Peki ben ınandim mi?

42 2 1
                                    

Hayır kesinlikle ınanmadim. En başta evimin yanında bir köpek kulübesi olduğu için korktum, fakat yan evde hoslandigim kız oturuyo belli etmedim korktuğumu. Kızın da bir köpeği var. Ona bişi olur diye çok endiselenmistim ama inanmiyodum hala bu efsaneye. Akşam saat 8 oldu, hala bir ses yok kasabada. Ama rivayette gerçekleşmemişti. Inanmamakla iyi etmişim diye düşünürken, hoslandigim kızın (Elif'in) evinden çığlıklar yükselmeye başladı gece saat 11 di. Hemen koştum. Bi baktım ki kız televizyonda korku filmi izliyomus seslerde tv den geliyomuş. Rivayet git gide gerçekliğini ve inandiriciligini kaybediyorduki o sırada evimin perdeleri hiç bir rüzgar (veya bir dış etken) olmamasına rağmen sallanmaya başladı. 3 harflilerede inanmıyordum. 2 dk sonra odamdan yasin yasin diye bağıran bir ses duydum. Herhalde uykum geldi ondan böyle oluyor diye düşündüm. Gittim yattım yatağıma. Aynı ses bir daha duyuldu "Elveda yasin" dedi. Tuvaletten gelmişti ses. Tuvalete baktım sifon kendiliğinden çekildi. Şaşırdım ne olacak diye bekledim... musluk açıldı, çamaşır makinesi calismaya başladı, kapı kapandı. Bütün kasaba benim çığlığimla uyandı.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 05, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Erken ErgenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin