අද දෙවෙනි දවස...
මම උදෙන්ම යුනි එකට ආවෙ යුන්ගි ජන්ගුක් දෙන්නත් උදේම එනවා කිව්ව නිසයි.
ජන්ගුක්.. ජන්ගුක්... ඒ ලමයා මුලු රෑම මගෙ හිත පුරාම හොල්මන් කරා.. එයා හරිම අහිංසක පාටයි... හරිම.. හරිම ලාමකයි? මට එයා ගැන කියන්න වචන නෑ.. ඒත් එයාව බලාගන්න කවුරුහරි ඕන කියලා මට දැනෙනවා...
යුන්ගිගෙන් ජන්ගුක් ගැන විස්තර අහන්න ඕන කියලා මම හිතාගත්තා..
තවත් විනාඩි දහයක් විතර යද්දි යුන්ගිත් එක්ක ජන්ගුක් ආවා.. නෑ එයාලා පරක්කුයි නෙවෙයි.. මගේ තියෙන ඉවසිල්ලක් නැති කමට මම වේලාසන ආවා... උදේකට ජන්ගුක්ව දැක්කත් හිත පිරෙනවා...
"ගුඩ් මෝනින් ටේහ්යොන්ගා.. ගොඩක් වෙලාද ඇවිත්?"
"ආහ් නෑ යුන් දැන් ආවෙ..."
"යමු.."
යුන්ගි පුරුදු විදියටම ඉස්සර වෙද්දි ජන්ගුක් බිම බලාගෙනම ඒ පස්සෙන් යන්න ගත්තා...
"ගුඩ්මෝනින් ජන්ගුක්!"
"ග්-ගුඩ් මෝනින්!"
දෙයියනේ බෙල්ල රිදෙන්නෙ නැද්ද බිම බලන් ඉදලා...
මට තව එයත් එක්ක කතා කරන්න ඕන වුනා.. ඒත්.. මං හිතන්නෙ එයාට ඒක අපහසුවක්? මට තේරෙනවා සමාජශීලී නැති කෙනෙක්ට තව කෙනෙක් තමන් එක්ක කතා කරන එක අපහසුවක්... මම තීරණය කලා කට වහන් ඉන්න..
ඕහ්! අපි උදෙන්ම ආවෙ යුනි එකේ ඇවිදලා බලන්න.. මම අලුත් නිසාත්, ජන්ගුක් පලවෙනි වසර නිසාත් යුන්ගි යෝජනා කලා එයා අපිට මෙහෙ තැන් පෙන්නන්නම් කියලා..
පැය බාගයක් විතර අපි හැමතැනම වගේ ඇවිදලා යුනිවසිටි එකේ මැද හරියට ආවා... තව ටික වෙලාවකින් දේශන පටන් ගන්නවා..
"අපි එහෙනම් යමු.. ටේහ්- ඕහ් පොඩ්ඩක් ඉන්න.."
යුන්ගිට ආව ඇමතුමක් නිසා එයා ෆෝන් එකත් අරන් පැත්තකට ගියා..
මගේ හිතට ආව ක්ෂනික සිතුවිල්ලක් නිසා මම යුන්ගිට අතින් සන් කරා මම ජන්ගුක්ව ඇරලවලා එන්නම් කියලා. ඒකට වැඩි අවදානයක් නොදුන්න යුන්ගි ඔලුව වනලා අපේ දේශන ශාලාව පැත්තට ඇවිදන් ගියා..
YOU ARE READING
Stay Close || VKOOK
Fanfiction"හුස්ම වදින දුරින් ඉන්න ඔබ මගේ...." -K.TH- "මට බෑ!" -J.Jk- ▪︎Ongoing ▪︎Short chapters ▪︎Taekook Thankyou for reading!
