"ජීනී... මට පොරොන්දු වෙන්න පැටියෝ.. ඔයා ඔයාගේ මල්ලිව බලාගන්නවා කියලා"
ප්‍රසූත වේදනාවෙන් පෙළෙන මිසිස් කිම් තමන්ගේ පුතා ජින්ගේ අතින් අල්ලගෙන කිව්වේ දෛවයේ සරදමකට වගේ...
"වේ ඔම්මා.. ඔම්මාට මොකුත් වෙන්නේ නෑ.. ප්ලීස් ඔම්මා.. චෙබල්.. අප්පා එනකම් ඉන්නකෝ!"
ජින්ට වයස අවුරුදු 5යි. තමන්ගේ ඔම්මාගේ වේදනාව ගැන තේරුමක් නැතත් ඒ ඇස්වලට කදුළු ආවේ ඔම්මාගේ වේදනාව මමත් දරාගන්නම් කියන්න වගේ...
රාජකාරිය අතරතුර තමන්ගේ බිරිදට දරුවා හම්බුන බව ආරංචි උන මිස්ටර් කිම් හොස්පිටල් එකට ආවේ දරාගත නොහැකි සතුටකින්..
මොකද ඒ පුංචි පවුලට අලුත් සාමාජිකයෙක් ඇවිත්!
ජින් ඉල්ලපු විදිහටම මල්ලි බබෙක් ඉන්නවා සෙල්ලම් කරන්න!
ඒ චූටි පවුලේ සතුට ආයේ කාටවත් උදුරගන්න බැරි වෙයි...
ඒත් මිනිස්සු එක්ක හිතුමනාපෙට සෙල්ලම් කරන දෛවය කිම් පවුලටත් උදා කළේ නරක කාලයක්...
හොස්පිටල් ඇදේ සුදු රෙද්දකින් වැසුණු සිරුරක් ළග අඩන පොඩි දරුවෙක්... ඒ දිහා හැගීමකින් තොරව බලන තවත් දරුවෙක් මිස්ටර් කිම්ට දැකගන්න ලැබුණේ අවාසනාවකට...
"ජීනි!"
උන දේ තේරුම් ගන්න මිස්ටර් කිම්ට පුළුවන් උනත් කවදාවත් එය විශ්වාස කරන්න බැරි උනා
"අප්පා... ඔම්මා මෙයා නිසා මාව දාලා ගියා!"
මුළු හොස්පිටල් එකම වේදනාවකට හරවමින්...
කාමරයක් තුළ...
මවගේ සිරුර ළග...
කුඩා බිළිදෙකූ හඩද්දී..
ඔබට ඇසෙනවාද? දෛවය මොවුන්ට ඔච්චම් කරනවා?!?
--------------------------
මේක ශිප් කතාවක් නෙවෙයි.. මොකද මම ආයේ නැව් පදවන්නෙවත්.. නාවික හමුදාවට බැදෙන්නෙවත් නෑ..
යුධ හමුදාවත් එපා උන තැන මෙහෙමවත් කතාවක් ලියන්න හිතුන එක පුදුමයක්?!
(තේරුනාද මන්දා?🤷🏻♀️)
බායි ❤️
YOU ARE READING
ᴛᴀᴇ ᴛᴀᴇ ☃️ ✓
Fanfiction~මට හම්බුන හොදම නත්තල් තෑග්ග ඔයා විතරයි හියුන් ~ Sinhala Taejin brotherhood ff My imagination <3 ©redit goes to @Aaith_m21 Start & end - 21/12
