Έρωτας χρόνων

Part 1

Όλα ξεκίνησαν Ιουνίος του 2014. Ήμουν 11 χρόνων και μόλις τελείωνα την έκτη δημοτικού. Ήταν Παρασκευή και η μητέρα μου διοργάνωνε την συνηθισμένη
καλοκαιρινή συγκέντρωση των μαθητών της Ώστε να παίξουν να γελάσουν και να φάνε πολύ φαγητό. ( η μητέρα μου δουλεύει ως φιλόλογος για ιδιαίτερα). Εγώ γενικά δεν πήγαινα σε αυτές τις συγκεντρώσεις προτιμούσα να μένω σπίτι μου. Παρόλαυτά κάτι με έπιασε εκείνη την ημέρα και δέχτηκα την πρόσκληση της μητέρας μου για την χαρούμενη αυτή καλοκαιρινή μάζωξη. Σε εκείνο το μέρος, ήταν εκείνη η μαθήτρια της μάνας μου ονόματι Μαρία. Την κοπέλα αυτή την ήξερα από εφτά χρονών ποτέ όμως δεν είχα νιώσει κάποιο παράξενο ερωτικό συναίσθημα. Καθώς περνούσαν οι ώρες και Και αφού τελείωσε η ταινία που είχαμε πει να δούμε στο θερινό σινεμά, ένιωθα όλο και πιο πολύ μια πρωτόγνωρη έλξη.Δεν μπορούσα να καταλάβω άμα ήταν φιλική η ερωτική. Αρχικά σκεφτόμουν μήπως είναι απλά ιδέα μου και όταν θα ξανά απομακρυνθούμε( πηγαίναμε σε διαφορετικά σχολεία) Θα την ξεχάσω και θα πάω παρακάτω. Όμως ήταν εκείνη η εποχή που τελειώναμε το δημοτικό και ξεκινάγαμε το γυμνάσιο.

Διαλογος

-Μαρια: που θα πας γυμνάσιο νεφέλη;
- Εγω: που αλλού στο Μαρούσι ρε συ αφού εκεί μένω
- Μαρία: κρίμα ρε συ αμα ερχοσουν στη κιφησια στο σχολειο μας θα περνουσαμε τελεια

Που να ξερε όμως από εκείνο το μικρό διάλογο και μετά εγώ έφερα τα πάνω κάτω για να πάω στο σχολείο της.
Αργα ή γρηγορα ηρθε ο αποχαιρετισμός και από εκείνη την ημέρα για όλο το καλοκαίρι ούτε ξανά μιλήσαμε αλλά ούτε και ξαναβρεθήκαμε, όχι επειδή έχει γίνει κάτι μεταξύ μας απλά έτσι έτυχαν οι συγκυρίες. Οι μέρες από την ημερα που βρεθήκαμε και μετά πέρναγαν αργά και βασανιστικά κάθε μέρα την σκεφτόμουν ολο και πιο πολύ αλλα συνάμα σκεφτόμουν και πως θα έπειθα τους γονείς μου να με κάνουν μεταγραφή στο σχολείο της Κηφησιάς για να μπορώ να την βλέπω κάθε μέρα.

Τελικα πηγε η νεφέλη στο σχολειο της μαριας;
Θα δειξειι