nainlove ako sa BESTFRIEND ng GIRLFRIEND ko

Chapter 41: Kean is back again

Chapter 41: Kean is back again

Erica POV

"A-anong gi-ginawa mo dito ?" nauutal ko na tanong.
Bakit pa siya nagpakita ?
Kung kailan nakalimutan ko na siya. Nakalimutan na nga ba ?
Oo at yun ang totoo.

"Glad to see you again Erica." yayakapin niya sana ako pero umiwas ako.

"Umalis ka na bago pa ako magpatawag ng security"

"paano kung ayoko ? paano kung gusto ko andito lang ako sa tabi mo ? anong gagawin mo Ms. Erica ?" papalapit siya.

+DugDugDugDug+
What the. Ano yun ? puso ko ba yun ?

"pwede ba ! Hindi na kita kailangan. Naloko mo na ako noon hindi na ako papayag na maloko mo pa ako sa pangalawang pagkakataon" matigas na sabi ko.

"Tss. Palaban pa rin talaga."

"You know what Erica. i'm looking for you after the day you left and until yesterday. What a surprise nasa ibang bansa ka pala at habang ako nagpapakatanga sa paghahanap sayo sa buong pilipinas. Alam mo ba kung gano kasakit yun ?"
teka. Bakit parang siya pa ata ang kawawa dito. Hindi pwede ako ang kawawa dito kasi niloko niya ako. Tama. Tama.

"Bakit sinabi ko bang hanapin mo ako ? Hindi di ba. atsaka nakaraan na yun. Magmove on na tayo ngayon. Goodbye"
hinawakan niya agad yung kamay ko at hinirap sa kaniya.

"Mahal pa rin kita. Ako ba ?" mapupungay na mga mata, matangos na ilong, mapupulang labi. Namiss ko to. Namiss kong titigan siya dati kasi pagtulog siya tinititigan ko lang sya hanggang magising siya.
Teka nagfa-Flashback ba ako ng nakaraan. Shit. Erica stop.

"Hi-Hindi na ki-kita ma-mahal. Kaya pwede ba umuwe ka na"

" Bull shit. Paano ang nararamdaman ko ? Paano ang anak ko ? Nasaan siya ? Saan siya nakatira ? Ipakita mo siya sakin"
bigla akong nabuhusan ng malamig ng tubig. Hindi pwede. Anong gagawin ko ?

"Huwag mo nang tanungin" nag-iwas ako ng tingin at aalis na sana sa office. pero makulit pa rin siya.

"Hindi pwede ako ang ama, kailangan malaman ko yun. Nasaan siya ? Erica where ?" inayog-ayog na niya ako.

"Aray ko. Bitawan mo ako. Shit. Kean Aray. Ano ba ? Patay na siya. Masaya ka na ba ?" napaiyak nalang ako sa naisip kong palusot.
Wala na akong maisip na gagawin at dahil ayoko rin mawala sakin ang mga anak ko. Mas mabuti nang di niya na alam.

"I'm sorry Erica" lumuhod siya at nagmakaawa.

"Wala na tapos na. Namatay siya ng dahil sayo. Dahil sa katangahan mo, kagaguhan mo, kalokohan. Di ba manloloko ka. Tss. Ano pa nga ba. Bitawan mo na ako kailangan ko ng umalis"
inalis ko ang kamay niya at thanks god at inalis niya.

+KRINGGGG+

" Hello."
"Hi Erica. I'm in your house. Where arw you ? its late" it was Kier.

"ill be home. i'm on my way Kier" binaba ko na iyo pero hinatak ni Kean.

"Lalaki ba yun ha ? Sino ? Bago mo ? Asawa mo. Nagamit ka niya noh" nasampal ko siya dahil sa sinabi niya.

"Wala kang alam sa mga pinagdaanan ko ng umalis ako sa pilipinas, halos mamatay ako sa sobrang sakit sa puso na dala mo. at ngayon babalik ma na parang walang nangyari. Edi wow."

-cagome