İLK GÜN

73 0 0
                                    


Bugün çok farklı açmıştım gözlerimi sabaha .Hergün aralamakta zorlandıgım gözlerim bugün hiç zorlanmadan karşılamıştı sabahı. Kalbimde tam olarak kestiremedigim bir his vardı, sanırım heyecanın verdiği bir histi bu.Çok tuhaftı ama okulun ilk günüydü ve ben okula gideceğim için heycanlıydım . ilkokul çocuk gibi çok farklı bir heycanla giydim üstümü , sonra odanın kapısının aralandıgını gördüm gelen annemdi.Çok şaşırmıştı  çünkü hergün beni uyandırmak ıçin canı çıkan annenin karşısında ve hazır bir şekilde dikiliyordum. Bana bakıp hafif tebressüm etti.

-Başımıza taş yagack Sinem hanım kalkmış üstelik hazırlanmışta !!!

gülümsedim

- herşeyin bir ilki vardır , ama istersen geri yatayım ?

-Aman aman !! Bu ilkin tadını çıkartmak istiyorum.

kolundan tuttu , kahvaltı masasına oturttu beni 

- Babam nerde?

- Bugünde o bir ilk yapmak istedi herhalde.

masadan kalkıp babamın yanına gidip yanağına bir öpücük kondurdum  gözlerini nhafif araları

- Sabaha ani görerek uyanmak ne acı .

yüzünde hafif gülümseme vardı

-Ya ! baba ...

Benimle hep uğraşırdı söylediğine göre benimle uğraşması çok eglenceliymiş. beraber masaya gittik , güzel bir kahbaltının ardından annenin bir yanağına ben diğer yanağına babam bir öpücük kondurduk ve okula doğru yol aldık bir süre sonra babam yavaşladı  anlaşılan okula gelmiştir hoşçakal  deyip arabadan indim . İçimdeki o tuhaf his hala vardı  tek farkı sahada artmasıydı , kapının önünde durup etrafı incelemeye başladım, bahçe  çok kalabalıktı , kime neye bakacağını şaşırmış etrafa bakarken omzuna hızla bir şeyin çarptıgını hissettim.

Canım çok yanmıştı ,çarpmsnında verdiği kızgınlıkla acıyan omzunun olduğu yere doğru baktım .

-Önüne baksana , kör musun?

Hem çarpıyor hem de önüne bak diyor ukala ya!!

-Asıl sen  önüne bak, hem çarpıyor hem de  ukala ukala söylemiyorsun .

-Sen yolun  ortasında  durmuşken  benimçarpmam normal değil mi?

kendinden o kadar emindi ki

-İşte bende bunu   

Şaşkın şaşkın bakarak;

-Neyi anlamadan acaba?

-Sen daha karşındaki  insanı göremezken buraya nasıl sağ salim gelebildin  anlamıyorum doğrusu.

yanından uzaklaştım orda sırf ukala

lık olsun diye gülmüştüm ama son lafımdan sonra yüzünün aldığı şekle gülmemek elde değildi.

yavaş yavaş sınıfına giderken etrafı  izlmeyi de unutmuyordum tabi.Bir adım daha atıp kafamı sola çevirdigimde sınıfının önündeydim sınıfın çok sakindi anlaşılan bu yılımda sakin geçecekti.İçeriye girip köşeden 2. sıraya geçtim tek boş yer burası ve bir önümdü, anda sıkılmaya başladığımda karşımda birinin olduğunu ve yanıma oturup oturamayacagını sordugunu duydum benden beklenmeyen, gayet nazik bir şekilde ;

-Tabikie oturabilursin .

Böyle demiştim ama hiç  içime sinmemişti , sonra kaynaştık birbirimize.

AŞKIN AYAK SESLERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin