selçuk
- abla eğil diye bağırıp adamları öldürmeye çalışmıştı. Ama başaramamıştı bir kaç adam vurdu sonra ömür de kendisi de vurulmuştu. Hemen adamlar kendi adamlarını cesetlerini alıp gittiler. Yolda biri giderken ömür ile selçuğu gördü. Hemen ambulansı aradı. Ve gelmesini bekledi.
Ve diğer tarafa gidelim didem hızır aliye kaçmıştı. Ama sonra hızırlar geri haşmetin yanına götürdü. Hızırın yanında hızır ali ve alparslan vardı. Haşmet çok sinirlenmişti. Ama hızır yumuşattı onu. Ve kabul etti. Evleneceklerdi hızır ali ile didem. Didem babasına koşup sarıldı. Sarılırken telefon çaldı telefon masanın üstündeydi. Ömür arıyordu. Haşmet telefonuna ömürü "ÖMÜRÜM" diye kaydetmişti. Bunu gören herkeste tebessüm oluştu. Haşmet telefonu açtı.
-Alo güzel bacım
-merhabalar ben polis memuru ahmet. Ömür çakırbeylinin abisi oluyorsunuz galiba.
-evet benim de benim bacımın telefonu sizde ne işi var memur bey. Demişti herkes bi anda çok endişelenmişti.
-Ömür çakırbeyli vurulmuş. Hastaneye kaldırılıyor. ............. Hastanesi.
-Ne nasıl durumu iyi mi?
-durumu kritik hemen gelin. Diyip kapattı. Haşmet dona kalmıştı. Canından çok sevdiği, herkesten sakındığı bacısı vurulmuştu. Herkes korkuyla endişeyle haşmete bakıyordu. Didem sordu hemen babasına.
- baba ne olmuş halama cevap ver. Haşmet titrek bir sesle
- vurmuşlar bacımı vurmuşlar. Dedi. Herkes Haşmet gibi dona kalmıştı. Herkes ömürü çok seviyordu. Didem halasını, behzat bacısını, alparsan ve hızır ali amcalarına çok iyi geldiği kadını, yengelerini, Hızır da bir kızını daha kaybetmek istemiyordu.
Eveet ilk bölüm geldi umarım görür okur ve beğenirsiniz..
