LonleyStories

nic nie znaczaca.2

powoli wdrapuje sie na szczyt budynku, pada deszcz. kiedy jestem na dachu leje juz bardzo mocno, idealna pogoda na smierc. godzina 23.50, chce umrzec rowno o pulnocy zeby ludzie sami mogli zdecydowac czy umarlam dzisiaj czy jutro, oczywiscie jezeli ktos mnie wogule zauwazy. na sluchawkach leci piosenka kurta cobaina-and i love her, w ryrm piosenki malymi podskokami podchodze do krawedzi, zpelniam wlasnie swoje marzenie. jest godzina 23.57 nie mam pojecia ile zajmie mi umieranie wiec skacze teraz bo nie wykluczone przeciez ze umieranie zajmie mi troche wiecej czasu niz samo spadanie z pierdolonego bloku w ktorym mieszkam cale zycie. w reca mam czarna duza parasolke ktora leci ze mna, bo niczego nie mam do stracenia. moze mnie ona uraruja? nie mam pojecia co sie stanie ale wiem ze nic strasznego, bo jesli przezyje jutro poprostu podetne sobie rzyly tez chwile przed 00.00 zeby umzec o pulnocy. juz nadszedl muj czas, przelaze przez barierke i skacze. jestem teraz lekka jak piurko, niczego nie czuje, widze ze jestem jeszcze w powietrzu, ze nie spadlam a moze jednak? moze juz tak sie czuje bo jestem martwa? prubuje poruszac reka, nie da sie, to w takim razie pewnie mnie juz nie ma. istnieje tak w nicosci przez jakis czas, naglke slysze karetke. moze ktomus na mnie zalezy i zadzwonil po karetke? ktos przechodzi nad moim cialem, nie to nie do mnie, ratownicy mnie ignoruja i ida dalej. po paru sekundach znosza jakies cialo w czarnym worku. czuje cos dziwnego jakby czyjas bliskosc ale nie fizyczna, to chyba dlatego ze podplywa do mnie cos co teraz jest takie jak ja, czyjas dusza. przygladam sie jej i rozumiem ze ta dusza nalezala do kogos mi bliskiego, do mojej dziewczyny. teraz nie zyjemy razem i bedziemy zyly razem dlugo i szczesliwie.

--------------------------------------

okej oceniajcie wedlug mnie tak se na ale huj z tym