Ahenk

1.Bölüm

Okulun boş koridorunda elimdeki kitaplarla yürüyordum.Ve sağdaki kapıyı tıklatarak müdürün odasına girdim.

Tamam en başa alalım.Ben Mayıs.Kumral saçlı, kahverengi gözlü.17 yaşındayım.Beş gün önce Antalya'dan İzmir'e geldim.Kara Lisesi'ne transfer oldum.Eski arkadaşlarımı ve ailemi bırakmak zor oldu ama yeni bir başlangıç yapmış olucaktım.Umarım.Ben herzaman özgüvenli ve umursamaz biri olmuşumdur.Umursamaz olduğum için pek arkadaşım yoktu.Burda kuzenim olduğu için ailem tek gitmeme ve kuzenimle kalmama izin verdiler.Kuzenim Can benimle aynı yaşta.Kendi evinde yaşıyor.Evet bu kadar yeter.Kaldığımız yerden devam.

"Gir" sesini duyunca içeri girdim.
"Ben yeni geldim.Sınıfımı öğrenicektim."Bunu kendimden emin bir yonda söylemiştim.
"11/B"dediBende teşekkür edip çıktım.

Sınıfı bulunca kapıyı çalıp içeri girdim.
"Hocam ben okula yeni geldim.Nereye geçiyim?"Kadın beni süzdü ve çok sinir bir sesle konuştu.
"Otur boş bir yere"Ay!Gıcık kadın.Etrafa göz gezdirdim ve Can'ın yanın boş olduğunu görünce sırıtıp o tarafa yürüdüm.Can aklımdakini anlamış olucak ki yanına çantasını koydu.
"Çek çantanı."
"Olmaz burda arkadaşım var."
"İlkokul çocuğu musun ya?Çek dedim."
"Offff"dedi ve çantasını çekti.Bende yanına oturup defterlerimi çıkarttım.
"Kimmiş bu çok önemli arkadaş.Sen kimseye kolay kolay güvenmezdin.Özel bi kız mı?"diyip göz kırptım.Hemen ardında kapı pat diye açıldı ve içeri uzun boylu, ::: saçlı, ;;; gözlü çok taş bi çocuk girdi.
"İşte geldi o çok özel arkadaş"dedi Can.
Çocuk benim tarafıma gelmeye başladıkça kalp atışlarımda hızlanmaya başladı.
"Hey, küçük.Yerimde oturuyorsun."dedi.Ben ve küçük mü?!
"Evet.Farkındayım.Bir sorun mu var?"çocuk kaşlarını kaldırdı ve Can'a döndü.
"Can, kardeşim?Kim bu?"
"Ya sen bakma ona.O okula yeni geldi.Kuzenim."
"Kuzenin bazı kuralları bilmiyor sanırım.Can senin hatrın için ben başka yere geçiyorum.Şimdilik.Görüşürüz cüce."dedi.Cüce?!
O ukala bana CÜCE mi dedi?!Tam yerimden kalkıcaktım ki Can kolumdan tutup güven verircesine gülümsedi.Gerçekten aramız çok iyiydi.
"Bakma sen ona.O hep öyle ukaladır.Buralarda genelde onun sözü geçer."dedi.Bende anladım dercesine hımmladım.Zil çalana kadar o ukalanın bana cüce demesi yüzünden dersi dinleyememiştim.Zil çalınca Can'a yalvarırcasına baktım.
"Ne var?"
"Bana okulu gezdir."
"Off.Olmaz işlerim var."Ona yavru köpek bakışımı attım.
"Of!İyi!Hadi düş önüme!"
"Yaşasın!Seni çok çok çok seviyorum."
"Bence çok sevinme.Eve gidince acısını çıkarıcam ben."Bu evde büyük bir gıdıklama savaşının göstergesiydi.
"Can, sen hallet işlerini kardeşim.Ben gezdiririm okulu ona."Bu o ukalanın sesiydi.Tek kaşımı kaldırıp ona döndüm.
"Sen mi?Hayır almıyayım."
"Bana aşık olduğunu bu kadar belli etme."
"Sana asla aşık olmam be."
Daha ilk günden 'bini işik ildiğini bi kidir billi itmi'
"Geliyo musun?Israr etmicem.Son şansın."
"Seninle geliceğime sınıfta oturmayı tercih ederim."
"Peki.Can gel kardeşim gidelim biz."dedi ve Can'la beraber sınıfın kapısına yöneldiler.Onlar çıkınca 'of'ladım.Bir kız bana döndü ve yanıma gelmeye başladı.Bana elini uzattı.
