တဂ်ဳန္းဂ်ဳန္းအသံေပးလို႔သြားေနတဲ့ရထားႀကီးကဦးတည္ခ်က္မလြဲတေ႐ြ႕ေ႐ြ႕...
အခ်ိဳ႕ႏွစ္ေယာက္တြဲအခန္းေတြမွာေတာ့မီးပိတ္ကာအိပ္ေနၾကေပမယ့္တစ္ခ်ိဳ႕အခန္းေတြကေတာ့မီးဖြင့္ထားဆဲ ေရာက္တတ္ရာရာမ်ားေျပာဆိုေနၾကဆဲပင္
လိုက္ကာစခ်ထားၿပီျဖစ္တဲ့အခန္းထဲမွာေတာ့လူႏွစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္တစ္ျပန္စိုက္ၾကည့္ေနၾကတယ္
တိတ္ဆိတ္ျခင္းႀကီးစိုးေနတဲ့အခန္းငယ္ေလးထဲအလိုမက်သံတစ္သံကအရင္ထြက္လာတယ္
"ဘာ့လို႔လိုက္လာလဲ မင္း"
"ကိုယ့္ေယာက္်ားေနာက္ကိုလိုက္တာေလ ဘာျဖစ္လဲ"
"မင္း... စကားကိုၾကည့္ေျပာ "
"တည့္တည့္ကိုၾကည့္ေျပာေနတာေလ"
"ဝမ္ရိေပၚ!!"
"ေရွာင္းက်န့္!!"
"ငါ့ကိုမေအာ္နဲ႕!"
"ေအာ္တာမဟုတ္ဘူး ေခၚတာ
က်ဳပ္ကိုရွင္း ဘာ့လို႔အိမ္ကထြက္သြားတာလဲ"
"....."
မေျပာခ်င္သလိုလူကိုၾကည့္ၿပီးျပတင္းေပါက္ဘက္မ်က္ႏွာမူသြားတာမို႔ဝမ္ရိေပၚကြၽတ္သပ္လိုက္မိတယ္။
သူမႀကိဳက္တာအဲ့ဒါေတြလည္းပါတယ္
"က်ဳပ္ေမးေနတယ္ေလ ေရွာင္းက်န့္"
"ဘာလုပ္ရမွာလဲ"
"ေရွာင္းက်န့္"
"ငါ့ကိုမေအာ္နဲ႕လို႔!!"
"ေျပာ ခင္ဗ်ားဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ ဘာ့လို႔ခုလိုေတြလုပ္ေနတာလဲ ေျပာ..."
သူတကယ္စိတ္မရွည္ခ်င္လာေတာ့ေပ ဘာအေၾကာင္းျပခ်င္မွမေပးဘာမွအသိမေပးဘဲနဲ႕အိမ္ေပၚကေနဆင္းသြားတယ္
ဒါဘာသေဘာလဲ ကိုယ့္ကိုသူ႕ေယာက္်ားလို႔ေရာသတ္မွတ္ေသးရဲ႕လားမသိဘူး
"....."
"ေတြ႕လား အဲ့ဒါပဲ ေမးရင္ဘယ္ေတာ့မွေျဖာ္ေျဖာ္ေလာ္ေလာ္ျပန္ေျဖတယ္မရွိဘူး"
ဝမ္ရိေပၚရဲ႕စိတ္မရွည္တဲ့စကားသံဆုံးေတာ့မ်က္ေစာင္းတစ္ခုကဒိုင္းခနဲပဲ
"စိတ္ကုန္ေနၿပီမလား ေအးေပါ့ေလ အစတည္းကစိတ္ပါလို႔လက္ထပ္ခဲ့တာမွမဟုတ္ဘဲ ...
ငါ့ဘက္ကသာေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနခဲ့မိတာ
မင္းလိုေကာင္ကိုအရင္ကငါဘာၾကည့္ၿပီးႀကိဳက္မိမွန္းငါ့ကိုယ္ငါနားမလည္ဘူး"
YOU ARE READING
𝙳𝚘𝚗'𝚝 𝙻𝚎𝚝 𝙶𝚘 𝙾𝚏 𝙼𝚎 (𝐘𝐢𝐳𝐡𝐚𝐧 𝐎𝐧𝐞𝐬𝐡𝐨𝐭)
Fanfiction«𝐘𝐢𝐳𝐡𝐚𝐧 𝐌𝐲𝐚𝐧𝐦𝐚𝐫 𝐅𝐚𝐧𝐟𝐢𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧»✓ 𝗪𝗔𝗡𝗚 & 𝗫𝗜𝗔𝗢. 𝘋𝘦𝘤𝘦𝘮𝘣𝘦𝘳 20,2021
