Deel 24

814 4 0
                                    

Zoals onze ouders al gezegd hadden ging het inderdaad harder onweren. We bleven langer op zodat we hopelijk zonder onweer konden gaan slapen, maar om 1 uur zagen we op het weer bericht dat het waarschijnlijk de hele nacht nog door ging. 'Wil je bij slappen?' ik twijfel even, ik wilde hem juist ontwijken maar als ik eerlijk ben vind ik dat het onweer een goed excuus is om het een keer niet te doen. 'Dat zou fijn zijn.' We lopen samen naar boven, eerst ga ik naar mijn eigen kamer om me klaar te maken en als ik Noah zijn kamer in loop ligt hij al in bed iets te doen op zijn telefoon. Zodra hij mij ziet legt hij zijn telefoon weg en maakt hij ruimte dat ik erbij kan komen.

*De volgende ochtend*
Noah zijn wekker gaat af, wat een verschrikkelijk geluid heeft hij! Waarom staat zijn wekker op een zaterdag! 'Sorry, ik ben mijn wekker vergeten uit te zetten slaap maar rustig verder.' 'Na dit geluid kan ik echt niet meer slapen.' 'Sorry...' 'Maakt niets uit.' Ondanks dat ik nu klaar wakker ben ga ik toch met me ogen dicht weer liggen. 'Hoelaat is het eigenlijk?' 'Het is 7 uur.' Ik merk dat Noah ook weer gaat liggen. 'Anouk.' 'Noah.' 'We hadden de afgelopen week niet zo veel momenten samen, dat vind ik jammer.' Ik doe mijn ogen open. 'Wat bedoel je daarmee?' 'Nou gewoon dat ik het altijd wel gezellig vindt om iets met jouw te doen zonder onze ouders erbij.' 'Dat snap ik wel.'

Ik ga met mijn hoofd op zijn borst liggen en hij gaat met zijn hand door mijn haren. En aan de kriebels aan mijn buik is te voelen dat ik echt verliefd op hem ben. Misschien kan ik wel dingen met hem blijven doen, ik bedoel uit eindelijk zal de liefde toch wel overgaan? 'Zullen we anders morgen iets gaan doen?' 'Sorry, dat kan niet, de meiden blijven tot s ‘avonds.' 'Wie?' 'Oh je weet het niet, Elise, Anna en Liz komen slapen. Ze komen ongeveer om 12 uur.'

'Weten ze eigenlijk wel dat wij stiefzus en broer zijn.' Nu hij dat zegt schiet het in eens in me op. Kut! Wat moet ik doen? Ik moet het dan wel vertellen want ik kan Noah moeilijk de hele dag op zijn kamer laten zitten. Hopelijk gaan ze niet raar doen, ik weet dat ze Noah knap vinden enzo. Vooral Elise praat wel eens over hem. 'Ze weten het niet, maar vandaag komen ze er dus blijkbaar achter.' 'Vindt je dat erg?' 'Ik weet het niet, ik vond het wel chill dat ze het niet wisten maar wat maakt het uit, als je er maar niet bij komt zitten of ons lastig komt vallen.' 'Dat beloof ik.'

Ondertussen is Noah nog steeds met zijn handen door mijn haar aan het gaan. Ik ga van Noah zijn borst af en ik stap zijn bed uit. 'Wat ga je doen?' 'Me aankleden en ontbijten.' Ik loop naar mijn kamer en ik spring onder de douche. Als ik beneden kom om te ontbijten is Noah al bezig met zijn brood. 'Weet jij hoelaat ze terug komen?' ik neem aan dat ie het over onze ouders heeft. 'Nope, hebben ze niet gezegd, anders app je ze effe.' Ik maak ook mijn brood klaar en ga dan tegenover hem aan tafel zitten. 'Ze zijn terug om 2 uur.'

Na het eten ga ik alvast de matrassen neerleggen, hoeven we dat straks niet meer te doen. Om 11 uur loop ik naar beneden. 'Wil je nog een aflevering van de serie kijken voordat je vriendinnen komen?' 'Ja tuurlijk.' De serie is de we kijken is zo spannend! Ik wil eigenlijk alles gewoon achter elkaar doorkijken maar nu moeten we langer dan een dag wachten tot we verder kunnen, dat is het enige nadeel dat ze komen logeren vanavond. Het is al 12 uur als de aflevering klaar is. 'Ze kunnen nu toch elk moment komen?' ik knik.

We kijken elkaar even aan en dan pakt Noah mijn wang vast. Na een seconden voel ik zijn zachte lippen op die van mij, en langzaam gaat het over in een zoen. De bel gaat en ik schrik op. 'Dat wilde ik nog even doen voordat ze er zijn.' Zegt Noah terwijl ie mijn wang los laat. Ik loop naar de deur en daar staan ze alle 3 met hun tassen. Ze begroeten me vrolijk maar ik ben nog een beetje verrast door wat er net gebeurde en wat hij daarna zei. 'Gaat ie?' 'Ja natuurlijk, kom binnen.'

My Stepbrother<3Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu