Menekşe Bölüm 1

9 2 0
                                    

Günlük rutin işlerimi halletmek için odamda oyalanıyordum. Tam o sırada kapı çaldı, kapıyı açmaya giderken abimin "ben açarım" dediğini duydum.

Üzerime ananaslı pijamalarımı giyip yüzüme maske yaptım. Maskenin kurumasını beklerken sıcak bir kahvenin iyi geleceğini düşündüm. Odamdan çıkıp kahve yapmak için alt kata mutfağa indim.

Abimin kahveme ortak olacağını bildiğimden 2 bardak yapmıştım. Kahveleri ve annemin sabah yaptığı kurabiyeleri tepsiye koyup abimin odasına çıktım.

Kapıyı açıp içeri girdim. "Sana kah-" cümlemi tamamlamadan karşımda duran kişinin abim olmadığını fark ettim. Karşımda 2 yıldır aşkından küle döndüğüm kişi yani Bora vardı.

Karşımda Borayı görmeyi beklemiyordum.
Rezil olmuştum kim ananaslı pijama ile sevdiği insanın karşısına çıkmak isterki?!

Dona kalmıştım. Boranın sesiyle kendime geldim. "Ooo ufaklık bi hoş geldin yokmu" demesiyle göz devirdim. Cevap vermek için derin nefes aldım ve söze girdim. "Birincisi ben ufaklık değilim. İkincisi abime kahve yapmıştımda o nerede?"

Bunu dememle yanıma gelip tepsiyi aldı ve bana "Teşekkür ederim ufaklık, abin lavaboya gitti gelir birazdan" sanki inadıma yapıyordu , o kadarda küçük değildim yani. Bana göre değildim. Aramızda 4 yaş vardı ben 17 o ise 21 yaşındaydı.

"Rica ederim" diyip odadan çıktım. O sırada abimde lavabodan çıkmıştı bana bakıp "ne oldu Asel, ne yapıyorsun odamda"dedi
"Yemedim be odanı,kahve yapmıştım kurabiyeyle birlikte getirdim arkadaşın aldı"dedim.
"Asel hanım başınıza taşmı düştü siz ve bana kahve yapmak" diyip kıkırdamaya başladı.
Göz devirerek mutfağa kendime kahve yapmaya gittim.
Malum kahveme bora konduğu için kahvesiz kalmıştım.

Kahvemi alıp odama geçtim. Kahvemi yudumlarken maskemin kuruduğunu anlayıp hemen yüzümü yıkadım. Salona gidip televizyon izlemek istiyordum.
Ama önce üzerimi değişip şu pijamalardan kurtulmam gerekti.
Boraya yeterince rezil olmuştum.

Hemen dolabımın karşısına geçtim.
Siyah kot pantolonumu ve siyah sweatimi giyip salona geçtim. İstediğim filmi açıp koltuğa yayıldım. Tam o sırada abimin ve boranın ayak seslerini duymamla irkildim.
Kendime çeki düzen vermiştim. Aşağıya inip yanıma gelmişlerdi. Bora karşımdaki tekli koltuğa abim ise yanıma oturmuştu.

Abim"ne izliyorsun bakalım?"dedi. Ve kucağımdaki mısır tabağını alıp kendisi yemeye başladı.

Sinirimden kuzeye yani abime dalmak istiyordum ama sevdiğim çocuğun gözü önünde kendimi bozmayacaktım.

Bir süre sonra Boranın telefonu çaldı ve açmak için odadan çıktı. 2 dakika sonra yanımıza gelip gitmesi gerektiğini söyledi. Tahmin ettiğim kadarı ile arayan kişi sevgilisiydi. Anlamsız bir şekilde canım yanmıştı gözümde akmayı bekleyen yaşlara zor hakim olabiliyordum. Bora önce abim ile vedalaştı daha sonra yanıma gelip burnumdan makas alıp "Görüşürüz ufaklık" dedi. Cılız sesimle karşılık olarak "görüşürüz" diyebildim sadece.

Ertesi gün okula gitmek için hazırlanıyordum. Boranın iş yeri benim okulumun tam karşısındaydı onun için kendime çeki düzen veriyordum. Sıkıcı okul kıyafetlerime birşey yapamasamda saçıma özen göstermeye çalışıyordum.

Kahvaltı etmeye inecekken telefonuma bildirim geldi. Yazan burcudan başkası değildi. "Günaydın" demişti. Ardından direk devam etti. "Bugün hasta olduğum için okula gelemiyiceğim çıkışı bana gelirmisin?".
Burcu benim okuldaki en yakın arkadaşımdı onunla vakit geçirmekten zevk alıyordum. Cevap olarak "Günaydın,tamam gelirim." Yazdıktan sonra telefonu cebime koyup aşağı indim.

Abim, küçük kardeşim,ve annem masada oturmuş kahvaltı yapıyorlardı. "Günaydın" diyerek masaya oturdum. "Günaydın kızım"diyen anneme tebessüm ederek kahvaltımı hızla yedim. Kahvaltım bitince mutfakta bulaşık yıkayan annemin yanağına öpücük kondurup evden çıktım.

Okula doğru yürümeye başladım. Okul ile evimin arasında 5 dakika vardı o yüzden yürümeyi tercih ediyordum.

Okula vardığımda kapıda duran Kaan,melis ve Ali'yi gördüm hemen yanlarına gidip selam verdim. Birlikte sınıfa geçtik. Burcu okula gelmediğinden Kaan ile birlikte oturmuştum. Melis ile Ali sevgili oldukları için hep bir arada oturuyorlardı.

Tenefüs zili çalınca Kaan "kantine iniyorum gelmek istermisin?" dedi. Başımı sallayarak cevap verdim. Kaan esmerdi ve oldukca iri ve kaslı bir vicuda sahipti ,okuldaki bir çok kızın ilgisini çektiği doğru.

Birlikte kantine inip birşeyler aldık. Daha sonra bahçeye inip biraz dolaşmaya karar verdik. Ben fazla sohbet etmeyi seven bir insan değilim ama Kaan ile sohbet etmek bana iyi geliyordu. Bir süre yürüdüğümüzde kimsenin olmadığı sakin bir yere geçip oturduk. Sessizliği bozan Kaan oldu "nasıl gidiyor?" Ona bakıp "iyi ,senin?"
"İyi" dedi. Kaanın bana karşı çok masum bir ilgisi vardı bunu anlamlandıramasamda seviyordum ilgisini.

MENEKŞEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin