(Katy P.O.V)
Als ik de de school uitloop zie ik Sophia bij me brommer staan. "Ik kan het je hier niet vertellen" zeg ik bezorgd terwijl ik om heen kijk. "Oke!" zeg Sophia dan ga ik met je mee naar je huis, want ik moet echt weten wat er is gebeurd. "We hadden beloofd geen geheimen" zegt ze en ze gaat achterop zitten.
Als we aan komen bij mijn huis rijden we naar de garage. Ik haal de helm van mijn hoofd, en schud mijn hoofd heen en weer zodat mijn haar weer los gaat zitten. Ik kijk om en zie dat Sophia al klaar is om baar binnen tegaan. "Zullen we dan maar?" vraag ik en we lopen naar binnen.
Als we binnen zijn gekomen zie ik James (onze hond) naar ons toe rennen om ons te begroeten. "Heey James!" zegt Sophia. "Wil je hem anders eten geven?" vraag ik. "Jahoor!" zegt ze opgewonden en ze loopt alvast naar de keuken. Als we James eten gegeven hebben zitten we aan de bar in de keuken.
"Wil je me nou vertellen wat er allemaal in de school is gebeurd?" vraagt Sophia terwijl ze bubbels zit temaken in haar sap. Ik wil je het liever laten zien, maar dat kan niet hier dan moeten we naar de achtertuin. Sophia loopt met haar sap achter me aan. Ik gooi mijn tas op de grond en trek mijn trui uit. "Wat ben je aan het doen?" vraagt Sophia op een bezorgde toon. "Maak je maar geen zorgen" ik ga niet voor strippen zeg ik lachend,draai je maar om.
(Sophia P.O.V)
Ik sta met mijn rug naar Katy. Met mijn handen gevuist voor als er toch iets onverwachts gaat gebeuren, kan ik me nog zelfverdedigen. Ik hoor wat geritsel en war gescheur van kleren, ik heb de neiging om me om tedraaien. Ik besluit het maar tedoen. Ik draai me om, ik schrik zo erg dat ik op het gras val. "Wat is er met jou gebeurd?" zeg ik geschrokken met mijn hand voor mijn mond.
Ik sta rustig op maar dat gaat moeilijk, ik zak bijna door mijn benen.
(Katy P.O.V)
Ik kijk naar mezelf en zie dat ik veranderd ben. Ik kijk naar Sophia wat ze er van vind. Gellukig staat ze er nog. Ik dacht dat ze gillend weg gerend zou zijn, maar gellukig vertrouwd ze me. Ik loop rustig naar haar toe. Sophia stribbelt naar achter. Ik grom zachtjes, om tezeggen dat het goed is. Sophia staat rustig op en aait me. "Je bent eigenlijk best mooi" zegt ze dan.
Ik verander me weer en zie dat Sophia verbaast en een beetje bang is. "Gaat het wel?" vraag ik met een zachte stem. "Ja,ja het gaat wel alleen ben ik een beetje geschrokken" zegt ze dan. Ik help Sophia omhoog, als ik opeens Nick de tuin in zie komen. "Wat is er met haar gebeurd?" zegt hij alsof het een grapje isgevuist, ze weet het" zeg ik met een bezorgde stem. "Wat!" zegt Nick boos. "Waarom heb je het verteld, mama zei dat je het geheim moest houden." zegt hij nog bozer. "Ik weet het maar ze is mijn best vriendin, en we hadden beloofd dat we geen geheimen meer voor elkaar zouden houden. "Maar nu weet ze dus ook dat de hele familie het is." zegt Nick bezorgd. "Wat?!" zegt Sophia die langzamerhand is opgestaan. "Het is een lang verhaal zeg ik maar onze hele familie is dus weerwolf." zeg ik.
"Ben je boos?" vraag ik. "Neehoor, ik ben eigenlijk wel blij dat je me het hebt verteld, wat als ik er achter was gekomen. Dan was het anders geweest." zegt Sophia. Nick is weer naar binnen gelopen en ik en Sophia zijn naar mijn kamer gegaan.
"Wil je vanavond blijven slapen?" vraag ik terwijl ik de tv aan doe. " ja leuk dan kan je meer vertellen over wat je ook bent" zegt Sophia en ze lacht even. "Oke dat is dan geregeld zeg ik met een glimlach terug."
Als ik het hele verhaal heb verteld kijkt Sophia me aan olsof ik gek ben geworden. "Dus jij je broer en je hele familie zijn wolf?,vet!" zegt ze dan.
"Ja en we zijn op de vlucht gegaan voor de katten" zeg ik. "Maar je moet echt je mond houden hierover." zeg ik benauwd. "Ik beloof het" zegt Sophia en ze steekt twee vingers in de lucht.
