Gerçek Oyun

2. Bölüm

Mutfaktan bir ses gelene kadar her şey güzel gidiyordu

" İzel! Uyan geç kalacaksın."

Neye veya nereye geç kalacaktım.
"10 dakika" diye bağırdıktan sonra
ayak sesleri odama doğru yaklaşıyordu ve kapı aniden açıldı

" Kalk bakalım küçük savașçım benim, yoksa okuluna geç kalacaksın"

Olduğum yerden sıçradım bugün okulumun ilk günüydü. Üzerime okul forması giydim ve hemen üstüne bir sweat.

Hazırlanıp kapıya çıktığım sırada servis çoktan gelmişti bile. Kulaklığımı kulağıma takıp yerime oturdum. Şarkılar beni ayakta tutan tek şey.

Okula vardığımda içimde korkuyla karışık bir heyecan hissettim. Bir önceki okulumda her şey güzel denebilecek kadardı.

Fakat kısa bi ' zaman içinde taşındık. Aslında bu beni ne kadar üzsede yeni bir başlangıca sürüklüyordu sanki.

Merhaba aşklar bugün 2. Bölüm ile karşınızdayım. Bu hikayeyi yazmak beni rahatlatıyor. Umarım beğenilir.