piano and Sea

piano

مدت زیادی بود که یونگی توی اون اتاق تاریکی بود
تقریبا 3 روزی میشد که نه اب خورده بود نه غذا
تقریبا میخواست خودش رو بکشه
هرچقدر فریاد زده بود حال خورش رو جویا شده بود
فقط با فوش بقیه رو برو شده بود
دیگه حتی به زنده بودن یوجون امید نداشت
دیگه به هیچ چیزی فکر نمی کرد

بدون توجه به دری که باز شد سرش رو پایین گرفت

"اگه میخوای بمیری میتونی از خودم بخوای بکشمت "

دزددریایی گفت یونگی توجه ای به اون نداشت

"حاضرم از گشنگی جون بدم ولی صورت کثیفت رو نبینم"

یونگی شهامتش رو جمع کرد و با تنفر به کاپیتان اون کشتی نگاه کرد

"اینکه زنده نگهت داشتم بخاطر این بود که کره ای بودی اما ببین مثل سگای کثیف انگلستانی هستی "

ضربه ای به غذا های که روی زمین برای یونگی طی روز های مختلف قطار شده بودن زد  و یونگی رو به دیوار چسبوند

"چه بخوای چه نخوای باید تا انگلستان همراهمون باشی"

با دست صورت یونگی رو فشار داد و توی صورتش داد زد

یونگی ترسیده بود
نمی دونست قصدشون چیه که تا اینجا زنده نگهش داشتن

"درباره خواهرت..خودکشی کرده"

هوسوک یک باره یونگی ول کرد و باعث شد که روی زمین بیفته
اما حرف های تلخ هوسوک بیشتر از دردی که به زمین خورده بود داشتن
حرف های که یونگی رو در اون لحظه کشتن

"دور..دورغ میگی یوجون.."

یونگی ناباورانه روی زمین چوبی کشتی که حالا کمی غذا مونده رویش ریخته بود نشت
و به دیوار اتاق خیره شد

اون دختر خودکشی کرده بود

یوجون دختر خندوش گل بابونه یونگی چطوری اون کار با قلب کوچیکش کرده بود
چطور فکر کرده بود برادرش بعد از مرگ اون میتونه خوشحال باشه
چطور اون بدی نابخشودنی رو درحق برادرش کرده بود

دختر بیچاره از ترس اینکه دزدهای دریایی بعنوان غرامت ازش استفاده کنن خودش رو کشت
انگشتر اهنی که چند وقت پیش از توی خیابون پیداش کرده بود دستش میکرد
حتی بخاطرش ذوق زده شده بود رو قورت داد تا اون تیکه اهن سرد توی گرمای وجودش بره و باعث خفه شدنش بشه

"مثل اینکه ترسیده بوده خودش رو کشته"

کاپیتان به یونگی نگاه میکرد
اون پسر میلرزید و اشک هاش روی گونه هاش راه افتاد کرده بود
اون مرد از اینکه یونگی در این حالت پرستیدنی به نظر میاد متحیر شده بود
یونگی اون رو عامل بدبختی هاش میدونست
اگر این مرک خودخواه بخواطر پول یا هرچیز  دیگه ای ای که بود باعث مرگ خواهرش مارک و بقيه افراد بود