Ali hemen mekanı terk eder
Ve sahile gelip kafasına vurmaya başlar
Ali - hayır hayır benim abim öldü hayır
Aya kalkar
Ali - NEDEN ABİ NEDEN TERK ETTİN BENİ
Dahada şidetli ağlamaya başlar
Fermanda hiç iyi değildi
Ferman - hayır bu olamaz benim kardeşim fatoş ali deyil
Adil - ferman oğlum sakin ol bak
Ferman - NASIL SAKİN OLABİLİRİM HAYATIM BOYUNCA BENİM TEK BİR KARDEŞİM VARDI ODA FATOŞ
Adil - bak sizi ayıran sizin babanızdı ali hergün abisini özlüyordu eyer istanbula gelmeseydi orda hastanede tedavi görüyor olucaktı bak ferman ister kabul et ister etme alş senin kardeşin
Ferman sadece ağlıyor ve kafasına vuruyordu
Ali ezoyu arar
Ali - ezo çok kötüyüm
Ezo - ali noldu nerdesin
Ali - sahildeyim hemen gel
Telefonu kapatır
Ezo gelir
Ezo - canım noldu neden ağlıyorsun
Ali - bunca yıl herşey yalanmış benim gerçek abim ahmet diyilmiş ferman hocaymış
Ezo - nee
Ali - bunca yıl kaç defa acı çektim ben abimi kaybetim diye okadar yanlızdımki şimdi bana diyorlarki abin ölmemiş yaşıyor abim burnumun dibinde ve ben bunu göremedim ezo ben neyapıcam
Ezo - hayata niye kardeş yada abi isterler insanlar biliyormusun bir derdin olduğunda anlatmak için seni anlıyan bir tek insan olduğu için iyi günde kötü günde hep destek olmak için senin abin var ölmedi onunla konuş dök içini sarıl ona doyasıca ve bırakma
Ali ezoya sarılır
Ali - teşekür ederim ezo iyiki varsın
Ezo - asıl iyiki sen varsın
Sarılmaya devam ederler
Fermanda belize herşeyi anlatır
Ferman - ben hiçbirzaman kardeşim yanımda olmadı hep kendimi suçladım fatoşu kardeşimi yanlız bıraktığım için ben asla iyi bir abi olmadım ali benim öz kardeşim canımdan kanımdan ben nasıl farketmedim öz kardeşim burnumun dibindeyken onu göremedim beliz ben napıcam
Beliz - gidiceksin kardeşine sahip çıkıcaksın onu seviceksin tutucaksın elinden birdahada bırakmıyıcaksın konuşucaksın içini döküceksin doya doya sarılıcaksın onu bırakmıyıcaksın
Ferman - haklısın o benim kardeşim onu bırakmıyıcam
Beliz - daha ne duruyorsun ozaman git kardeşinin yanına
Ferman aliyi arar
Ali - arıyor
Ezo - aç
Ali - alo
Ferman - ali nerdesin
Ali - sahildeyim
Ferman - bekle geliyorum
Ali - tamam
Ezo - ben gidiyim eniyisi
Ali - tamam görüşürüz
Ezo - görüşürüz canım
Ezo gider
Ferman - ali
Ali - a abi
İkiside bir birine bakıyorlardı bir anda şidetli bir yağmur yağmaya başlar
Ali - sen gerçekten benim abimisin şimdi
Ferman - öyleyim galiba
Ali - bunca YIL YA SENİN YANINDA ÇALIŞTIM SENİ SEVDİM AMMA ABİMİN YERİ ÇOK BAŞKA
Ferman - BİLİYORUM BENDEDE ÖYLE FATOŞUN YERİ ÇOK BAŞKA AMMA ALİ BİZİM BİR BİRİMİZDEN BAŞKA KİMİMİZ VAR Kİ
Ali - HİÇKİMSE YOK
Ferman - nasıl olucak bilmiyorum amma deniyelim buseferde öz kardeş olarak deniyelim
Ali - deniyelim abi
Ferman - kardeşim gel
Ferman kollarını açar
Ali - abiiiAli fermanın omzuna gömer kafasını ağlar
Ferman alinin kokusunu kendine çeker
Ali - beni bırakma abi
Ferman - seni hiçbirzaman bırakmıyıcam kardeşim
Hastanede
Gülin - açi sana bir haberim var
Açelya - neymiş
Demir - ben geri döndüm
Açelya arkasını döner
Açelya - d demir
( dayanamadım bugün attım)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
müthiş kardeşler
Historical Fictionburda alfer hikayesi yazıcam ve alez ferbel ve diğer çiftleride yazabilirim amma çoğunlukla alfer olucak