"Ben Eylül."dedi.Sevecen bir kıza benziyordu.Bende onun elini sıktım.
"Mayıs"dedim.
"Ben sana okulu gezdirebilirim."
"Teşekkürler.Çok iyi olur."dedim ve sınıfın çıkışına ilerledik.Koridorun sağında tuvalet vardı.Biraz ilerde solda ingilizce odası ve onun ilerisinde de büyük bir kapı.Kapıdan çıkınca sağda aşağı inmek için merdiven vardı.Okuldaki her yeri gezince sınıfa geri döndük ve konuşmaya başladık.Ona arkadaşlarımı, ailemi ve okulumu anlattım.O da bana burdakileri...Zil çalınca O ukala yine geldi.
"Yerimden kalk."
"Ya?Peki beni kim kaldırıcak."
Parmağını şıklatmasıyla Can ve tanımadığım biri sandalyemden beni kaldırıp boş bir sıraya taşıdılar.
"Hey!N'apıyorsunuz siz?!"
"Seni taşıyoruz.Kör müsün?"dedi tanımadığım çocuk.
"Uuğğğfff!"
Ukala bana göz kırptı ve Can'ın yanına oturdu.Bu ders sıkıcı geçmişti.Zil çalınca Can'ın yanına gittim ve kolundan tutup çekmeye çalıştım.Ama sadece çalıştım.
"Ne o bücürük?Kuzeninden ayrılamıyor musun?"
"Ayrılamıyorum.Sorunun mu var ukala şey!"
Can'a dönüp yavru köpek bakışı attım.Can beni çok severdi.O benim hiç sahip olmadığım abim gibiydi.
"Can.Hadi teyzemlerden eşyalarımı almaya gidelim.Sıkıldım ben."
"Yuh!Okul lan burası kafir!"
"Ya ama Can ya!Lütfeeğğnn?Bak beni tehdit etmek zorunda bırakma."
"İyi hadi düş önüme.Abi ben kaçar."
"Görüşürüz kardeşim."
Okuldan çıkıp onun arabasının olduğu yere doğru yürüdük.İçimi bi heyecan kaplamıştı çünkü Can'ın evini çok merak ediyordum ama önce teyzemlere gidip eşyalarımı almalıydım.
Teyzemlere geldiğimizde zile basıp heycanla beklemeye başladım.Can'ın annesi şehir dışında olduğu için öteki teyzemiz Özlem teyzem vardı.Çok kafa kadındır kendisi.Tüm gençlerin gözdesi.Can ve ben çok severiz onu.Özlem teyzem kapıyı açınca direk olarak Can'la üstüne atladık.Aynı şeyi benim tarafımdan bu sabahta yaşamıştı.
"Özüüüüşşş!!!Çok seviyom teyzoşların bestoşu seni yaa!"
"Bende seni çööök seviyorum yeğenlerin bestoşu!"
"Aaa!Teyzoş ya!Aşk olsun!Ben neyim burda?Sahte yeğen mi?Cık cık cık!Çok kırıldım."dedi Can.Teyzem ve ben kahkahayı bastık.Can dışardan kaslı, adonisli, baklavalı ve sert gözüksede içi bam başkadır.Çok duygusaldır o bi kere.
"Aayyy!Teyzesinin minnoşuuğ!Yerim seniiğ!Gurban olarım saağğ!Gel buraya!"Can da hemen teyzemin üstüne atladı(fesatlaşmayın).
"Kız!Mayıs!Bak bu Can'ın bi arkadaşı var tam senin tipin.Böyle yahşuklu, meteor, BAK(baklava-adonis-kas) üçlüsüne sahip, kibar, nazik, uzun boylu, saygılı, zeki ve iyi kalpli bi şey.Bence Can sana ayarlasın."
"Oha lan teyze azım sulandı ya resmen.Adı ne bu meteorun?"
"Adı da kendi gibi perfect. ERAY!"
"Ay hala ben aşık mı oluyorum ne?!"

"Ya bir yakışıklı, bir yakışıklı.Hatta tanışıyorsunuz."

Can'ın bu dediğine karşılık kaşlarımı çattım.

"Ne?"

"Bu gün kavga ettiğin çok özel arkadaşım, Eray."

***

Sevgili okuyucular;

Eğer saçma bulduysanız sizi suçlayamayız.Çünkü biz de saçma bulduk.Ama tek amacımız eğlenmek.Bir daha ki bölüm +5 oyda gelir.Sizi seven Muhittinella ve Osmaniye...