AJ'S POV
Andito kami ngayon sa hindi ko alam na lugar hahaha ee sa hindi ko alam ee. Basta mataas siya at makikita mo yung mga buildings dito siguro pag gabi na maganda dito kasi malamang bukas yung mga ilaw.
"Anong problema mo bes? Nakita mo sila?" Sabi niya. Napatingin tuloy ako sakaniya, nakatingin lang siya sa itaas.
"Oo. Ang sakit bes. Na meron na kaagad siya, na masaya na siya, na kinalimutan na niya ko." sabi ko. Hindi siya umagot siguro hinihintay pa ko mag salita.
"Alam mo yung feeling na nakakainis kasi hindi niya ko pinapansin? Tho alam ko naman na hindi kami ganon kaclose dati pero bes yung pangako niya na magiging mag kaibigan kami *huk* kahit yun na lang *huk* sa lahat ng pangako niya." Pag papatuloy ko. Napabuntong hininga siya lumapit siya sakin at niyakap ako dun na ko tuluyan umiyak.
"Sige iiyak mo lang yan hindi naman masamang umiyak sabi nga nila nakakabawas ng sakit ang pag iyak. Pero hindi ko akalain na nag bago ka na. Hindi ikaw yung bestfried ko na pag tapos ng break up mag aayos, ngingiti at sasabihin na 'Let's play with the boys heart' nasan na yun?" Sabi niya. Matagal ko ng bestfriend si Stephen kaya kilala niya na ko.
Oo ganon ako ewan ko kung bakit o anong nangyari sakin at naging mahina ako na naging ganto ako.
Dati pag nasasaktan ako gumaganti ako pero ngayon hindi ee. Ngayon hindi ko magawang gumanti mahal ko parin siya mahal na mahal.
"Bes ano gagawin ko? Ang sakit sakit sakit na. Sobra na kong nasasaktan grabe bakit ganon siya? Napaka manhid ng gagong yun." Sabi ko habang pinupunasan yung luha ko.
Ganon ako pag tapos ko umiyak ng konti mang gigigil na ko sa iniiyakan ko. Nakasanayan ko ee.
"Gusto mo pag transfer ako sa Luxury Academy?" Sabi niya na ikinagulat ko. Hindi ko inaasahan na lilipat siya....
"Seriously? For me? Lilipat ka?" Sabi ko ng hindi makapaniwala. Well, nagulat talaga ako kasi hindi naman siya ganyan ee.
"Oo. Para sayo." Sabi niya. Nang nakatingin sa mga mata ko. Ooooooooowkaay? What was that?
-
Stephen's POV
Oo lilipat ako para sa bestfriend ko. Mahal ko siya kaya ko siya tutulungan (mahal ko siya but not in a romantic way). Mahal ko siya kasi para ko na siyang kapatid. Ayoko siyang masaktan ng dahil sa gagong nag iwan sakaniya.
Pauwi na kami at andito kami sa kotse ko nakatingin siya sa labas ng bigla siyang nag salita...
"Bes mahal mo naman ako diba? *puppy eyes*" naku! Pag ganyan siya may hihilingin o mag papalibre, ohh shit! Napadaan pala kami sa French Fries Store. Aish!!
"What do you want?" Sabi ko sakaniya. Kunwari hindi ko alam.
"Ayun ohh! I'm so hunger (hungry) na hahaha dali na bes. Pretty please! *puppy eyes*" sabi niya, nag pacute pa tsk! Ano pa bang magagawa ko ? Kaya binili ko siya ng 5.
Nahatid ko na siya at umuwi na rin ako. Bukas na ko mag tatransfer sa school niya alam kong magugulat siya, ayun naman talaga yung pinunta ko dun kaya ako nasa Luxury kanina at nakita ko nga siya.
---
Author's Note
Sana po suportahan niyo ang YMN. Thanks.
Short UD medyo busy ee.
BINABASA MO ANG
You're a Memory Now..
Randompara sa taong iniwan ng walang dahilan at hnd mahanap ang sagot sa tanong ng kanilang puso at isip kung " BAKIT " nga ba sila iniwan? First time ko lang po mag gawa nito gusto ko lang pong mag share sana po magustuhan nyo .
