{1}

59 7 0
                                    

ZE♥

         ေဆာင္းႏွင္းဝင္စခ်ိန္မွာမနက္အေစာႀကီးရထားေစာင့္ေန
တဲ့လူတစ္ေယာက္။ထိုလူပုံစံဟာေအးေနတဲ့ပုံေပါက္ေန၏။

    "Shit ေတာ္ေတာ္ ေအးတာပဲ"ဒါေပမဲ့အကူအညီေတာင္းစရာ
ဘယ္သူမွာ့မရွိ။ခနၾကာၿပီးေနာက္ထြက္လာတဲ့အသံတစ္သံ။
"Seoulကေနဒယ္ဂူသို႔သြားမယ့္ရထားဆိုက္ေရာက္ေတာ့ပါမယ္
ထိူစကားဟာသူ႕အတြက္ထီေပါက္သလိုပဲ။

      ခနအၾကာစကားအတိုင္းရထားဆိုက္ေရာက္လာတယ္။သူလဲ
ေစာင့္ဆိုင္းမေနပဲျမန္ျမန္ရထားထဲဝင္လိုက္တယ္။ရထားထဲ
ေရာက္ေတာ့ႏြေးသြားေတာ့တယ္။ရထားထဲမွာအပူေပးစက္ဖြင့္
ေပးထါးတာကို။ဒါမဲ့ထူဆန္းေနတာကဘာလို႔လူတစ္ေယာက္မွာ့
မရွိတာလဲ။ၿပီးေတာ့သူတိုးတိုးေလးရီ႐ႊတ္လိုက္တယ္။

"မနက္၅နာရီကလူအဲ့ေလာက္ေတာင္ရွင္းတာလား"ဆိုၿပီးေတာ့သူလဲအေတြးေတြျဖတ္လိုက္တယ္။






         အသံေတြေၾကာင့္သူနိုးလာတယ္။ေနေရာင္ေတြကလည္းသူ႕
မ်က္ႏွာကိုထိုးလာတယ္။သူလဲခ်က္ခ်င္းထထိုင္လိုက္တယ္။

  "ေနပါအုံးငါေျမေအာက္ရထားစီးေနတာကိုေနကဘယ္လိုထိုး"
သူစိတ္ထဲရည္႐ႊတ္ေနရင္းေဘးပတ္ပတ္လည္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လူေတြ။ဒါေပမဲ့သူ႕တို႔ကေရွးေဟာင္းပုံစံေတြဝတ္ထား
တယ္။ၿပီးေတာ့သူ႕ကိုအထူးတဆန္းၾကည့္ေနၾကတယ္။သူလဲဘာ
မွမေျပာပဲျပတင္းေပါက္ဘက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့သံလမ္းေတြ ထူးဆန္းတာက အဲ့သံလမ္းေတြကစုတ္ျပတ္ေနၿပီျဖစ္တယ္။ၿပီး
ေတာ့ထပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ျမက္ခင္း ဟင္ ၿပီးေတာ့ေတာင္ေတြ။
သူသူ႕မ်က္ႏွာကိုသူကိုင္ၾကည့္တယ္ ငါအိမ္မက္ မက္ေနတာလား
ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ။

      သူအေတြးေတြရႈပ္ေထြးေနစဥ္အေရွ႕ကရထားေမာင္းတဲ့သူ
က"ဒယ္ဂူကိုေရာက္ၿပီေဟ့"ဆိုၿပီးရထားအားအရွိန္ေလ်ာ့လိုက္
ေတာ့တယ္။ဟင္ ငါဘယ္ဧရိယာကိုေရာက္ေနတာလဲ ငါတို႔
21ရာစုကKoreanေတြကစကားကိုအက်ယ္ႀကီးမေျပာၾကပါဘူး
အခုမ်ားၾကည့္စမ္း ေဘးနားကလူေတြကစကားေတြအက်ယ္
ႀကီးေအာ္ေျပာေနေလ၏။

(Koreaမွာအျပင္သြားတာတို႔ရထားေပၚမွာပဲျဖစ္ျဖစ္စကားကို
အက်ယ္ႀကီးေအာ္ေျပာလို႔မရပါဘူးရိုင္းရာက်တယ္လို႔သူတို႔
ကယူဆပါလိမ့္မယ္)
   
      သူလဲခနေတြေဝသြားၿပီးေနာက္ဖုန္းထုတ္ၾကည့္လိုက္ၿပီးDate
ေနရာကိုအမွတ္မထငိၾကည့္မိသြားတယ္။"13.12.1543"တဲ့
"အိုး12လပိုင္းေတာင္ရွိသြားၿပီကို"သူတိုးတိုးေလးရည္႐ႊတ္မိ
တယ္။"Wait 1543" "ငါလာေနာက္ေနတာလား"ဆိုၿပီးခ်က္ခ်င္း
ထလိုက္ေတာ့တျခားသူေတြကထိုင္ၾကည့္ေနတယ္။သူလဲ
အရွက္ေျပဂုတ္ကိုပုတ္ၿပီးျပန္ထိုင္လိုက္တယ္။မၾကာပါဘူး
ရထားကရပ္သြားေတာ့တယ္။တျခားလူေတြကလည္း
တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ဆင္းသြားေတာ့တယ္။ေနာက္ဆုံး
က်န္ခဲ့တာသူေပါ့။သူကအေတြးေတြမ်ားေနတာ။အေရွ႕ကရ
ထားေမာင္းတဲ့ဦးေလးႀကီးအသံၾကားမွာပဲအသိဝင္လာေတာ့
တယ္။

Time Travel With TrainWhere stories live. Discover now