~We can't escape the past~JB Fanfiction greek.

Το Ξεκίνημα Part 1

Τον τελευταίο καιρό έχω την αίσθηση πως κάποιος με παρακολουθεί...δεν ξέρω ίσως είναι η ιδέα μου..ίσως να τρελάθηκα...

 Είναι Παρασκευή πρωί και ακούω το ξυπνητήρι να χτυπάει με το αγαπημένο μου τραγούδι, συκώθηκα και ετοιμάστηκα για το σχολείο όπως κάθε μέρα. Φόρεσα ένα τζίν, μία άσπρη απλή μπλούζα, τα μαύρα μου vans, πήρα τη μαύρη μου ζακέτα και έφυγα.
Στο δρόμο ένιωθα την παρουσία κάποιου πίσω μου, άκουγα γρήγορα βήματα όμως όταν γύρναγα να δώ...δεν ήταν κανείς! Αυτό γίνεται εδώ και πολύ καιρό, μην σας πώ τον τελευταίο χρόνο, Δεν έδωσα σημασία και επιτάχυνα το βάδην μου με προορισμό το σχολείο. Μόλις έφτασα στο προαύλιο συνηδητοποίησα πως πάλι θα έχανα την πρώτη ώρα άν δεν βιαζόμουν. "Μπράβο Άλισον πάλι θα χάσεις την πρώτη ώρα!" είπα στον εαυτό μου και άρχισα να τρέχω στους διαδρόμους του σχολείου ώστε να φτάσω στη τάξη που είχα πρώτη ώρα.

ΠΛΕΥΡΆ ΜΆΙΚΛ:

 Μπάρκαρα το αμάξι μου στο πάρκινγκ του σχολείου και μόλις πήγα να κατέβω χτύπησε το κινητό μου.

Μ: "Παρακαλώ;", ρώτησα τοποθετόντας το ακουστηκό στο αφτί μου.
Άγνωστος: " Έφτασες;", ακούστηκε η βαριά φωνή απο την άλλη γραμμή.
Μ: "Ναί, μόλις", του απάντησα και βγήκα απο το αμάξι κλειδώνοντας το.
Άγνωστος: "Είναι εκεί;"
Μ: " Όχι, δεν έχει έρθει ακόμα", του απάντησα βγάζοντας το πακέτο με τα τσιγάρα από την τσέπη μου και τοποθετόντας ένα στο στόμα μου, το άναψα νιώθοντας τον καπνό να φτάνει ώς τους πνεύμονες μου.
Άγνωστος: "Τί; και πού είναι;Να πάρει Μάικλ σου είπα να την προσέχεις!", μου απάντησε αρκετά αναστατωμένος.
Μ: "Ηρέμησε, όλα είναι υπό έλενχο", του είπα χαλαρά κοιτόντας τον χώρο γύρω μου.
Άγνωστος: "Εντάξει, άν έχεις νεότερα ειδοποίησε με".
Η κλήση τερματίστηκε πρίν προλάβω να απαντήσω. Έβαλα το κινητό στη τσέπη του παντελονιού μου και πέταξα στο έδαφος το μισοτελειωμένο τσιγάρο μου πατώντας το με την μύτη του παπουτσιού μου.

Προχώρισα μέχρι το γραφείο των καθηγητών ώστε να τους γνωρίσω, άν θέλουμε να πάει καλά το σχέδιο πρέπει να παίξουμε σωστά τους ρόλους.

Μόλις έφυγα απο το γραφείο των καθηγητών προχώρησα πρός την τάξη που είχα πρώτη ώρα. Στρίβοντας στο διάδρομο έπεσα πάνω σε μία κοπέλα.

ΠΛΕΥΡΆ ΆΛΙΣΟΝ:

Μέσα στις σκέψεις μου έπεσα πάνω σε έναν άντρα γύρω στα 27, καστανομάλλη με πανέμορφα γκρί μάτια.
Α: "Χίλια συγγνώμη δεν σας είδα, άργησα στο μάθημα και βιαζόμουν", τέλεια πάλι ρεζίλι έγινα!
Μ: "Δεν πειράζει Άλισον", μου απάντησε και έμεινα να τον κοιτάζω, μα πως με ξέρει;
Α: "Πως ξέρετε το όνομα μου;", τον ρώτησα παραξενεμένη, Τον είδα να πέρνει μία παράξενη έκφραση, αλλά μετά από λίγο τα χαρακτηριστηκά του μαλάκωσαν και πάλι.
Μ: "Είμαι ο αναπληρωτής του κ.Κόλινς και έψαξα λίγο τις καρτέλες σας ώστε να σας μάθω. Πάμε στη τάξη;", μου εξήγησε τόσο βιαστηκά που με το ζόρι κατάλαβα τι μου έλεγε.
Α: "Αα, εμ ναι φυσικά, πάμε", του είπα και πήγαμε στη τάξη.

 Μόλις φτάσαμε μπήκαμε μέσα, εγώ έκατσα σε ένα άδιο θρανίο μιάς και η κολλητή μου έλειπε. Μόλις μπήκε στη τάξη ο καινούργιος καθηγητής μας συστήθηκε και αρχίσαμε το μάθημα.
 Περίπου στη μέση της ώρας χτύπησε η πόρτα και μπήκε στη τάξη ο λυκιάρχης μαζί με τρία αγόρια.

Λυκ: " Καλημέρα παιδιά, βλέπω γνωρίσατε τον κ.Γκόρντον. Θα ήθελα να σας συστήσω τους Alex Scott, Will Turner και Jason McCann. Όπως βλέπετε έχουμε αρκετά νέα πρόσωπα στο σχολείο μας. Τα παιδιά θα είναι στο τμήμα σας για την υπόλοιπη χρονιά. Να είστε καλοί μαζί τους! Λοιπόν, καλή συνέχεια.",μας είπε και έφυγε κλείνοντας την πόρτα πίσω του. Ομολογώ να πώ πως και οι τρείς ήταν πολύ όμορφοι, ο Alex μελαχρινός με πράσινα μάτια, ο Will ξανθός με όμορφα γαλανά μάτια και ο Jason καστανόξανθος με μελί μάτια. Και οι τρείς φαίνονταν αρκετά γυμνασμένοι. 'Ομως όλοι τους έχουν κάτι το οποίο σε αποθεί από κοντά τους. Οι κινήσεις τους, τα άγρια βλέματά τους, κάτι δεν μου αρέσει σε αυτούς...
Ο κ. Γκόρντον με έβγαλε από αυτές τις σκέψεις καθώς τους καλοσώρισε. Τα αγόρια έκατσαν στα τελευταία θρανία ο ένας πίσω αό τον άλλο και το μάθημα συνεχίστηκε ήρεμα.

 Η υπόλοιπη μέρα κύλησε πολύ αργά και βασανιστηκά. Μόλις χτύπησε το κουδούνι για σχόλασμα μάζεψα γρήγορα τα πράγματά μου και πήρα το δρόμο για το σπίτι μου. Καθώς προχωρούσα άκουσα ένα δυνατό θόρυβο από πίσω μου.....

 

#Αυτό ήταν το πρώτο πάρτ, ελπίζω να σας αρέσει. Τι λέτε να είναι ο θόρυβος;Τι θα γίνει στη συνέχεια;Ευχαριστώ τα άτομα που το διάβασαν και τα άτομα που με βοήθησαν να το γράψω. <3