Interview with?

TheMysterious-Writer

TheMysterious-Writer is mijn allereerste (slachtoffer) gast. Ze is bekend van True Wolfs Mate, een verhaal dat te vinden is in de lijst Romantiek, wat erg verassend is aangezien haar verhaal toch best veel fantasie bevat. Ze is een dromer en zoals ze dat zelf zo mooi zei: "ik schrijf niet zomaar over gedachten of emoties, ik vang een droom zoals een dromenvanger dat doet en maak daar mijn eigen werkelijkheid van, mijn personages zijn misschien in het begin nog wat woorden, letters op een wit papier. Maar langzaam komen ze tot leven, tot ze niet langer personages zijn, maar echt aanvoelen."

....................

Zo, dan begin ik nu met de vragen...de eerste is makkelijk (of misschien niet), want waarom begon je met schrijven? Iets dat voor iedereen natuurlijk anders is.

Ja, dat klopt ik begrijp zeker dat het voor iedereen anders is! Mijn reden was vooral om mijn emoties en gevoelens van me af te schrijven, als iets me dwars zat dan pakte ik mijn pen en papier!

Ik ben geen "dagboek-type" dus een dagboek hield ik zeker niet bij, dat zou ik echt nooit kunnen! Ik heb gewoon niet die discipline om het bij te houden. Nee, ik bedacht een personage en kon me vervolgens helemaal verliezen in het verhaal dat langzaam ontstond. Als ik schreef hoefde ik gewoon even nergens anders aan te denken, begrijp je?

Ja, ik denk dat ik dat wel begrijp! Maar wat zat je dwars dan, werd je bijvoorbeeld gepest?Of is dat misschien een te persoonlijke vraag?

Nee hoor, dat valt wel mee! Ik vind het helemaal niet erg dat je dat vraagt. En nee, ik ben niet gepest. In de periode dat ik heel fanatiek met schrijven begon, gingen mijn ouders scheiden dus dat was toen een hele emotionele periode. Ik stortte me dus volop het schrijven en liet mijn creativiteit en fantasie de vrije loop gaan. Die periode heeft er denk ik ook echt voor gezorgd dat ik me op het fantasie genre ging richten, want daarin is alles mogelijk, er zijn geen grenzen. Ik hoefde me zeg maar niet in te houden, niets is goed of fout in dat genre. Dat vind ik er dus ook zo mooi aan, dat je niet beperkt wordt.

Dat klinkt allemaal best heftig, maar wel mooi dat je een soort uitlaatklep hebt gevonden in het schrijven. Raad je het anderen ook aan die met zulke emoties worstelen?

Ja absoluut! Natuurlijk raad ik schrijven aan, maar met schrijven is het wel vaak zo dat het in je moet zitten. Dat is net zoiets als met zingen, de één kan het gewoon echt beter dan een ander. Je bent met die eigenschap/dat talent geboren. Niet dat ik mezelf een talent vind ofzo, hahaha nee! Maar schrijven heeft er bij mij gewoon altijd in gezeten, ik deed het ook al voor die periode. Niet zoveel natuurlijk, maar ik deed het wel! Je moet er ook echt van houden, om zolang met een verhaal bezig te zijn, want er gaat echt veel tijd in zitten! Dus ja, ik raad het aan. Maar als het niet bij je past, of als je het niet leuk vind, doe het dan gewoon niet. Misschien is er dan een andere uitlaatklep die geschikter is.

Goed, nu even terug naar het verhaal! Mason en April zijn mates, toch laat je Mason vreemdgaan met Lynn. In veel verhalen waar weerwolven in voorkomen kan een mate dat absoluut niet, dat gaat tegen alle "regels" van het mate zijn in. Waarom kan Mason het wel?

Oeff, dat is echt een goede vraag waar ik niet op had verwacht! Umh ik begrijp wat je bedoelt want zelf heb ik ook heel veel weerwolfverhalen gelezen. Maar daarom juist, omdat het in zowat alle verhalen niet kon, wilde ik juist dat het kon! Ik hoop echt dat TWM niet op het "standaard wolvenverhaal" lijkt, dat zou ik vreselijk vinden.

Een standaard wolvenverhaal is het zeker niet! Dat wisten we al toen we het eerste hoofdstuk lazen waar je begint met een schitterend sprookje. Heb je het echt zelf bedacht? Want het is echt super goed en uitgedacht, vooral omdat het "werkelijke" verhaal er goed op in speelt.