"ဂျွန်မင်းဒီနေ့တတ်ကြွနေသလိုပဲ စာတွေလဲလိုက်လုပ်နေတာစိတ်၀င်တစ်စားပဲဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ"
"ထယ်ယောင်းကလဲစာလုပ်တာထူးဆန်းလို့လားငါဒီနေ့စိတ်ကြည်နေလို့လုပ်ဖြစ်နေတာ"
"အန်တီနက်ကောဖုန်းပြောဖြစ်သေးလား မင်းhyungနက်ကော အဆင်ပြေလား ဂျွန်"
"တော်ပါကွာသူတို့သားအမိကအပေါ်ယံရယ် ငါ့ကိုစောက်ရူးလို့ထင်နေကြတာအမေစိုတဲ့မိန်းမကလဲချစ်တယ်သာပြောတာငါတို့စီပြန်မှမလာတာအပိုတွေပါကွာ"
ဟုတ်ပါသည်။သူ့မှာအမွှာညီအကိုရှိပင်မဲ့ဖုန်းသာပြောဖူးသည်ရုပ်ချင်းမမြင်ဖူးပါမမြင်ဖူးစိုသူကနိုင်ငံတစ်ခုကိုယ်ကနိုင်ငံတစ်ခုမြေကြားရေကြားမှာနေထိုင်ကြတာကို..သူက "ဂျောင် " တဲ့လေ
"အိမ်ပြန်တော့မယ်ထယ်ယောင်းမင်းလဲဂရုစိုက်ပြန်"
"အေးပါ ဘိုင့်"
…………………………………………
ခြံထဲကိုအရှိန်ပြင်းစွာ၀င်လာသောကားတစ်စီးကြောင့်အိမ်စေအားလုံးအလန့်တကြားကြည့်ကြသည် မထူးဆန်းတော့သည့်အဖြစ်အပျက်စိုပင်မဲ့လန့်စေမြဲသာ...ကားပေါ်မှဆင်းလာသောလူသားလေးသည်ဘ၀ကိုပေါ့ပျက်ပျက်သာတွေးထားဟန် အပူအပင်မရှိသလိုသူနက်ဆိုင်တာမရှိသလိုပင်အေးအေးလူလူဆင်းလာသည်။
"သားငယ်..ဒီမှာဘယ်သူရောက်နေလဲလာကြည့်ပါအုံး"
ကျတော်စိတ်ပျက်စွာဦးတည်ရာပြောင်းလိုက်ပြီအဖေ့ဘေးနားတွင်၀င်ထိုင်လိုက်သည်။အရှေ့ကသူကိုသူစိတ်မ၀င်စားတာကြောင့်ဘေးနားကပန်းအိုးကိုသာကြည့်နေလိုက်သည်။
"ဂျွန် မင်းနေကောင်းလား"
ထိုအသံ ဟုတ်သည်ပြတ်သားပြီးစွဲဆောင်မှုရှိတဲ့အသံ သူရင်အခါခါခုန်ဖူးသည့်အသံကြောင့်ခေါင်းကိုဆတ်ခနဲကြည့်မိသည်။နှုတ်ဖျားမှလဲမရည်ရွယ်တဲ့နာမ်စားလေးတစ်ခုအားရေရွတ်လျက်
"ဂျောင်"
"မင်းမှတ်မိလို့တော်သေးတယ် ငါကမမှတ်မိလောက်ဘူးထင်နေတာ နေကောင်းတယ်မလား ဂျွန်"
YOU ARE READING
𝗕𝗥𝗢𝗧𝗛𝗘𝗥 𝗭𝗢𝗡𝗘
Fanfictionငါတို့ စည်းတွေဘောင်တွေကျော်ပြီး စိတ်ဆန္ဒအရချစ်ကြမလား ဂျောင်....... အချစ်ကမင်းထင်သလိုမလွယ်နေဘူး ဂျွန်.......!
