ဆေးထည့်ပေးနေတဲ့အတန်းခေါင်းဆောင်ကို
ငေ့ကြည့်နေမိတယ် .........
Jin.. "Namjoon! Namjoon! "
Jinကိုယ်ခေါ်နေတာကိုတောင်မကြားနိုင်လောက်အောင် ငေးနေတဲ့ကောင်လေးကို
ကြည်ရပြီးပြုံးမိသည်
NJ.. "နဲ .. မိယားနဲယို ,... "
Jin.. "ဘာတွေငေးနေတာလဲ .......
ခေါ်တာတောင်မကြားဘူး .... "
NJ.. "ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး ..... "
Jin.. "ဘာမှမဟုတ်ရင်ပြီးတာပဲ ....
ဆေးထည့် pp... နာသေးလား .. "
NJ.. "သက်သာလာပါပြီ hung.. "
Jin.. "အဲ့ဒါဆိုနားလိုက်ဦးလေ.....
ဒီနေ့စာမေးပွဲက သိပ်အရေးမကြီးပါဘူး ..... အကို ဆရာမကိုပြောပေးပါ့မယ် ....."
NJ.. "ကျေးဇူးတင်ပါတယ်hyung......
ဂရုစိုက်ပေးလို့ ...... "
Jin.. "မလိုပါဘူး ..... classmateတွေပဲဟာ ..
ဒါဆို hyungပြန်တော့မယ် ..... "
Jinပြော ppခြင်းလှည့်ထွက်လိုကတော့ဆွဲထားတဲ့လက် တစ်စုံကြောင့် ခြေလှမ်းတွေရပ်တန့်သွားရသည်
NJ.. " hung ဒီနေ့အရမ်းကြည့်ကောင်းတယ်"
Jinရင်ထဲမှာ လှိုင်းလေးတွေ လှုပ်ခတ်သွားသည်🌊🌊
Jin.. "Thank!.. Namjoon"
Jin.. "Bye! "
Jinအိမ်အပြင်ကိုအမြန်ထွက်လာမိသည်
အန်တီ့ကိုတောင်နှုတ်မဆက်မိ .. ရင်ဘတ်လေးကိုလက်နဲ့ဖိရင်း
Jin.. "ငါဘာဖြစ်နေတာလဲ .....
ယောကျားလေးတစ်ယောက်ပြောတာ
ကို ဘာလို့ရင်ခုန်နေရတာလဲ?.... "
အခန်းထဲကျန်ခဲ့တဲ့ကောင်လေးမှာလဲရင်ဘတ်လေးကိုဖိရင်း jinမျက်နှာလေးကိုပုံဖော်နေမိသည်....
NJ.. "ကျွန်တော် hyungကို စိတ်ဝင်စားနေပြီ
ထင်တယ်....... 💜💜"
Jinကျောင်းပြန်ရောက်"ချင်း ရုံးခန်းသွားကာ
သူ့အတွက်ခွင့်တိုင်ရသည်ထို့နောက် အခန်းထဲသို့ပြန်လာခဲ့သည် ရင်ဘတ်လေးကတော့အခုထိ တုန်ရင်နေတုန်းပင်
