Good game, Billionaire

Kabanata 6: Reminder

Almoradie was busy cooking our food here in his small kitchen. 6 in the morning and I am already up. Hindi kasi ako nakatulog ng maayos. My mind was very awake after I bursted outside of his room with my cheeks red and my whole being embarrassed.

"Did you slept well?", wala sa sariling tanong niya sa akin.

"Hmm..." I said, confused.

Nanatili akong nanood sa kanya, my mind kept wandering to what happened last night. Hindi mawala-wala sa isipan ko ang mukha niya when he was palming my sensitive core. He looked so genuinely innocent and clueless. It was almost unbelievable... until a crazy idea popped in my head.

"Are you a virgin?", I asked in a serious tone.

Pansin kong natigilan siya saglit bago nagpatuloy sa pagluluto. I couldn't help but notice even further when his movements changed. His shoulders a bit stiff, like a robot. Umarko ang kilay ko. The usual display of reaction of people who's either awkward or embarrassed... or both.

"How do you want your egg?", he asked after transferring the fried rice to a larger bowl before heating the pan again.

"Scrambled," mabilis kong sagot. "Are you a virgin?"

"How many scoop of salt?", balewala niya sa tanong ko.

"Just one. Are you a virgin?"

Gumalaw ang namumulang tenga ni Almoradie. Oops. I got him mad, huh?

I was about to ask the same question again but I immediately plastered a sweet smile on my face when he turned around and firmly look me in the eye.

"If this is about last night, just forget it—"

"Are you a virgin?"

Nagsalubong ang kilay niya, halata ang inis sa mukha. "Giovanna!"

Ngumuso ako. "Why can't you just answer my question?"

His lips pursed, emphasizing his annoyance towards me before speaking in a cold manner. "So what if I'm a virgin? Masama ba 'yon?"

Mas lalong tumulis ang mga labi ko at iniwas ang tingin sa naisip. Kinuha ko ang tasa ng kape at sinimulang sumimsim para itago ang totoong nararamdaman.

"Alam kong natatawa ka, don't try hiding it from me, Ms. Alessandri."

Muntik ng kumawala ang halakhak ko kung hindi ko lang narinig ang itinawag niya sa 'kin. Sinamaan ko siya ng tingin at mabilis na binaba ang tasa sa island counter.

"Stop addressing me that way."

Almoradie rolled his eyes before turning his back on me. Umarko ang kilay ko. The savageness of this man!

"You're my boss' daughter—"

"So?"

Narinig ko ang pagbuntong hininga niya. "It is only just to give you the respect I have for your mom."

Nablangko ang utak ko, medyo natamaan sa sinabi niya at hindi nagustuhan ang kanyang prinsipyo.

"Do you even know me?", I asked in a cold manner.

"No."

"Then I don't need your respect," napabaling siya sa akin. "Ibigay mo na lang 'yan sa iba."

Tumayo na ako. Nakakawalang gana. Balak ko na sana siyang iwan pero natigilan ako sa sunod na lumabas sa bibig niya.

"Kahit itong scrambled egg mo?"

Nagtagis ang bagang ko at marahas siyang binalingan. "Subukan mo lang," mariing banta ko habang kumakalam ang sikmura.

Balak kong tiisin ang gutom dahil diet ako. Pero ang sarap ng niluluto ni Almoradie, and I admit in defeat, I cannot resist the charm he enchanted on the food.

Mabilis kong nilantakan ang binigay niyang pagkain matapos ang pagluluto. He sat down beside me and started eating. Medyo nahiya ako dahil ang bagal at hinhin niyang kumain. Samantalang ako, kung kumain ay parang isang taon ginutom.

"Slow down," he said softly, pouring me a glass of water. "Uminom ka muna."

Nilunok ko ang kanina ko pa nginunguya at ninanamnam na sinangag with his delicious cheesy scrambled egg.

"Ang sarap!", I wiped my mouth with a tissue before drinking the water. "Paano mo nalaman na mahilig ako sa cheese?"

Nang balingan ko siya ay para akong tinamaan ng kidlat sa napaka-charming na mga ngiti niya. Even his smoky eyes were as gentle as his aura.

"You remind me of Erica."

Nakarinig ako ng nabasag na salamin sa isipan ko. "Aah..."

Nagpatuloy ako sa pagkain, pero parang naumay na ako. Ang dami kasing cheese.

"At saka, trabaho namin alamin ang background ng aming mga boss."

Kumunot ang noo ko. Kahit may nabuong katanungan sa isipan ko ay pinili kong tumahimik. 'Di dahil biglang dumating ang asawa niyang umaga na nakauwi...

"Good morning, love!"

Sinundan ng mga mata ko ang pag-alis ni Almoradie sa tabi ko. Agad niyang sinalubong ng mahigpit na yakap at pinupog ng halik ang asawa. Tapos na akong kumain. My goal started kicking in my head as I watched them share a passionate kiss.

The doubt I have towards him of being a virgin suddenly grew stronger. If he could kiss her like that, malamang ay may alam na siya sa ginawa niya sa akin kagabi. Tumalim ang titig ko kay Almoradie nang magtama ang mga mata naming dalawa.

"How sweet..." I made sure my tone sounded friendly but threatening.

Tinago ko ang totoong nararamdaman sa pag-simsim sa baso ng tubig. Erica smiled at me with her cheeks reddening. Embarrassed? Kinintalan pa niya ng matamis na halik ang asawa sa pisngi. Almoradie looked away when my eyes darted on him.

Umarko ang kilay ko. Kanina lang ay 'di niya ako pinapansin dahil siguro'y naaalala niya ang nangyari kagabi pero ngayon... napailing ako.

Boys.

Binaba ko ang baso at nginisihan ang dalawa bago tumayo.

"I'll just ready myself," yun lang at iniwanan ko na sila.

To think that my heart leaped for a moment when he showed me how caring he is. I must remind myself again that boys will forever remain assholes and charmed with malicious intentions.

As the saying goes, "Boys will forever be boys," bulong ko nang makapasok sa kwarto.

Brace yourselves with my upending destruction of your stupid union.