Short Novel EP/2
ភូមិគ្រឹះត្រកូលជុង៚
នៅក្នុងបន្ទប់មួយកំពុងតែក្តៅកគុគក៏ព្រោះតែពីរអ្នកម្តាយកូននោះសម្លក់នាយសង្ហាឡើងចង់លៀនភ្នែកឯមាត់វិញខាំឡើងជាប់នឹកឃើញកាលណាចង់តែចាប់ទះឲ្យបែកមុខតាស៎
"សើចស្អី"មីនជីនិងហូប៊ីងាកមុខទៅសម្លក់ថេយ៉ុងវិញហើយខាំមាត់ញេញធ្មេញដាក់ទៀតឯថេយ៉ុងវិញពេលពីរអ្នកនោះដាក់ម៉ាម៉ាត់ចឹងម៉ោគេស្ងាត់ច្រាបដូចគេចុកចឹង
"បាទអត់មានអីទេ"ថេយ៉ុងអោបដៃចូលគ្នាហើយញញឹមតិចៗទៅកាន់ពីរអ្នកម្តាយកូននោះទាំងមិនសូវសម
"អីឡូវកូនសួរម្តងទៀតម៉ាក់ឯងទៅអត់?"មីនជីងាកមកនិយាយទល់មុខជាមួយហូប៊ីលើកដៃពាត់ទៅក្រោយងើយមុខឡើងយ៉ាងសង្ហា
"ហៃយ៉ា.បើម៉ាក់មិនទៅតើកូនចង់ធ្វើអីម៉ាក់?"ហូប៊ីធ្វើមុខអឿហើយលើកដៃអោបទ្រូងសួរឌឺទៅកូនស្រីវិញឯនាយក្រាស់កំពុងតែអង្គុយទប់សំណើចព្រោះតែពីរអ្នកម្តាយកូននេះគួរអោយស្រឡាញ់ខ្លាំងណាស់
"គឺកូននិងឈប់និយាយរកម៉ាក់ហើយកូនទៅនៅជាមួយប៉ាថេយ៍វិញ"មីនជីងើបឈរឡើងនិយាយជាមួយម៉ាក់គេហើយក៏ដើរទៅកន្លែងដែរថេយ៉ុងអង្គុយហើយក៏អោប.កថេយ៉ុងជាប់នៅឆ្លៀតញញឹមឌឺម៉ាក់គេទៀត
"ទៅណាក៏ទៅៗកូនក្បាលខូចដូចជានាងតូចឯងខ្ញុំមិនស្រឡាញ់ទេ"ហូប៊ីធ្វើជានិយាយលេងសើចជាមួយកូនតែពាក្យដែរគេនិយាយទាំងប៉ុន្មានមីនជីមិនបានគិតថាជាការលេងសើចទេតែនាងបែរជាគិតថាម៉ាក់របស់នាងនិយាយការពិតហើយឈប់ស្រឡាញ់នាងទៅវិញ
"ហុិកៗ.ម៉ាក់ប៊ីឈប់.ស្រឡាញ់កូនហើយប៉ាថេយ៍.
ហុិកៗកូនគ្រាន់តែនិយាយញ៉ោះគាត់សោះគាត់បែរជានិយាយដាក់កូនបែបនេះទៅវិញ.ហាៗ.ប៉ាថេយ៍គិតមើលទៅកូនទាំងស្អាតទាំងឆ្លាតហើយគួរអោយ
ស្រឡាញ់ទៀតម៉េចក៏ម៉ាក់ប៊ីមិនស្រឡាញ់កូនបែបនេះហើយនៅថាកូននេះក្បាលខូចទៀតកូនមិនទទួលជាដាច់ខាតព្រោះកូនមិនបានក្បាលខូចដូចម៉ាក់ប៊ីនិយាយទេ.ហាៗ."នាងតូចមីនជីលោតចុះពីលើ.ករាងក្រាស់ហើយដាក់ខ្លួនមួយទំហឹងទៅលើឥដ្ឋស្រែកយំននៀលដីពេញនិងហើយនៅរៀបរាប់រឿងដ៏សែនហួសចិត្តអោយហូប៊ីនិងថេយ៉ុងស្តាប់ទៀត។ឯហូប៊ីនិងថេយ៉ុងវិញអង្គុយមើលមុខគ្នាទាំងមិនដឹងនិយាយអ្វីបន្តព្រោះវាហួសចិត្តឡើងនិយាយមិនចង់ចេញហាស៎
