Azra "Dalga mı geçiyorsunuz? Hem kimin evi ormanın ortasında terkedilmiş bir harabeye benzer ki."
Barış "Sensin harabe. Ve burası bir köy."
Asya "Düzgün konuş sikmim."
Mert "Atarlı."
İdil "Durun herşeyi açıklığa kavuşturmaya çalışıyorum beni sinirlendirmeyin.Burası terkedilmiş bir ev ve bizim buraya gelmemiz uzun hikaye ama şuan bilmeniz gereken tek şey ormanın ortasında olduğumuz telefonların ve internetin çekmediği ve DIŞARIDA SAĞANAK YAĞMUR OLDUĞU."
Mert "Telefon da ne:-\"
(Asya kızları bir köşeye çeker ve konuşmaya başlar.)
Asya "Azra,İdil bilemiyorum bu çocuklar taşşak geçiyorlar gibi gözükmüyor. Ya deliler ya doğruyu söylüyorlar."
Azra "Gerçek olmadığına göre deliler,biz yavaştan kaçalım."
(Yine yanlarına giderler.)
Atlas "Kesinlikle deli olduğumuzu
düşündüğünüzü ve kaçmaya çalışacağınızı duymadık :‑X"
Asya "Evet delisiniz şimdi görüşürüz."
(Asya tam Azrayla İdil'in kolunu tutucakken Mert Asya'yı kapıya doğru ittirir.)
Mert "Evet hanfendi nerede yağmur nerede orman nerede harabe ev?"
Asya "Arkaslar HEMEN BURAYA GELİN."
(İdil ve Azra korkup Asya'nın yanına koşarlar. Ve onlar da inanamazlar..)
Azra "Deli olan galiba biziz."
(Güneş yavaş yavaş batıyordu ve yagmur yoktu hatta yerler ıslak bile degildi dışarı çıktıkları an o mukemmel koy manzarasıyla karsilasmislardi ama bir dakika konu bu değildi burası gerçekten bir köydü etrafta insanlar vardı çocuklar ise neşeyle oyun oynuyolardı.Tek sıkıntı bu da değildi normal bir köye benzemiyordu burası sanki saklıköy reklamından fırlamış gibiydi herşey toz pembe herkes mutlu gözüküyordu.)
