ထန်းရည်ချို

၃

ကြပ်နေသော်လည်း ကိုသိန်းထွန်း ခရေဝကိုသေချာဆွပေးထားတာကြောင့်ရော ဂျယ်ကိုသေချာသုတ်ထားတာကြောင့်ပါ ဒစ်မြှုပ်သည်အထိဝင်သွားသည်။

"အား"

ပီတိဆီမှ အသံမျှင်မျှင်လေးတစ်ခုထွက်လာသည်။ကိုသိန်းထွန်း ပီတိခါးကိုပြောင်းကိုင်ကာ ဒစ်မြှုပ်သည်အထိဝင်နေရာမှ ကျန်နေသောလီးကိုအချောင်းလိုက်ဖင်နှင့် ဆီးခုံထိသည်အထိဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးထည့်လိုက်တော့

"အားးးးးးးးးး"

ပီတိဆီမှအသံရှည်တစ်ခုထွက်လာသည်။လီးကြီးမှာလည်း စအိုတစ်ခုလုံးပြည့်ကျပ်နေအောင်နေရာယူနေပြီဖြစ်သည်။ကိုသိန်းထွန်း လီးအဆုံးအထိဝင်အောင် သွင်းပြီး ခရေထဲတွင် ခဏစိမ်ထားပြီးမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်နေသည်။

"အား နာတယ် အား အား"

အတုထိုးထည့်နေကျဖြစ်သော်လည်း ကိုသိန်းထွန်း၏တုတ်ခိုင်သန်မာသောလီးကြီးက တစ်ခါမှအလိုးမခံဖူးသေးသောပီတိအတွက်အစပိုင်းတွင်မခံနိုင်ဖြစ်နေသည်။အခုလည်း ပီတိအော်နေသောကြောင့် ကိုသိန်းထွန်း ပီတိ၏လည်ဂုတ်ဆီငုံ့နမ်းကာ နို့သီးခေါင်းများကိုကလိပေးနေသည်။လီးကတော့ အလိုးမပြတ်အသွင်းအထုတ်မှန်မှန်လုပ်နေသည်။ခဏကြာတော့ ပီတိအော်တာရပ်သွားပြီးမျက်စိမှိတ်ကာ လီးအရသာကို မှိန်းခံနေတော့သည်။ထိုအခါမှအရိပ်အခြေသိသော ကိုသိန်းထွန်းက လီးအသွင်းအထုတ်ကိုအရှိန်မြှင့်လိုက်သည်။

"ဖွတ် ဖွတ် အား အား အား ဖတ် ဖတ်"

ကိုသိန်းထွန်း ပီတိဖင်ကိုမနှေးမမြန်ဖြင့်မှန်မှန်ဆောင့်ရင်း ကောင်းနေပြီဖြစ်သည်။ပီတိလည်း ထည့်ခါစနာနေရာမှ မနာတော့ဘဲ လီးအရသာကိုအပြည့်အဝခံစားနေရသည်။

"အား ကောင်းလိုက်တာ အား"

ဆောင့်ရင်းအရှိန်ရလာသော ကိုသိန်းထွန်း၏ဆောင့်ချက်များမှာပိုမိုပြင်းထန်လာသည်။ပီတိ၏ခါးသွယ်သွယ်လေးကိုလက်နှစ်ဖက်နှင့်ကိုင်ကာ လိုးနေရင်းမှ ပီတိ၏လက်နှစ်ဖက်ကိုနောက်မှဆွဲကာ တဖွတ်ဖွတ်မြည်အောင် ဖင်ကိုဆောင့်လိုးတော့သည်။