-"Koş kızım... Uzaklara"
-"Koş kızım... Uzaklara"
Sahra çölünün kavuran sıcak ortamı, Wendy ' nin bacaklarındaki hararet dumanıyken, aynı zamanda ayaklarını kavuran bir lavdı sanki.
-"Git kızım... Kurtuluşa"
-"Git kızım... Kurtuluşa"
Wendy'nin tempolu koşusu, yerini yürümeye bırakmıştı.
20 Ağustos 1964, Sahra çölünde saat 9.48
Wendy, yaptığı şeyin yararlı olacağını tahmin ediyordu.
-"Şansın varken öl kızım, hepsi kendi yararına"
-"Korkma, öl kızım..."
Wendy bunları zaten biliyordu. Adımlarını hızlandırdı, sonunda ulaştığı mekan huzuru bulacağı yerdi.
-"Bekle kızım... Az kaldı"
Wendy son saniyelerini saydı ve karanlığa gömüldü...
